11 Ιούνη: Διεθνής μέρα αλληλεγγύης στη Marie Mason, στον Eric McDavid και σε μακροχρόνια αναρχικούς κρατουμένους ανά τον κόσμο

Οπουδήποτε υπάρχει δυναμικός αγώνας ενάντια στο κράτος και στον καπιταλισμό, υπάρχει και αντίστοιχος βαθμός καταστολής. Ο καπιταλισμός γνωρίζει καλά πώς να προστατεύει τα συμφέροντά του, και μέσα σ’ αυτό περιλαμβάνεται και η στοχοποίηση και η εξολόθρευση αυτών που αποτελούν πρόκληση στην κυριαρχία του. Ενώ συνεχίζουμε τον καθημερινό μας αγώνα ενάντια σε αυτό το τέρας, συνεχίζουμε και να αγωνιζόμαστε, ώστε να μην ξεχαστούν οι φίλοι και σύντροφοί μας που φυλακίστηκαν από το κράτος, ώστε να καλύπτονται οι υλικές και ψυχικές τους ανάγκες και να παραμείνουν συνδεδεμένοι με τα κινήματα από τα οποία αποσπάστηκαν με τη βία.

Πέρυσι, ως μια μικρή κίνηση συμβολής προς αυτή την κατεύθυνση, η 11η Ιούνη καλέστηκε ως ετήσια μέρα αλληλεγγύης με τους δύο αναρχικούς συντρόφους που αντιμετωπίζουν το μακροβιότερο καθεστώς εγκλεισμού, τη Μαρί Μέισον και τον Έρικ ΜακΝτέιβιντ. Παρόλο που αναγνωρίζουμε ότι για πολλούς από εμάς δεν περισσεύουν ούτε ο χρόνος ούτε τα μέσα για την οργάνωση κινήσεων για φυλακισμένους που ανήκουν κυρίως στο πλαίσιο των ΗΠΑ, ευελπιστούμε ότι τα ονόματά τους και οι ιστορίες τους, καθώς και τα μαθήματα που πηγάζουν από τις υποθέσεις τους, θα γίνουν γνωστά παντού. Μέσα από τις πράξεις μας και την αλληλεγγύη, θέλουμε να αναδείξουμε από πρώτο χέρι τις συνδέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στις υποθέσεις της Μαρί και του Έρικ και σ’ εκείνες των φυλακισμένων αναρχικών συντρόφων σε όλο τον κόσμο που βιώνουν αυτές τις ανησυχητικές τάσεις μακροχρόνιων ποινών και αυξημένης καταστολής. Το παρόν αποτελεί κάλεσμα σε όλους όσους αγωνίζονται ενάντια σε αυτή την κοινωνία-φυλακή για δράσεις αλληλεγγύης με τον Έρικ, τη Μαρί και όλους τους αναρχικούς κρατούμενους που αντιμετωπίζουν μακροχρόνιες ποινές.

Οι υποθέσεις της Μαρί και του Έρικ με μια πρώτη ματιά φαίνονται ριζικά διαφορετικές. Επιλέξαμε να τις συνδέσουμε στο πλαίσιο της 11ης Ιούνη, όχι μόνο λόγω των παρόμοιων ποινών στις οποίες καταδικάστηκαν, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι και οι δύο παρέμειναν σθεναρά δυνατοί απέναντι στην έντονη παρενόχληση, καθώς επίσης ως εργαλείο ανάδειξης και ανάλυσης της πολύπλευρης κατασταλτικής στρατηγικής που ακολουθεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Η Μαρί Μέισον συνελήφθη το 2008 μετά από περισσότερα από 30 χρόνια δημόσιας και παράνομης οργάνωσης και δράσης. Συμμετείχε σε περιβαλλοντικούς και εργατικούς αγώνες, είχε επιμεληθεί πληθώρα ριζοσπαστικών εκδόσεων και συμμετείχε σε εγχειρήματα για τα δικαιώματα στο νερό, ενάντια στην ανάπτυξη και ενάντια στην υλοτομία στις Μεσοδυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ. Είχε ήδη υποστεί χρόνια παρενόχληση από το FBI όταν της απαγγέλθηκαν κατηγορίες για σειρά εμπρησμών που είχε αναλάβει το ELF (Earth Liberation Front/Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης) κι είχαν πραγματοποιηθεί το 1999 και το 2000. Το κατηγορητήριο μπόρεσε να σταθεί μόνο χάρη στη συνεργασία με το FBI του πρώην συζύγου της Φρανκ Άμπροουζ [Frank Ambrose]. Λόγω των συνεχιζόμενων χρηματικών εξόδων, της πίεσης και των απειλών για ισόβια κάθειρξη, η Μαρί δέχτηκε να κάνει μια συμφωνία αποδοχής ενοχής χωρίς περαιτέρω συνεργασία με τις Αρχές, βάσει της οποίας έπρεπε να εκτίσει 15-20 χρόνια κάθειρξης. Αναφέροντας τη δράση της και την απροθυμία της να συνεργαστεί, το κράτος δεν τήρησε το λόγο του και την καταδίκασε σε σχεδόν 23 χρόνια. Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού της έχει αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας και είχε πολλές δυσκολίες πρόσβασης σε βίγκαν φαγητό, υφίσταται συνεχώς παρενοχλήσεις και απειλές και πλέον έχει μεταχθεί σε μια φυλακή στο Τέξας, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την οικογένειά της στο Μίσιγκαν – ή αλλιώς περίπου όση είναι η απόσταση μεταξύ Βαρκελώνης και Βερολίνου. Στην ειδική «ιατρική» πτέρυγα στην οποία κρατείται την παρούσα στιγμή, η επικοινωνία με τον έξω κόσμο ελέγχεται εξονυχιστικά. Οι συνθήκες στις οποίες βρίσκεται έγκλειστη μπορούν να παρομοιαστούν με το καθεστώς Communications Management Unit στις ΗΠΑ ή τις μονάδες FIES στην Ισπανία. Κάποιοι από τους υποστηρικτές της και η οικογένειά της συνεχίζουν την προσπάθεια για μείωση της ποινής της με νομικά μέσα, αλλά οι δικαστικές οδοί φαίνεται να έχουν πλέον πλήρως εξαντληθεί.

Ο Έρικ ΜακΝτέιβιντ, από την άλλη, είναι ένας νεαρός αναρχικός που συνελήφθη χωρίς να έχει πραγματοποιήσει κάποια δράση, αλλά για έγκλημα σκέψης. Το 2005 προσεγγίστηκε από μια κοπέλα, την Άννα, κι ανέπτυξε φιλικές σχέσεις μαζί της. Η ίδια φαινόταν να μοιράζεται το πάθος του για την ανάληψη δράσης για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος. Ωστόσο, η αποκαλούμενη «Άννα» τελικά ήταν πληροφοριοδότρια στην υπηρεσία του κράτους, και μάλιστα έλαβε πάνω από 65.000 αμερικάνικα δολάρια για να παρεισφρήσει στον αναρχικό και στο ριζοσπαστικό περιβαλλοντολογικό χώρο με σκοπό τη παγίδευση ατόμων. Η Άννα άσκησε έντονες πιέσεις στον Έρικ και σε άλλους δύο φίλους, τους Λώρεν και Ζάκαρυ, να αναλάβουν δράση και μάλιστα έφτασε στο σημείο να πληρώσει για την ενοικίαση μιας απομονωμένης καλύβας στο δάσος όπου μπορούσαν όλοι μαζί να εξασκηθούν στην κατασκευή βομβών. Η καλύβα ήταν γεμάτη κρυφές κάμερες και μηχανήματα καταγραφής και χρηματοδοτήθηκε από το FBI, το οποίο επίσης πλήρωσε για τη μεταφορά τους, για τα υλικά κατασκευής βομβών και τους παρείχε συνταγές για βόμβες. Όταν η κυβέρνηση θεώρησε ότι είχε μαζέψει αρκετές πληροφορίες, προχώρησε σε κατασταλτική επιχείρηση, και οι Έρικ, Λώρεν και Ζάκαρυ συνελήφθησαν. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε πραγματοποιηθεί καμία δράση. Οι Λώρεν και Ζάκαρυ, υπό την πίεση του κράτους και των οικογενειών τους, συνεργάστηκαν με την κυβέρνηση, ενώ ο Έρικ παρέμεινε δυνατός και αρνήθηκε οποιαδήποτε συνεργασία. Η υπόθεσή του εκδικάστηκε και τελικά καταδικάστηκε σε 20 χρόνια κάθειρξης. Παρόλο που οι ίδιοι οι ένορκοι του πρωτόδικου δικαστηρίου αργότερα δήλωσαν πως δεν κατάλαβαν την υπόθεση και δε θεώρησαν τη δίκη ως δίκαια, όλες οι εφέσεις που έχει καταθέσει ο Έρικ έχουν απορριφθεί.

