Το βράδυ της Δευτέρας, 19 Νοεμβρίου, ένας εμπρηστικός μηχανισμός τοποθετήθηκε στην είσοδο ενός παραρτήματος του Εθνικού Ιδρύματος Απασχόλησης (INEM)* στη συνοικία Προσπεριδάδ της Μαδρίτης. Η επιλογή του μέρους έγινε γιατί πρόκειται για μια φάμπρικα καθημερινής ταπείνωσης, αποθάρρυνσης και ρουτίνας. Γιατί αποπνέει, τόσο αυτό όσο και όλα τα γραφεία απασχόλησης, το ίδιο βαρύ συναίσθημα ασφυκτικής μονοτονίας. Επιλέχτηκε γιατί μας δολοφονούν και όσοι επιβιώσουν τρώνε τα αποφάγια.
Δε διεκδικούμε μόνο την αξιοπρέπειά μας, αλλά αυτή η δράση είναι μια απτή απόδειξη της απογοήτευσής μας, της έλλειψης ελπίδας και του μίσους που μπορείς να δεις στα μάτια μας, στα μάτια των ανθρώπων που μπαίνουν μαζί μας στο μετρό κάθε πρωί.
Στην πραγματικότητα, την ευθύνη για τη δράση αναλαμβάνει η ειδικευόμενη που γυρνά κάθε βράδυ σπίτι της νιώθοντας την ταπείνωση να την πλακώνει, η εργαζόμενη που περνά τρεις φορές περισσότερο χρόνο με τις συναδέλφους της στη δουλειά παρά με τη σχέση της, η άνεργη που περνά μια ολόκληρη γαμημένη ζωή με προσευχές γιατί δεν την καλούν σε μια συνέντευξη, η νεαρή μάνα που δεν ξέρει πώς στο διάολο θα ταΐσει τα παιδιά της αν τους πετάξουν έξω απ’ το σπίτι όπου μένουν τώρα…
Κάντε εσείς την επόμενη δράση ένα βράδυ.
Γαμήστε και αυτούς και τις δουλείες τους.
Για τη διάχυση του μίσους με μελάνι, πέτρες και βενζίνη.
* έχει μετονομαστεί σε Δημόσια Υπηρεσία Κρατικής Απασχόλησης (SEPE)