Ντοκιμαντέρ Creative Commons για τα θύματα του φασισμού στην Ισπανία

Ojos que no ven*
Ντοκιμαντέρ Creative Commons για τα θύματα του φασισμού στην Ισπανία
Θα είναι διαθέσιμο από τις 26 Μαΐου εδώ: www.ojosquenoven.org

Οι φασιστικές δολοφονίες και επιθέσεις της δικτατορίας του Φράνκο (1939-1975) δεν σταμάτησαν μετά το θάνατο του δικτάτορα, αλλά συνεχίστηκαν στην εποχή της μεταπολίτευσης, όταν η ακροδεξιά προσπάθησε να τρομοκρατήσει το πιο μαχητικό κομμάτι της κοινωνίας, που πάλευε για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Τότε οι επιθέσεις των φασιστικών ομάδων γινόταν με τη συνεργασία της αστυνομίας, του στρατού και των δικαστών. Η αριστερά έγινε στόχος της κρατικής τρομοκρατίας, που εμφανιζόταν κάτω από διάφορα αρχικά (Triple A, Guerrilleros de Cristo Rey, Batallón Vasco Español…), αλλά και της καταστολής της αστυνομίας, που ήθελε να εξαφανίσει οποιαδήποτε αντίσταση στο καθεστώς του Φράνκο και των συνεχιστών του.

Μόνο το 1980 δολοφονήθηκαν περισσότερα από 20 άτομα σε διάφορες ενέργειες που ανέλαβαν ακροδεξιές οργανώσεις.

Από τη δεκαετία του ’90 γίνεται ένας πιο σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στην κρατική τρομοκρατία και στις ακροδεξιές επιθέσεις. Οι φασίστες όμως δεν ενεργούσαν μόνο ενάντια στους αριστερούς, στους ομοφυλόφιλους και στους αυτονομιστές, αλλά άρχισαν να επιτίθενται και στους αστέγους και στους μετανάστες.

Το ντοκιμαντέρ Ojos que no ven δίνει το λόγο στα θύματα των φασιστικών επιθέσεων και δολοφονιών. Πρόκειται για μια συνεχή ροή περιπτώσεων από την αρχή της μεταπολίτευσης μέχρι τις μέρες μας: Είναι πάνω από 35 χρόνια, και γι’ αυτό οι καταστάσεις είναι διαφορετικές, αλλά υπάρχουν και κοινά στοιχεία. Γι’ αυτές τις ομοιότητες και τις διαφορές, για το ρόλο της αστυνομίας, για το ρόλο της Δικαιοσύνης, για τα ΜΜΕ, για τους πολιτικούς… μας μιλάνε τα θύματα.

Τα θύματα

Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για τους δολοφονημένους από την ακροδεξιά από την αρχή της μεταπολίτευσης, καθώς δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά, και επειδή σε πολλές περιπτώσεις ο ρατσιστικός ή φασιστικός χαρακτήρας των δολοφονιών δεν βγαίνει στο φως της δημοσιότητας, ειδικά όταν πρόκειται για δολοφονίες μεταναστών.

Γι’ αυτόν το λόγο σε αυτήν τη λίστα δεν υπάρχουν όλα τα θύματα του ρατσισμού και του φασισμού:

