Πόλη του Μεξικού: Σύντομη περίληψη των κινητοποιήσεων της 1ης Δεκέμβρη

[nggallery id=32]

Η 1η Δεκέμβρη σηματοδοτεί την αλλαγή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης κάθε έξι χρόνια, όταν ορκίζεται ο νέος πρόεδρος του Μεξικού. Ο θώκος κερδήθηκε από την «επιβολή», όπως λέγεται τελευταία η κατάκτηση της εξουσίας από τον Ενρίκε Πένια Νιέτο, μέλος του κυρίαρχου Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI). Ένστολα καθάρματα πραγματοποίησαν μια τεράστια στρατιωτική παρέλαση προς τιμήν του νέου μπάσταρδου, τον οποίο τα στρατεύματα θα υπηρετούν και θα υπακούουν «διά την προάσπιση του έθνους» – αυτήν τη χρονιά η εθνικιστική παρέλαση έλαβε χώρα στη στρατιωτική βάση Κάμπο Μάρτε της Πόλης του Μεξικού.

Απ’ την άλλη, χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους της Πόλης του Μεξικού για να εκφράσουν την εναντίωσή τους στο νεοορκισθέντα πρόεδρο, στο πλαίσιο παρόμοιων κινήσεων που είχαν εκδηλωθεί κατά τους προηγούμενους μήνες. Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας ξεκίνησε νωρίς το Σάββατο, 1 Δεκέμβρη, στις 7 π.μ. μπροστά στο παλάτι του Σαν Λάζαρο (τη βουλή των αντιπροσώπων), που φιλοξένησε τη συμβολική τελετή όπου ο πρόεδρος πήρε τον όρκο του αξιώματός του. Η ομοσπονδιακή αστυνομία ήταν επικεφαλής της καταστολής στην περιοχή γύρω απ’ το Σαν Λάζαρο, ανεγείροντας κιγκλιδώματα και σιδερένιους φραγμούς προκειμένου να απωθήσει τους διαδηλωτές.

Ανάμεσα στα ετερόκλητα μπλοκ διαδηλωτών και γενικά μέσα σ’ ένα εξαγριωμένο πλήθος, μαζί με εκατοντάδες κουκουλωμένων ατόμων διακρίνονταν επίσης συλλογικότητες αναρχικών, αντεξουσιαστών, ελευθεριακών, συμπεριλαμβανομένης της Επαναστατικής Αναρχικής Συμμαχίας (AAR) και διάφορες άλλες αναρχικές ομάδες, όπως ο Αναρχικός Μαύρος Σταυρός (CNA) του Μεξικού, το Αναρχικό Φοιτητικό Συντονιστικό (CAE), καθώς και το Μαύρο Μπλοκ (Bloque Negro). Προφανώς τα συντρόφια δεν κατέβηκαν στους δρόμους ώστε να φωνάξουν για κάποια δημοκρατική αυταπάτη, αλλά για την καθολική απελευθέρωση, για την αναρχία.

Σε όλη τη διάρκεια της μέρας έγιναν ταραχές, υπήρξαν τουλάχιστον είκοσι τραυματίες (δύο εξ αυτών πολύ βαριά τραυματισμένοι), συν τέσσερις χτυπημένους μπάτσους. Πολλοί διαδηλωτές υπέστησαν ξυλοδαρμούς, απαγωγές και καταδιώξεις από την αστυνομία. Η εξουσία ήταν αντιμέτωπη με μια κινητοποίηση πολλών χιλιάδων διαδηλωτών, κι έτσι αντέδρασε με μανία: ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις σαν τους Γρεναδιέρους (που ’ναι πάνοπλες μονάδες καταστολής πλήθους) και τους μπάτσους της ειδικής ομάδας άμεσης επέμβασης GERI είχαν ξαμοληθεί σε όλα τα κομβικά σημεία της πόλης.

Κατά τις 12μ.μ. ο κύριος όγκος των διαδηλωτών (κι όχι μόνο αναρχικοί/-ές) μετακινήθηκαν στο κέντρο, με κατεύθυνση προς το Εθνικό Παλάτι στην πλατεία Ελ Ζόκαλο, όπου η εκλογή του προέδρου έμελλε να ολοκληρωθεί και τυπικά. Προεδρικοί φρουροί είχαν περικυκλώσει και αποκλείσει την τοποθεσία. Μικρής κλίμακας συγκρούσεις ξέσπασαν στο σημείο, ενώ συγκρουσιακοί/-ές προετοίμαζαν περισσότερες βόμβες μολότοφ.