Αυτές οι δύο συλλήψεις αποτελούν μονάχα μικρό κομμάτι ενός ευρύτερου σχεδίου καταστολής της κυβέρνησης των ΗΠΑ, γνωστού στους αναρχικούς ως Green Scare/Πράσινη Απειλή – μια παραπομπή στη Red Scare/Κόκκινη Απειλή της δεκαετίας του 1950, όπου οι κομμουνιστές στις ΗΠΑ παρενοχλούνταν, έμπαιναν σε μαύρες λίστες και απελαύνονταν. Από το 2001 οι οικοαναρχικοί και οι ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων στις ΗΠΑ έχουν έρθει αντιμέτωποι με μια παρόμοια κατάσταση συντονισμένης παρενόχλησης και έχουν κατονομαστεί ως υπ’ αριθμόν 1 εγχώρια τρομοκρατική απειλή στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρόλο που η δράση τους, μέσω προσεκτικού σχεδιασμού και μελέτης, δεν έχει ποτέ στραφεί ενάντια σε ανθρώπους ή ζώα. Το 2005 η «επιχείρηση backfire» της κυβέρνησης διέλυσε παντελώς το παράνομο κίνημα του ELF, στις νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και στη συνέχεια ο Έρικ, η Μαρί και άλλοι/-ες στοχοποιήθηκαν για δύο προφανείς σκοπούς. Ο πρώτος είναι ο ολοκληρωτικός αφανισμός του ELF από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ο δεύτερος είναι η καλλιέργεια ενός κλίματος φόβου και υποταγής. Δυστυχώς, το κράτος έχει επιτύχει αρκετά το στόχο του, χάρη σε τακτικές όπως η εκτεταμένη παρακολούθηση, η παρείσφρηση και οι έξυπνες εφαρμογές νόμων όπως ο AETA (Animal Enterprise Terrorism Act, νόμος που καθιστά πράξη τρομοκρατίας την πρόκληση οικονομικών ζημιών σε επιχειρήσεις που βγάζουν κέρδος από την εκμετάλλευση των ζώων), καθώς και η επιβολή νόμων ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα και κατηγοριών περί συνωμοσίας.

Δεν προωθούμε την αλληλεγγύη με αναρχικούς/-ές που αντιμετωπίζουν μακροχρόνιες ποινές γιατί πιστεύουμε στη δυνατότητα μιας λογικής ή δίκαιης ποινής για οποιονδήποτε κρατούμενο (αν και οι ποινές των 20+ χρόνων τόσο στην περίπτωση της Μαρί, όσο και του Έρικ υπερβαίνουν κατά πολύ τις κατευθυντήριες γραμμές απόδοσης ποινής για τα αποκαλούμενα «εγκλήματά» τους). Εστιάζουμε στις μακροχρόνιες ποινές τους γιατί, άσχετα από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνελήφθησαν, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ακριβώς αυτές τις βαριές καταδίκες για να στείλει ένα μήνυμα και να εξαναγκάσει ολοένα και πιο διευρυμένους κύκλους ανθρώπων να υποκύψουν στο φόβο και να υποταχθούν. Μέσω του εγκλεισμού για δεκαετίες της Μαρί και του Έρικ, το κράτος επιδιώκει τον αφανισμό τους. Εάν μπορούμε έστω και μία φορά το χρόνο να φωνάξουμε τα ονόματα των συντρόφων μας και να γράψουμε τα ονόματά τους στους τοίχους, τότε οι εχθροί μας δε θα έχουν επιτύχει ολοκληρωτικά στο μακάβριο έργο τους. Φυσικά, η απουσία των συντρόφων μας μας αγγίζει καθημερινά, αλλά ελπίζουμε ότι αυτή η ετήσια μέρα αλληλεγγύης μπορεί να αποτελέσει ένα εφαλτήριο για να βρίσκονται συχνότερα στις σκέψεις ενός μεγαλύτερου αριθμού ατόμων.

Πέρυσι πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις και δράσεις σε περισσότερες από 30 πόλεις στις ΗΠΑ και διεθνώς. Εντυπωσιαστήκαμε από τις εκφράσεις αλληλεγγύης, από πορείες και εκδηλώσεις στις ΗΠΑ μέχρι συλλογικές κουζίνες οικονομικής ενίσχυσης στο Ισραήλ και δράσεις σαμποτάζ σε μέρη τόσο μακρινά όσο η Ρωσία και το Περού. (Πληροφορίες, υλικό και αρχείο δράσεων από το 2011 μπορούν να ζητηθούν από την ομάδα του june11.org.)

Το απόγειο του ELF στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει παρέλθει. Έχουμε πλέον περάσει σε μια δυναμική περίοδο αυξανόμενου κοινωνικού ανταγωνισμού, και πρέπει να διασφαλίσουμε ότι κρατούμενοι όπως η Μαρί και ο Έρικ δεν πρόκειται να ξεχαστούν. Η αλληλεγγύη προς το άτομό τους δεν πρέπει να αφεθεί σε κάποιους που εξειδικεύονται στην υποστήριξη κρατουμένων ή σε αυτούς που τους γνωρίζουν προσωπικά. Η απουσία τους είναι σημαντική για όλους μας και η στήριξή τους θα πρέπει να είναι γενικευμένη. Ο αγώνας για την απελευθέρωση της Μαρί, του Έρικ και άλλων είναι ο αγώνας ενάντια σε μια κοινωνία που όχι μόνο παράγει και συντηρεί φυλακές, αλλά διαπράττει επίσης την περιβαλλοντική καταστροφή ενάντια στην οποία η Μαρί και ο Έρικ πολεμούσαν.

