Φτύνω τη βέλγικη σημαία.. Τη φτύνω γιατί με το αίμα έχει ποτιστεί των αδελφών μου, του χτες και του σήμερα, που σφαγιάσθηκαν, βασανίσθηκαν, φυλακίσθηκαν, πέθαναν απ’ την πείνα κι υπέστησαν την εκμετάλλευση στο όνομα των συμφερόντων του βελγικού κράτους.
Φτύνω τη φλαμανδική σημαία, καθώς εμετό μού προκαλεί ο λιγωτικός εθνικισμός της. Ο εθνικισμός εκείνος που προβάλλει τις αξίες της Τάξης και της Εργασίας, κυνηγώντας τους μετανάστες, τους επαναστατημένους και όσους «αποκλίνουν». Που σκοπό έχει να εντάξει όλο τον κόσμο, πλούσιο και φτωχό, αφεντικά κι εργαζομένους, γραφειοκράτες κι ανέργους στην ίδια σφαίρα εθνικής ταυτότητας, όλοι μαζί ενάντια στους «άλλους», όλοι μαζί για την Κυριαρχία του Έθνους και την προστασία των Αξιών του. Ο εθνικισμός, όπως κι ο ρατσισμός, χρησιμοποιείται ως αντίδοτο ενάντια στον ιό της κοινωνικής πάλης, της μάχης για τη χειραφέτηση και την καταστροφή κάθε μορφής εξουσίας.
Φτύνω τη γαλλική σημαία, καθώς πρόκειται για μία ακόμα σημαία-σύμβολο της πολιτικής. Τη φτύνω, γιατί σιχαίνομαι τους πολιτικούς όλων των αποχρώσεων, όλα τα αφεντικά, όλους τους βιομηχάνους και τους ισχυρούς. Γιατί ανάμεσά μας δεν μπορεί να υπάρξει παρά μια οργιώδης μάχη – αυτοί μάχονται για τη σωτηρία τους, εμείς για το γκρέμισμα της εξουσίας τους και την κατάκτηση της ελευθερίας.
Φτύνω κάθε εθνική σημαία, γιατί παντού όπου βρίσκεται υψωμένη βρίσκει καταφύγιο η καταπίεση. Η σημαία είναι αυτό που κυματίζει πάνω από φυλακές, στρατόπεδα, αστυνομικά τμήματα και φυλάκια συνόρων. Όλοι οι θεσμοί που καταπνίγουν τη ζωή και την ελευθερία μας έχουν για στολίδι τους την εθνική σημαία. Κι όπως είδαμε να συμβαίνει στην Τυνησία, στην Αίγυπτο ή στη Λιβύη, η εμφάνιση της εθνικής σημαίας είναι πάντα προάγγελος ενός νέου καθεστώτος, μιας νέας εξουσίας κι εκμετάλλευσης.
Φτύνω όμως κι όσους τρέχουν ξοπίσω από εθνικές σημαίες, βαδίζουν στο ρυθμό του εθνικού ύμνου ή διεξάγουν πολέμους στο όνομα του Έθνους. Όλους όσους είναι περήφανοι που υπηρετούν τα συμφέροντα του έθνους ΤΟΥΣ, της κοινότητάς ΤΟΥΣ. Φτύνω τους τυφλούς και υπάκουους στρατιώτες που προστατεύουν τα συμφέροντα της κάθε εξουσίας. Και για να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα: Δε μου καίγεται καρφί αν αυτή η Αρχή ισχυρίζεται πως είναι βέλγικη, φλαμανδική, μαροκινή, βαλοννική, παλαιστινιακή, τούρκικη, ευρωπαϊκή, αφρικανική ή και παγκόσμια. Φτύνω όλες τις σημαίες, γιατί φτύνω κάθε Εξουσία, κάθε Αρχή.
Φτύνω όλες τις σημαίες καθώς η κραυγή μου για ζωή, η κραυγή μου για εξέγερση, είναι η Αναρχία κι η Ελευθερία, και δε γνωρίζει ούτε νόμους ούτε σύνορα.
No Comments “Φτύνω όλες τις σημαίες!”