1. María Norma Menchaca Gonzalo – 08/07/1976 – Vizcaya
2. Carlos González Martínez – 27/09/1976 – Madrid
3. Arturo Ruiz – 23/01/1977 – Madrid
4. Angel Valentín Pérez – 20/03/1977 – Barcelona –
5. Enrique Valdevira Ibáñez – 24/01/1977 – Madrid –
6. Luis Javier Benavides Orgaz – 24/01/1977 – Madrid –
7. Francisco Javier Sauquillo Pérez del Arco – 24/01/1977 – Madrid –
8. Serafín Holgado de Antonio – 24/01/1977 – Madrid –
9. Angel Rodríguez Leal – 24/01/1977 – Madrid –
10. Juan Peñalver Sandoval – 20/09/1977 – Madrid –
11. Miquel Grau Gómez – 06/10/1977 – Alicante –
12. José Luis Escribano – 05/06/1978 – Soria –
13. Manuel Medina Ayala – 27/09/1978 – Sevilla –
14. Antonio Carrión – 30/09/1978 – Madrid –
15. Andrés Fraguas – 28/09/1978 – Madrid –
16. Andrés García – 29/04/1979 – Madrid –
17. Salomé Alonso Varela – 14/07/1979 – Madrid –
18. José Prudencio García – 31/08/1979 – Madrid –
19. José Luis Alcazo – 13/09/1979 – Madrid –
20. Manuel Álvarez Blanco – 09/12/1979 – Valladolid –
21. Victoria Arranz – 09/12/1979 – Valladolid –
22. Yolanda González – 01/02/1980 – Madrid –
23. Vicente Cuervo – 10/02/1980 – Madrid –
24. Jorge Caballero Sánchez – 28/03/1980 – Madrid –
25. Arturo Pajuelo – 01/05/1980 – Madrid –
26. Juan Carlos García Pérez – 06/05/1980 – Madrid –
27. Juan Ascaso – 30/11/1980 – Barcelona –
28. Jose Muñoz – 30/11/1980 – Barcelona –
29. Francisco José Rodríguez López – 13/11/1980 – Valencia –
30. Antonio Mariscal López – 07/05/1981 – Málaga –
31. Carlos Idigoras Navarrete – 07/06/1981 – Madrid –
32. Luis Arribas – 07/07/1981 – Madrid –
33. Manuel Rodríguez Ronclús – 15/01/1984 – Madrid –
34. Josu Muguruza – 20/11/1989 – Madrid –
35. Federico Rouquier – 13/01/1991 – Barcelona –
36. Sonia Recalvo Zafra – 05/10/1991 – Barcelona –
37. Lucrecia Pérez – 13/11/1992 – Madrid –
38. Hassan Al Yahaqui – 14/11/1992 – Madrid –
39. Susana Ruiz – 09/01/1993 – Madrid –
40. Guillem Agulló i Salvador – 11/04/1993 – Castellón –
41. Mariano Gómez Higuera – 05/05/1993 – Madrid –
42. José Herrería Mingriñán – 23/10/1993 – Barcelona –
43. Jesús Sánchez Rodríguez – 12/11/1993 – Madrid –
44. David Furones – 20/02/1994 – Valladolid –
45. Emiliano López Prada – 12/03/1994 – Barcelona –
46. Ricardo Rodríguez García – 21/05/1995 – Madrid –
47. Gabriel Doblado Sánchez – 03/08/1995 – Barcelona –
48. Eduardo García – 03/10/1995 – Barcelona –
49. David Martín Martín – 14/10/1995 – Madrid –
50. Miguel Blanco – 17/11/1995 – Barcelona –
51. David González Rubio – 20/01/1996 – Madrid –
52. Rafael Rincón Rodríguez – 17/02/1996 – Mataró –
53. David Afonso Correira – 15/05/1996 – Madrid –
54. Sergio Fernández Barrera – 03/03/1997 – Madrid –
55. Mourad El Abidine – 20/06/1997 – Madrid –
56. Fernando Bertolá – 27/06/1997 – Madrid –
57. Francisco García García – 06/01/1998 – Madrid –
58. Aitor Zabaleta – 09/12/1998 – Madrid –
59. Alejo Aznar – 24/04/1999 – Getxo –
60. Alberto Javier Morales – 07/07/1999 – Madrid –
61. Carlos Javier Robledo – 01/04/2000 – Barcelona –
62. Omar Amhandi – 11/07/2000 – Barcelona –
63. Hamid Saada – 10/09/2000 – Barcelona –
64. Julio Jesús Millán Salanova – 30/09/2000 – Zaragoza –
65. Slimane Razmaqui – 24/01/2001 – Zamora –
66. Francisco Manuel Casas Delgado – 26/07/2001 – Madrid –
67. Mustapha Alkaoi – 10/02/2002 – Santa Cruz de Tenerife –
68. Augusto Ndombele Domingos “Jimmy” – 20/07/2002 – Madrid –
69. Antonio Micol Ortiz – 28/08/2002 – Madrid –
70. Félix Luis Pérez Santiago – 15/12/2002 – Madrid –
71. Mohamed Zoubir – 21/03/2003 – Huelva –
72. Eladio Muñiz – 27/04/2003 – Asturias –
73. Francisco Pedro Quezada – 10/07/2003 – Madrid –
74. Alí Bouharou – 28/07/2003 – Madrid –
75. Manuel Ríos Suárez – 07/10/2003 – Santiago de Compostela –
76. Eladio Fernández – 02/10/2003 – Oviedo –
77. Salvador Francisco Gómez Segura – 15/07/2004 – Almería –
78. Roger Albert Giner – 15/08/2004 – Barcelona –
79. Abdelmola Sadiki – 08/09/2004 – Castellón –
80. Oscar Johanni Mesa Martin – 27/10/2004 – Madrid –
81. Hamid Ouhladi – 07/01/2005 – Lleida –
82. Azzouz Hosni – 13/02/2005 – Almería –
83. Josep Maria Isanta Caselles – 29/05/2005 – Barcelona –
84. María del Rosario Endrinal Petite – 16/12/2005 – Barcelona –
85. Ioan Grancea – 31/12/2006 – Madrid –
86. Carlos Javier Palomino – 11/11/2007 – Madrid –
87. Giovanni MusatIba – 11/09/2009 – Madrid –
88. Carlos Gustavo Bueno – 12/07/2010 – Barcelona

από την ιστοσελίδα της CGT Ισπανίας

* Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ πιθανότατα παραπέμπει στην ισπανική παροιμία που λέει «Ojos que no ven, corazón que no siente», δηλαδή «Μάτια που δε βλέπουν, καρδιά που δεν αισθάνεται». Επειδή πολλές φορές δεν μαθαίνονται οι επιθέσεις και οι δολοφονίες των φασιστών, άρα η κοινωνία δεν τις ξέρει καν, είναι σαν να μην υπήρξαν. Ακόμα και σήμερα στην Ισπανία δεν δίνεται πολλή βαρύτητα (στην «επίσημη» Ιστορία) στις πολυάριθμες επιθέσεις των φασιστών κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης.