Σαντιάγο, Χιλή: Οδοφράγματα μνήμης και αλληλεγγύης στις 20 Μάρτη

Εμπρηστική ενέργεια: αγωνιστική μνήμη και αλληλεγγύη στον αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσία.

Απόψε θελήσαμε να διακόψουμε, ακόμα και για μερικές στιγμές, τη νηφάλια κανονικότητα αυτής της τάξης θανάτου. Τη νύχτα της 20ής Μάρτη σηκώσαμε πύρινα οδοφράγματα μπλοκάροντας το δρόμο στη συμβολή των λεωφόρων Αμέρικο Βεσπούκιο και Ιντούστρια (στα νότια του Σαντιάγο). Αυτή η μικρή χειρονομία είναι καργαρισμένη μ’ αγάπη και μίσος.

Το να μιλήσει κανείς για την αναρχική μνήμη εκκινούμενος από τις μάχες τού σήμερα σημαίνει να χαράξει μια γραμμή συνέχειας με τους πεσόντες επαναστάτες. Μνήμη σημαίνει να θυμάσαι με τρόπο ενεργό: δρώντας στο παρόν, αλλά επίσης προτάσσοντας την επιθυμία μας για εξέγερση.

Σήμερα, όπως και χθες, διαφορετικές γενιές επαναστατών περνάνε στη δράση. Είναι το πάθος για μάχη και η επιθυμία για λευτεριά. Μνημονεύουμε τους πεσόντες και με αυτόν τον τρόπο εκφράζουμε το σεβασμό μας, πέρα από τις διαφορές στις ιδέες και στα περιεχόμενα.

Είναι σαφές βέβαια ότι υπάρχουν και ρωγμές με το παρελθόν, μιας και αρνούμαστε την καθετότητα, τις μιλιταριστικές, ιεραρχικές και κεντρικοποιημένες αντιλήψεις που ανέπτυξαν παλιότερες (και σημερινές) αντικαπιταλιστικές ομάδες, αφού ως αντεξουσιαστές δεν αποδεχόμαστε καμιά μορφή κουμάντου, δεν περιμένουμε για τις αντικειμενικές συνθήκες ούτε εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε μύθους όπως ο λαός, η πατρίδα, η λαϊκή εξουσία και τα συναφή. Όμως αυτές οι διαφορές δε μας κάνουν να λησμονούμε το πόσο δοσμένοι ήταν εκείνοι οι μαχόμενοι επαναστάτες· αγωνιστές όπως οι Ραφαέλ και Εδουάρδο Βεργάρα, δολοφονημένοι από τους μπάτσους την 29η Μάρτη 1985, που για μας συνεχίζουν να είναι ζωντανοί· οι επιλογές τους και οι αποφάσεις τους στον αγώνα μάς συνδέουν. Σήμερα, όπως και χθες, ριχνόμαστε στη μάχη με τον ίδιο τρόπο που άλλοι το έκαναν πριν από μας.

Ας κάνουμε στάχτες τις δημοκρατικές αυταπάτες. Όλες αυτές τις προσδοκίες που προκύπτουν απ’ το κενό όραμα ζωής που μας προσφέρει το Κεφάλαιο, θα τις πυρπολήσουμε. Ας δημιουργήσουμε καινούργιους κόσμους, εντός του καθενός μας. Γιατί σε κάθε δράση, σε κάθε χειρονομία αγώνα, όσο μικρή και να ’ναι αυτή, ενσαρκώνεται η αγωνία μας να εξεγερθούμε, να βεβαιώσουμε τη λευτεριά και την αξιοπρέπεια, να επιστρέψουμε τα χτυπήματα.

Οπωσδήποτε δεν ξεχνάμε ότι αυτήν τη βδομάδα ξεκινά η δίκη ενάντια στους συντρόφους που κατηγορούνται για την υπόθεση σεκιούριτι: Φρέντυ, Μαρσέλο, Χουάν, Κάρλος. Τούτο ’δώ είναι επίσης μια αλληλέγγυα αγκαλιά για σας, παρελθόν και παρόν παραβατικής κι επαναστατικής δράσης. Εν μέσω των ημερών αγκιτάτσιας, ας γίνει η αλληλεγγύη υπόθεση διαρκής.

Για τη Σολ Βεργάρα, συντρόφισσα που κατηγορείται για την απόπειρα ανθρωποκτονίας ενός φύλακα της Banco Estado. Οι αχτίδες φωτός σου φωτίζουν το μονοπάτι όποιου δεν παραδίνεται σε μια ζωή σκλάβα. Δύναμη και κουράγιο στην οικογένεια Βεργάρα Τολέδο αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Επιθετική μνήμη για τους πεσόντες: Ραφαέλ, Εδουάρδο και Πάμπλο Βεργάρα Τολέδο, Νόρμα Βεργάρα, Κλαούντια Λόπες, Τζόννυ Καρικέο, Μαουρίσιο Μοράλες, Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ.

Αλληλεγγύη στα έγκλειστα συντρόφια στο Μεξικό, εν μέσω της εβδομάδας δράσεων αλληλέγγυας αγκιτάτσιας.

Διαρκή αλληλεγγύη στους αιχμαλώτους του κοινωνικού πολέμου στη Χιλή και στον κόσμο.

Λυσσασμένη κι εμπρηστική συμμορία για τη μαχητική μνήμη κι αλληλεγγύη.

Χιλή. Μάρτης 2014.