Τα μπλοκ των διαδηλωτών πορεύτηκαν στην οδό Μαδέρο (που έχει μετατραπεί σε εμπορική ζώνη όπου δεν επιτρέπεται η διέλευση οχημάτων), ωστόσο η καταστολή άρχισε να οξύνεται την ώρα που η πορεία περνούσε απ’ την κεντρική λεωφόρο Έχε Σεντράλ για να συνεχίσει επί της λεωφόρου Χουάρες, ώσπου έφτασε στη γωνία όπου βρίσκεται το Παλάτι Καλών Τεχνών, δίπλα στο μεγάλο πάρκο Αλαμέδα Σεντράλ. Εκεί διμοιρίες εφόρμησαν στον κόσμο. Αρκετοί διαδηλωτές μπόρεσαν ν’ αντισταθούν στη βίαιη επιδρομή και να αντεπιτεθούν. Σε πολυάριθμες περιστάσεις, η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα, σφαίρες από καουτσούκ, τεθωρακισμένα οχήματα με κανόνια νερού, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και σωματική βία.

Στο μεταξύ, νεαροί/-ές είχαν σπάσει όποιο καπιταλιστικό σύμβολο είχαν βρει μπροστά τους (από την πλατεία Ελ Ζόκαλο, στο κέντρο, μέχρι το τέλος της λεωφόρου Χουάρες το μέρος είναι γεμάτο με καταστήματα σαν τα Starbucks, 7-Eleven, τραπεζικά υποκαταστήματα, τα κεντρικά γραφεία μιας εταιρείας ηλεκτρισμού, αλλά και το αρχηγείο της Γραμματείας Εξωτερικών, κ.λπ.). Έγινε επίσης πλιάτσικο. Οι μπάτσοι έκαναν προσαγωγές σε όλη αυτήν τη διαδρομή.

Μόλις η διαδήλωση προσέγγισε το τέλος της λεωφόρου Χουάρες, ο κόσμος έστριψε για να συνεχίσει σε μια άλλη φαρδιά λεωφόρο που κυριαρχείται απ’ το λούσο, την Πασέο ντε λα Ρεφόρμα, μια περιοχή όπου υψώνονται πολυτελή ξενοδοχεία σαν τα Meliá και Hilton, μαζί με άλλα παγκόσμια σύμβολα του Κεφαλαίου. Έντονες συγκρούσεις ακολούθησαν στον τόπο. Οι βιτρίνες της πλειονότητας των επιχειρηματικών εδρών έγιναν θρύψαλα, και γράφτηκαν συνθήματα και γκράφιτι σχεδόν σε όλο το μήκος της λεωφόρου.

Σ’ όλο τον κόσμο, τα ίδια σκατά.
Όλοι οι μπάτσοι είναι μπάσταρδοι – A.C.A.B.

Σκηνές με διαδηλωτές και περαστικούς που υφίστανται βίαιους ξυλοδαρμούς από διμοιρίτες σε μια οδό κοντά στο σταθμό Πίνο Σουάρες:

Σύμφωνα με ενημερώσεις, ένας άντρας μεγάλος σε ηλικία δέχτηκε επίθεση της αστυνομίας και χρειάστηκε να νοσηλευτεί σε κρίσιμη κατάσταση. Ομοίως, άλλος ένας τραυματίας διαδηλωτής κινδυνεύει να χάσει εντελώς το ένα του μάτι. Συνολικά 92 άτομα συνελήφθησαν σε διαφορετικά σημεία της πόλης όπου σημειώθηκαν ταραχές και συγκρούσεις. Έχει κυκλοφορήσει πως ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και άτομα που συμμετείχαν στο μπλοκ της Επαναστατικής Αναρχικής Συμμαχίας.

Στις 19.30μ.μ. ο κυβερνήτης της Πόλης του Μεξικού δήλωσε απροκάλυπτα ότι οι Αρχές έχουν εξαπολύσει ένα πολιτικό κυνηγητό εναντίον αναρχικών, οι οποίοι –σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου– συντόνισαν και σχεδίασαν όλο το χάος που προκλήθηκε στο κέντρο, κι επιπλέον, έβαψαν με σπρέι το ιστορικό μνημείο Εμισίκλο α Χουάρες, το οποίο ανακαινίστηκε πρόσφατα στο πλαίσιο της ανάπλασης όλου του πάρκου Αλαμέδα Σεντράλ, όπου βρίσκεται το μνημείο – ο συνολικός προϋπολογισμός των έργων ανήλθε σε περίπου 200 εκατομμύρια μεξικανικά πέσος. Για την ακρίβεια, το σύνθημα που γράφτηκε στο τόσο πολύτιμο μάρμαρο ήταν: «Διατροφική αυτονομία στις γειτονιές».

