4 χρόνια χωρίς εσένα – 4 χρόνια μαζί σου
το καλύτερο μνημόσυνο είναι η συνέχιση του αγώνα.
Η 11η Νοέμβρη του 2007 έμεινε στη μνήμη μας ως η μέρα που ο μαδριλένικος αντιφασισμός κατέβηκε στο δρόμο για να εμποδίσει τους ναζήδες να διασπείρουν τα ρατσιστικά τους μηνύματα στη λαϊκή γειτονιά Ουσέρα. Ο Κάρλος Χαβιέρ Παλομίνο [Carlos Javier Palomino] ήταν ένας από τους νεολαίους που εκείνη τη μέρα διάλεξαν να προχωρήσουν αποφασιστικά στη δράση. Εκείνη τη μέρα δολοφονήθηκε θρασύδειλα από τον φασίστα Χοσουέ Εστέμπανεθ [Josué Estébanez].
Από εκείνη τη στιγμή το όνομά του γράφτηκε στη λίστα όλων όσων δολοφονήθηκαν από τον φασισμό, χωρίς βέβαια να ξεχνάμε τις υπόλοιπες μορφές που παίρνει η φασιστική δράση. Για αυτόν το λόγο, ανακηρύσσουμε την 11η Νοέμβρη ως Διεθνή Μέρα των Πεσόντων Αντιφασιστών. Εκατομμύρια άνθρωποι αγωνιζόμενοι έχουν πεθάνει απ’ τα χέρια του θεσμικού φασισμού ή του φασισμού του δρόμου. Είναι αναγκαίο να θυμηθούμε αυτούς που μέσω του ταξικού αγώνα έδωσαν τη ζωή τους για το ιδανικό της δικαιοσύνης και της ειρήνης ανάμεσα στους λαούς. Ο φασισμός αντιπροσωπεύει την ανοιχτή τρομοκρατία των πιο αντιδραστικών, πατριωτικών και ιμπεριαλιστικών στοιχείων του Κεφαλαίου.
Αυτή τη στιγμή το καπιταλιστικό σύστημα περνάει μια δομική κρίση. Δεν πρόκειται για μια κρίση ανεπάρκειας, μιας και υπάρχουν αρκετοί πόροι για όλη την κοινωνία, αλλά για μια οργανωτική κρίση. Το καπιταλιστικό σύστημα υπερασπίζεται τα συμφέροντα μιας μειοψηφίας που βασίζονται στην εκμετάλλευση της πλειοψηφίας. Αυτή η τόσο απλή και συνάμα μεγάλη αλήθεια πρέπει να αποκρύπτεται μέσω της εφαρμογής των φασιστικών πρακτικών της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Πρόκειται για έναν απλό μηχανισμό κοινωνικής απόσπασης.
Τα κομμάτια της εργατικής τάξης, της τάξης που δεν κατέχει τις εταιρείες, μάχονται μεταξύ τους για μερικά ψίχουλα. Μας γαλουχούν στην ιδέα πως η μαζική κατανάλωση θα μας δώσει ικανοποίηση. Μια κατανάλωση που ικανοποιείται στις πιο ανεπτυγμένες χώρες μέσω της εκμετάλλευσης των λιγότερο αναπτυγμένων, ευνοώντας έτσι την οικονομική μετανάστευση, ενόσω η τάξη των καπιταλιστών σιγουρεύει τα προνόμιά της. Η καταστολή επικεντρώνεται εναντίον των πιο συνειδητοποιημένων στοιχείων ξεκινώντας από ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια και φυλακίσεις και φτάνοντας ως την άμεση δολοφονία, τόσο σε θεσμικό επίπεδο, όσο και στο δρόμο. Αλλά δεν μπορούν να μας σταματήσουν. Δεν θα περάσουν.
Μπορούν να μας χτυπήσουν, να μας συλλάβουν, να μας δολοφονήσουν. Αλλά δεν θα καταφέρουν ποτέ να μας κάνουν να σωπάσουμε, ούτε και να μας εξαφανίσουν. Κάθε φορά που πέφτει ένας δικός μας θα σηκωνόμαστε δέκα, γιατί είμαστε ο συνειδητός αγώνας του εργαζόμενου λαού. Κάθε νεκρός στα χέρια του φασισμού είναι ένα παράδειγμα αγώνα και ένας λόγος για να βεβαιώσουμε τις ιδέες μας. Ο Κάρλος υπήρξε ένα παράδειγμα για να θυμηθούμε την αντιφασιστική ενότητα, μια ενότητα που συνεχίζει να είναι απαραίτητη και που δεν περνάει μέσα από μια στάνταρ αισθητική ή ιδεολογία αλλά μέσα από τη συνειδητή δράση. Ο Κάρλος συνεχίζει μαζί με εκατομμύρια άλλους να είναι ζωντανός μέσα στις καρδιές μας. Για αυτόν και όλους τους άλλους πεσόντες το καλύτερο μνημόσυνο είναι η συνέχιση του αγώνα.
Φίλοι/φίλες και σύντροφοι/συντρόφισσες του Κάρλος
No Comments “11 Νοέμβρη: Διεθνής μέρα των πεσόντων αντιφασιστών”