Χιλή: Η ιδέα να γίνει πράξη!

Γράμμα του έγκλειστου συντρόφου Χοσέ Μιγκέλ Σάντσες Χιμένες, προς τα ενσυνείδητα πνεύματα:

Σε αυτούς τους καιρούς, όπου η εξέγερση φαίνεται να δειλιάζει κι η άμεση δράση να αμφισβητείται ή ακόμα και να απορρίπτεται, θα ήθελα να εναντιωθώ στις «έννομες» τοποθετήσεις και να επιχειρηματολογήσω σχετικά με τη θέση μου για την άμεση δράση ως χρήση απαραίτητης βίας στον αγώνα που ενσαρκώνουμε ενάντια στην εξουσία και στους μηχανισμούς της.

Χτυπήθηκε με αποτελεσματικό τρόπο η εξουσία; Αν αναλύσουμε την ιστορία των αγώνων της συνολικής χειραφέτησης, θα κατανοήσουμε ότι ο αγώνας προσκρούει πάνω σε ποικίλες παραμέτρους: τα κατασταλτικά χτυπήματα, την ανικανότητα άρθρωσης λόγου, την προδοσία του κομμουνιστικού κόμματος, του σοσιαλιστικού κόμματος και των αριστερών, την επιλογή της αναδίπλωσης σε παθητικές και κομματικές τοποθετήσεις, την άρνηση χρήσης νομιμοποιημένης βίας, τις ρεφορμιστικές θέσεις κ.τ.λ. Ακόμα και σήμερα παγιδευόμαστε στα ίδια, χωρίς να έχουμε μάθει ακόμη το μάθημά μας.

Αν θέλουμε στ’ αλήθεια να επιτεθούμε στην εξουσία, τότε δε θα πρέπει να αποκλείσουμε κανένα εργαλείο στον αγώνα. Η χρήση βίας στη δράση μας είναι και σωστή και αναγκαία, αφού αυτό αξίζει στη μόνιμη βία και κακοποίηση του κράτους. Δε μας παίρνει να αντιδράσουμε με άλλον τρόπο, ούτε βέβαια μπορούμε να αφήσουμε στην άκρη το ζήτημα της αυτοδιαχείρισης των πόρων για τη δημιουργία των ελάχιστων ή βέλτιστων συνθηκών του αγώνα μας (φράγκα για δικηγόρους, εξοπλισμό, προπαγάνδα και διάχυση, στήριξη προς τ’ αιχμάλωτα αδέρφια μας και τις φαμίλιες τους, κ.τ.λ.).

Πώς να κάνουμε τα κουμάντα για την αυτοδιαχείριση πόρων; Απαλλοτριώνοντας! Πρέπει να είμαστε σε θέση να ενεργούμε προς αυτή την κατεύθυνση, μαζί με αδέρφια ικανά, έχοντας τ’ αναντικατάστατα μέσα και τη διαύγεια πως δαύτο θα ενισχύσει τη μάχη μας.

Πρέπει να δημιουργήσουμε ελευθεριακούς χώρους όπου θα προπαγανδίζεται η ιδέα και θα γεννιέται συνείδηση (εργαστήρια, βιβλιοθήκες, κοινωνικά κέντρα, κ.τ.λ.). Πρέπει να βάλουμε πλώρη για την επίθεση ενάντια στην εξουσία απ’ όλες τις μπάντες, να θωρακίσουμε την ιδέα, κι ο καθένας και η καθεμιά μας να στέκει βράχος συνείδησης κι άμεσης δράσης. Η προπαγάνδα και η αγκιτάτσια είναι θεμελιώδους αξίας για την αφύπνιση συνειδήσεων και την ανατροφοδότηση της σκέψης για τη σπορά της απελευθερωτικής εξέγερσης.

Είναι άκρως αναγκαίο να επιλέγει κανείς την αναδίπλωση όταν ο εχθρός παραμονεύει ή μας βάζει στο στόχαστρο; Θεωρώ πως όχι, μιας και αντ’ αυτού μπορούμε να διευρύνουμε το πεδίο των ενεργειών μας σε άλλους τομείς και στόχους, χωρίς ποτέ να εγκαταλείπουμε την πράξη. Δε γίνεται να σταματήσουμε τον αγώνα γιατί ο εχθρός μας την έχει στημένη· η δράση μας οφείλει να είναι διαρκής, και μακάρι να μετουσιώνεται σε πληθώρα ταυτόχρονων επιθέσεων εναντίον διαφόρων στόχων, έτσι ώστε να υποχρεώσουμε την καταστολή να μοιράσει τις δυνάμεις της, καθιστώντας την ανίκανη να νικήσει στις ζώνες των επιχειρήσεών μας. Τέλος, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τη μέθοδο του αποπροσανατολισμού για να διασφαλίσουμε την επιτυχή έκβαση της πρωταρχικής μας επιχείρησης, γι’ αυτό ας είμαστε συνωμοτικοί/-ές και διαμερισματοποιημένοι/-ες, έχοντας πάντοτε κατά νου να μην ακολουθούμε στάνταρ διαδρομές στις μετακινήσεις και δράσεις μας. Έτσι αποφεύγουμε να μας μαγκώσουν, ενώ κάνουμε τη ζωή δύσκολη στον εχθρό.

Η άρνηση της βίας είναι η βασική αιτία της δυσκολίας μας να φτάσουμε στη συνολική απελευθέρωση. Χρειάζεται να τελειώνουμε επιτέλους με τις καταδίκες των βίαιων ενεργειών, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε κατά τη χειραφέτησή μας. Πρέπει να αναγνωριστεί το δικαίωμα, η ανάγκη και η υποχρέωση κάθε ενσυνείδητου όντος να πραγματώσει την αυτοάμυνά του απέναντι στην κρατική βία που μας γαμάει διαρκώς. Στόχος όσων μαχόμαστε κι αποζητάμε την απελευθέρωσή μας είναι να καταστρέψουμε τους καταπιεστές, κάθε σύστημα εξουσίας, κάθε εικόνα της Αρχής, χτυπώντας αδιάκοπα τους μηχανισμούς της καταπίεσης και δημιουργώντας μια κοινωνία ελεύθερη και δίκαιη. Για να τα κατορθώσουμε όλα αυτά οφείλουμε να κάνουμε χρήση βίας, αφού η πίστη στη μη βία μάς κάνει να υποχωρούμε ώσπου να ξεπέσουμε σε μιαν υποκριτική στάση, στριμωγμένοι στη γωνιά εξαιτίας απλουστευτικών και βολικών επιχειρημάτων.

Ελπίζοντας αυτές οι αράδες να συνεισφέρουν στη μάχη για τη συνολική χειραφέτηση…

Αδερφικά,
Χοσέ Μιγκέλ Σάντσες Χιμένες
Από την 4η πτέρυγα του κέντρου εξόντωσης της φυλακής Κολίνα II

No Comments “Χιλή: Η ιδέα να γίνει πράξη!”