Πρέπει να γκρεμίσουμε τον καπιταλισμό: πολλοί γύρω μας, με διάφορους τρόπους αναγνωρίζουν αυτή την επιτακτική ανάγκη. Παρ’ όλα αυτά αισθανόμαστε την ανάγκη για μια επίθεση πέρα από αυτή την περιορισμένη προοπτική. Οι μελλοντικές γενιές δε θα δίνουν δεκάρα για το αν κάναμε ανακύκλωση, αν ασκούσαμε πίεση στους κυβερνώντες, αν οραματιστήκαμε εναλλακτικές μπροστά στην καταστροφή: από τον πλέον πεζό ρεφορμισμό, αυτόν που μας συμβουλεύει να καταναλώνουμε υπεύθυνα, να προτιμούμε προϊόντα δίκαιου εμπορίου και να τρώμε βιολογικά προϊόντα, μέχρι τον πιο «επιθετικό» ρεφορμισμό που μας προστάζει να δράσουμε άμεσα και μη βίαια ώστε να κατευθύνουμε αυτό τον πολιτισμό.
Αυτό για το οποίο θα ενδιαφερθούν είναι αν θα έχουν πόσιμο νερό, αν θα μπορούν να αναπνεύσουν τον αέρα που μας περιβάλλει, να τραφούν από τη γη, να προσφέρουν ένα βιώσιμο κόσμο σε αυτούς που θα ακολουθήσουν. Η καταστροφή δεν μπορεί να επεκταθεί άλλο: βρίσκεται παντού. Αλλά μπορεί να βαθύνει κι άλλο. Γι’ αυτό, αυτοί/-ες που δε θέλουν να καταλάβουν, που πεισματικά επιμένουν να κάνουν διάλογο με την εξουσία-ακόμα και πολεμώντας, που απαιτούν περισσότερη δημοκρατία, που ελπίζουν σ’ ένα διαφορετικό τρόπο διαχείρησης αυτού του πολιτισμού, όλοι αυτοί δε θα λάβουν καμμιά εξήγηση από εμάς.
Μας ενώνει η εξής διαπίστωση: Πρέπει να καταστρέψουμε αυτόν τον πολιτισμό, πριν αυτός μας καταστρέψει. Αλλά πώς;
Η Εβδομάδα κατά του πολιτισμού εντάσσεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της Αναρχίας (στμ. διεξάγεται σε διάφορους χώρους στην πόλη του Μόντρεαλ και περιλαμβάνει ποικίλες εκδηλώσεις με κοινή θεματική τον αναρχισμό, ενώ η διοργάνωση έχει γίνει με αυτόνομο τρόπο), που λαμβάνει χώρα όλο τον Μάιο στο Μόντρεαλ, καθώς και της Έκθεσης Αναρχικού Βιβλίου.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την έκθεση ή το φεστιβάλ: www.salonanarchiste.ca.
Πηγή στα γαλλικά: www.contrelacivilisation.anarkhia.org