Όσο για τους άλλους συντρόφους και τις άλλες συντρόφισσες που αντιμετωπίζουν ή εκτίουν μακροχρόνιες ποινές: στέλνουμε τους θερμούς μας χαιρετισμούς στους Ητ και Μπίλλυ, που δικάστηκαν στην Ινδονησία για πράξεις σαμποτάζ, στους συντρόφους και στις συντρόφισσες στην Ελλάδα που βρίσκονται έγκλειστοι/-ες ή αντιμέτωποι/-ες με μακροχρόνιες ποινές για τις υποθέσεις του Επαναστατικού Αγώνα και της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, στους Μπίλλυ, Κόστα και Σίλβια στην Ελβετία, στους Τορτούγα και Φρέντυ, Μαρσέλο, Χουάν στη Χιλή, και σε όσους διώχθηκαν για την «υπόθεση βόμβες»· σε όλους τους υπόλοιπους κατηγορουμένους του Green Scare στις ΗΠΑ, που αρνούνται να συνεργαστούν με τις Αρχές, κάποιοι από τους οποίους θα αποφυλακιστούν σύντομα: Daniel McGowan, «Sadie», «Exile», Jonathan Paul και Justin Solondz, ο οποίος μόλις πρόσφατα επανασυνελήφθη. Οι παραπάνω υποθέσεις αποτελούν ένα μικρό μόνο δείγμα· δυστυχώς, ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ ακόμα. Δεν έχουμε κάποιον ορισμό για το τι θα μπορούσε να σημαίνει η «μακροχρόνια» φυλάκιση – για μας είναι πάρα πολύς χρόνος η κάθε στιγμή που το κράτος κλέβει απ’ τους αγαπημένους μας και τους στερεί απ’ το πλευρό μας.

Ας οργανώσουμε μια εκδήλωση ή μια δράση στις 11 Ιούνη, φέτος και κάθε χρόνο. Ας πολεμήσουμε μαζί για την καταστροφή αυτής της κοινωνίας-φυλακής, για να θυμίσουμε και στους συντρόφους μας ότι δεν είναι ποτέ μόνοι!

Το κάλεσμα σε αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά, γαλλικά.

Ευχαριστούμε θερμά τα συντρόφια που προώθησαν την παρούσα μετάφρασή τους ειδικά για τη διεθνή καμπάνια αλληλεγγύης της 11ης Ιούνη.

Ας κάνουμε την 11 Ιούνη μέρα στήριξης και προς τον αναρχικό φυλακισμένο Αντρέ Μαζούρεκ, που μετανάστευσε απ’ την Πολωνία στην Ελλάδα το 2007, συμμετείχε με όλο του το πάθος στις μέρες του Δεκέμβρη του 2008 κι έκτοτε βρίσκεται έγκλειστος στα κελιά του ελληνικού κράτους, συνεπώς είναι ο μόνος φυλακισμένος από εκείνη την περίοδο γενικευμένης εξέγερσης. Το εφετείο του έχει οριστεί για τις 11 Ιούνη στην Αθήνα. Πρόσφατα ο ίδιος ο σύντροφος, σε κάλεσμα αλληλεγγύης με την υπόθεσή του, έγραψε: «έχω καταδικαστεί σε 11 χρόνια κάθειρξης και πρόκειται να δικαστώ στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών στην οδό Λουκάρεως στις 11 Ιούνη 2012, γι’ αυτό ζητάω την αλληλεγγύη σας εάν και όπως τη θεωρείτε απαραίτητη…»

Εδώ αναρτώνται οι δράσεις κι εκδηλώσεις αλληλεγγύης που έχουν ανακοινωθεί για το 2012, σε τουλάχιστον 37 πόλεις ως τώρα. Αν κι εσείς σχεδιάζετε κάποια δράση για τις 11 Ιούνη σε αλληλεγγύη με μακροχρόνια αναρχικούς κρατουμένους, μπορείτε να ενημερώσετε την ομάδα που τρέχει τη διεθνή καμπάνια στις ΗΠΑ, στέλνοντας μήνυμα στο june11@riseup.net. Αν μπορείτε επίσης να ενισχύσετε οικονομικά τον Έρικ και τη Μαρί, διαβάστε σχετικές οδηγίες εδώ: i, ii.

No Comments “11 Ιούνη: Διεθνής μέρα αλληλεγγύης στη Marie Mason, στον Eric McDavid και σε μακροχρόνια αναρχικούς κρατουμένους ανά τον κόσμο”