Το ακόλουθο κείμενο δεν αποτελεί προκήρυξη σχετικά με τα γεγονότα, μιας και αυτά μιλάνε από μόνα τους, αλλά μια μικρή σύνοψη του τι συνέβη.
Το απόγεμα της Δευτέρας, 24 Σεπτέμβρη, μια 20άδα συντρόφια βγήκαν στο δρόμο έξω από την πανεπιστημιούπολη Χουάν Γκόμε Μίγιας και σήκωσαν οδοφράγματα, κόβοντας την κυκλοφορία επί της λεωφόρου Γκρέθια.
Με το δρόμο μπλοκαρισμένο και με τη συνακόλουθη διακοπή κυκλοφορίας δεν άργησαν πολύ να φτάσουν οι πρώτοι μπάσταρδοι μπάτσοι των ειδικών κατασταλτικών δυνάμεων, συναντώντας μια υποδοχή με μολότοφ από πλευράς των συντρόφων, που προσπαθούσαν να τους κρατήσουν σε απόσταση. Παράλληλα με τις στοχευμένες επιθέσεις εναντίον του εχθρού, τα συντρόφια φώναζαν με δυνατή φωνή τα ονόματα πεσόντων στη μάχη και φυλακισμένων αγωνιστών.
Οι μισθοφόροι της εξουσίας από την άλλη επιτέθηκαν με δακρυγόνα και οχήματα ρίψης νερού, γι’ αυτό και μετά από λίγο οι κουκουλωμένοι τραβήχτηκαν εντός της πανεπιστημιούπολης.
Μετά από σχεδόν μία ώρα ρήξης με την κανονικότητα της κοινωνικής ειρήνης, οι συγκρούσεις έληξαν χωρίς να συλληφθεί κανείς.
Στο μέρος απέμειναν δεκάδες τρικάκια με απόσπασμα από το κάλεσμα σε Μέρες αγκιτάτσιας και αλληλεγγύης με τα αιχμάλωτα αδέρφια και συντρόφια μας ανά τον κόσμο [21-30 Σεπτέμβρη]:
Να δείξουμε μέσω της πολύμορφης δράσης και διαφορετικών εργαλείων πως δεν ξεχνάμε τα έγκλειστα συντρόφια μας και ότι οι αλληλέγγυες χειρονομίες μας ξεφεύγουν οποιουδήποτε πύργου επιτήρησης και διασχίζουν μίλια ωκεανού για ν’ αγκαλιάσουν οποιοδήποτε ανυπότακτο άτομο αγωνίζεται μέσα ή έξω από τις φυλακές.