Το βράδυ της Τετάρτης, 12/9, στον Βόλο πραγματοποιήσαμε αυθόρμητη συνάντηση μετά την εκκένωση της κατάληψης Δέλτα στη Θεσσαλονίκη. Μετά το πέρας της κουβέντας, ακολούθησε πορεία στους δρόμους της πόλης. Ξεκινώντας από την πλατεία Αγίου Νικολάου στη 01.10 π.μ., περίπου 80 σύντροφοι και συντρόφισσες περάσαμε από το παρακείμενο αστυνομικό τμήμα και τις κατάμεστες καφετέριες της περιοχής. Συνεχίσαμε επί της Δημητριάδος (που είναι κεντρικός δρόμος), βγήκαμε –από το στενάκι όπου βρίσκονται τα άτυπα γραφεία της χρυσής αυγής– στην παραλιακή οδό και πήγαμε μέχρι και τα –γεμάτα από κόσμο– παλιά.
Σε όλη τη διάρκεια της πορείας φωνάζονταν συνθήματα για τις καταλήψεις, την αλληλεγγύη, τους αγώνες, ενάντια σε κράτος, μπάτσους και φασίστες. Αστυνομική παρουσία δεν υπήρξε, πέρα από ένα ασφαλίτικο και το «περιεχόμενό» του.
Οι καταλήψεις, οι απεργίες, οι συγκρούσεις, το αντάρτικο πόλης και κάθε άλλη μορφή κι επιλογή αγώνα που κινείται στην κατεύθυνση της καταστροφής του υπάρχοντος συστήματος και της οικοδόμησης μιας κοινωνίας ισότητας και αλληλεγγύης, έχουν την αλληλεγγύη μας, πέρα από τις επιμέρους διαφωνίες που μπορεί να υπάρχουν.
Κανείς αγωνιζόμενος, διωκόμενος ή κρατούμενος δεν πρέπει να μένει μόνος απέναντι στη βίαιη αυτήν επέλαση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού και της δημοκρατίας του. Η οικοδόμηση σχέσεων αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων κι εκμεταλλευόμενων, και η δημιουργία στέρεων κι επιθετικών δομών που θα στερούν ζωτικό χώρο από την εξουσία και τους θιασώτες της, είναι μονόδρομος.