Ανάβοντας το φιτίλι της ανατροπής. Φουντώνοντας την εξεγερτική φωτιά του κοινωνικού πολέμου. Γκρεμίζοντας τα τείχη των φυλακών:
Η φυλακή είναι ο περιστασιακός ή πιθανός προορισμός κάθε ατόμου που αδράχνει το κουμάντο της ζωής του, διατρέχοντας το μονοπάτι της χειραφέτησης στον αντίποδα μιας καπιταλιστικής κανονικότητας που επιβάλλει τη ρουτίνα του πολίτη, που σε υποχρεώνει στη μισθωτή σκλαβιά, στη μελέτη προς επικύρωση ενός μπουρζουάδικου εκπαιδευτικού συστήματος και σε κρατά κάτω από τις παραμέτρους της έννομης τάξης που μας επιτάσσει το Κεφάλαιο.
Η φυλακή είναι το μέρος που σου προσφέρει η δημοκρατία ως χώρο όπου αποκρυσταλλώνεται η κανονικοποιητική υποταγή. Από εδώ ξεκινούν, περνούν ή καταλήγουν όσες και όσοι με τον έναν ή άλλον τρόπο δεν υποτασσόμαστε και παραβιάζουμε την κοινωνική ειρήνη των πλουσίων.
Αυτός που παραβαίνει το νόμο, αυτός που διαμαρτύρεται, αυτός που επιτίθεται, αυτός που συνωμοτεί, όσοι λόγω διαφόρων επιλογών και αποφάσεων δε σεβόμαστε την έννομη τάξη, αντιμετωπίζουμε τον κατασταλτικό βραχίονα ενός ολόκληρου συμπλέγματος καταστολής, ελέγχου και τιμωρίας.
Το έχω πει χιλιάδες φορές: σε όλες τις φυλακές του κόσμου, περισσότερο από 90% των έγκλειστων ατόμων προερχόμαστε από την τάξη των εκμεταλλευόμενων. Είμαστε καταπιεσμένοι που, όταν εξεγειρόμαστε και παύουμε να βαδίζουμε στη ζωή σαν σκλάβοι, τότε αναπόφευκτα καταλήγουμε ανατρεπτικοί.
Αν γεννήθηκες φτωχός στη Χιλή, τότε γεννήθηκες καταδικασμένος, με προορισμό οποιαδήποτε από τις 91 φυλακές της επικράτειας. Τόποι ελεγχόμενοι με στόχο την εξολόθρευση, όπου εξαιρετικά συνωστισμένες πτέρυγες, όροφοι και γαλέρες λειτουργούν καθημερινά διά του θανάτου, μπροστά στην κοινωνική απάθεια που αγνοεί, δαιμονοποιεί και φυσικοποιεί μια καθημερινότητα που αποδέχεται την τιμωρία του κρατουμένου ως κάτι το νορμάλ.
Επιπλέον, η φυλακή σήμερα θεωρείται μια εταιρεία παραγωγής υπηρεσιών, όπου οι κρατούμενοι αντιμετωπίζονται ως χρήστες υπόχρεοι ενός παραδόξου που αποτελεί ίδιον μιας άρρωστης κοινωνίας, η οποία αποδέχεται ότι αυτός είναι ο δρόμος για όσους δε σέβονται το νόμο της.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι κανείς δεν είναι ελεύθερος σε μια κοινωνία η οποία συνιστά τη δικτατορία του εμπορεύματος, τη δημοκρατία του Κεφαλαίου, την κοινωνία των τάξεων, όπου μόνο αν εξεγερθούμε θα μπορέσουμε να γκρεμίσουμε και το τελευταίο θεμέλιο κάθε κέντρου εξόντωσης που έχει χτιστεί μέχρι σήμερα.
Παρομοίως, δεν υπάρχει αγώνας ενάντια στη φυλακή χωρίς συγκεκριμένη επίγνωση των καθημερινών καταστάσεων έντασης, ούτε και χωρίς επικοινωνία με τις κρατούμενες και τους κρατουμένους που βρίσκονται σε αγώνα. Ως εκ τούτου, η διάρρηξη της απομόνωσης, η διάτρηση των συμπαγών τοίχων του εγκλεισμού και η κατανόηση της ζωτικής σημασίας της ισχυροποίησης των δεσμών σε όλα τα πεδία, πόσω μάλλον ανάμεσα σε ανατρεπτικούς κρατουμένους που βρίσκονται σε πόλεμο ενάντια σε όλο το υπάρχον, συνιστούν μια διαρκή πρόκληση.
Πρόκειται για τη διάρρηξη του φόβου και της αδιαφορίας, όπου η συνεπής αλληλεγγύη αποτελεί προϋπόθεση ατομική και συλλογική για να συντρίψουμε αυτήν τη βολική και αυτάρεσκη τοποθέτηση που θέλει τον αγώνα μας να ’ναι τάχα περιστασιακός και όχι μια επιλογή περήφανης ζωής, όπως είναι η επιλογή που ακόμη σήμερα πολλές και πολλοί διεκδικούμε κι έχουμε αναλάβει εδώ και πολύ καιρό σε πλήρη συνέπεια με τις πράξεις μας.
Ο πολλαπλασιασμός κάθε τύπου ενεργειών, πράξεων, χειρονομιών και πρωτοβουλιών είναι μια αναγκαιότητα της μάχης ενάντια στο κράτος-φυλακή-Κεφάλαιο, η οποία μας κινητοποιεί ανεξάρτητα από οποιονδήποτε περιορισμό.
Το να επιμένουμε στην αναζήτηση της λευτεριάς μας, ως το άπειρο, σημαίνει να χτυπάμε με αξιοπρέπεια και χωρίς φόβο μέχρι και το τελευταίο θεμέλιο της σάπιας κοινωνίας μας… Κι ας μη γίνουν ανεμοσκορπίσματα αυτές οι λέξεις, αλλά να μετουσιωθούν σε πράξεις…
Άνοιξε τα μάτια σου, είναι ώρα ν’ αγωνιστείς!
Κοινωνικός πόλεμος ενάντια σε κράτος-φυλακή-Κεφάλαιο!
Όσο υπάρχει μιζέρια, θα υπάρχει εξέγερση!
Μαρσέλο Βιγιαροέλ Σεπούλβεδα
Ελευθεριακός κρατούμενος
Βόρεια πτέρυγα 2-H, Φυλακής Υψηλής Ασφαλείας (CAS)
Σαντιάγο Χιλής, 14 Δεκέμβρη 2012
Η επιστολή αυτή αποτέλεσε μια συνεισφορά στην εκδήλωση-συναυλία «Ήχοι κατά των φυλακών» που πραγματοποιήθηκε στις 14 Δεκέμβρη στην κατάληψη Λα Μάκινα του Σαντιάγο.