Πάνε πέντε χρόνια από κείνη την 22α Μάη του 2009, όταν ο σύντροφος Μαουρίσιο Μοράλες έπεσε μαχόμενος κατά τη διάρκεια απόπειρας βομβιστικής επίθεσης εναντίον σχολής δεσμοφυλάκων. Μέσω του παρόντος υλικού προπαγάνδας θέλουμε να συνεισφέρουμε στην εξάπλωση της μνήμης των αναρχικών συντρόφων μας, σαμποτάροντας τους μηχανισμούς της λήθης η οποία χρησιμεύει μονάχα στην κουλτούρα της κυριαρχίας.
Απευθύνουμε ένα κάλεσμα για τον πολλαπλασιασμό των χειρονομιών ενάντια στην εξουσία, σε σύγκρουση με κάθε μορφή Αρχής.
Μνημονεύουμε τον ανυποχώρητο βίο του συντρόφου, το πλατύ χαμόγελό του, τις επιθυμίες του για λευτεριά και τις αντιφάσεις του, οι οποίες φανερώνουν την εξεγερσιακή πράξη.
Κλαούντια, Τζόνυ, Μάουρι, Άνγκρυ, ζείτε μέσα στην εξέγερση.
Η μνήμη μας είναι μαύρη, όπως κι οι καρδιές μας.