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της πορείας, που απειλούνταν ήδη με βαριές κατηγορίες, καλέστηκε για τις 20.00μ.μ. έξω από την 50ή υπηρεσία (πρόκειται για αστυνομικό τμήμα όπου προσάγονται αιχμάλωτοι/-ες των οδομαχιών) του λεγόμενου Δημόσιου Υπουργείου στη γειτονιά της Κολόνια Ντοκτόρες, στο διαμέρισμα του Κουαουτέμοκ. Κατά τις 20.30μ.μ. ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις κατέστειλαν άγρια τη συγκέντρωση κι άρχισαν να κυνηγούν τον αλληλέγγυο κόσμο στην περιοχή.

Στις 2 Δεκέμβρη επιβεβαιώθηκε ότι 69 άτομα κρατήθηκαν αιχμάλωτα και μεταφέρθηκαν σε φυλακές, αναμένοντας να τους αποδοθούν ποινές: οι άντρες στάλθηκαν βόρεια της πόλης, στο Ρεκλουσόριο Νόρτε, και οι γυναίκες νότια, στη Σάντα Μάρτα Ακατίτλα.

Στις 3 Δεκέμβρη ο Αναρχικός Μαύρος Σταυρός του Μεξικού εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία εκφράζει πως ό,τι συνέβη την 1η Δεκέμβρη στην Πόλη του Μεξικού είναι προϊόν κοινωνικής δυσφορίας. Καταγγέλλει την εντεινόμενη εκστρατεία ποινικοποίησης κάθε κοινωνικής διαμαρτυρίας, καθιστώντας τον Μαρσέλο Εμπράρδ –τον τρέχοντα επικεφαλής της κυβέρνησης της μεξικανικής ομοσπονδιακής περιοχής ή Πόλης του Μεξικού– πρωταίτιο των κατηγοριών εις βάρος αναρχικών και ελευθεριακών ομάδων ή ατομικοτήτων. Επιπλέον, τα συντρόφια εξηγούν πως το ανθρωποκυνηγητό κατά των αναρχικών δεν είναι τίποτε καινούργιο, καθώς η διωκτική εκστρατεία εναντίον όσων αντιστέκονται στην καθεστηκυία τάξη έγινε πρόδηλη ήδη από το 2003, ύστερα από την επετειακή διαδήλωση της 2ας Οκτώβρη για τη σφαγή του Τλατελόλκο το 1968, και ακολουθήθηκε από ποικίλες ενοχοποιητικές δηλώσεις εκ μέρους του νέου κυβερνήτη Μιγκέλ Άνχελ Μανσέρα Εσπινόσα, που αναλαμβάνει καθήκοντα αυτόν το μήνα. Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας διέδωσαν πως μεταξύ των συλληφθέντων υπάρχουν πρόσωπα που μετείχαν σε αναρχικές ομάδες. Έτσι, τα συντρόφια διευκρινίζουν πως δεν πιάστηκε κανένα άτομο από το μπλοκ του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού, ωστόσο εκφράζουν ξεκάθαρα την απόλυτη αλληλεγγύη τους σε όλους κι όλες ανεξαιρέτως που έχουν απαχθεί από το κράτος, απαιτώντας την άμεση απελευθέρωσή τους.

«Άρτον και θεάματα» είναι ό,τι βιώνουμε και στο Μεξικό. Μια συντριπτική πλειονότητα ανθρώπων βασίζονται ακόμη στον Τύπο, όπου συνηθίζουν να διαβάζουν διαστρεβλωμένες ειδήσεις, ή κάνουν χρήση εναλλακτικών κοινωνικών δικτύων (διαδικτυακές υπηρεσίες σαν το φέισμπουκ) για να ανταλλάξουν πληροφορίες και να τσατάρουν. Την ίδια στιγμή δεκάδες επιθέσεων και άμεσων δράσεων ατόμων ή ομάδων όπως οι FAI/FRI, CARI-PGG κ.ά. μεταδίδονται λες και προκλήθηκαν από κάποια μυστήρια διακοπή ρεύματος (συχνά παρουσιάζονται ως το αποτέλεσμα βραχυκυκλώματος), ακόμα κι όταν συνοδεύονται από εικόνες ενός τραπεζικού μηχανήματος αυτόματης ανάληψης, ενός οχήματος ή ενός ολόκληρου βιομηχανικού συγκροτήματος που έχουν γίνει στάχτη, ενώ πολλές άλλες δράσεις δε βλέπουν καν το φως της δημοσιότητας στα καθεστωτικά μέσα. Γι’ αυτό και θεωρούμε την προσωπική επαφή και την αμοιβαία εμπιστοσύνη αναγκαίες ώστε να διαχύσουμε ελευθεριακές σκέψεις και αντιπληροφόρηση σε κάθε τέτοια περίσταση, προκειμένου να χτίσουμε σχέσεις ικανές να τσακίσουν την κρατική επιτήρηση και την εμπορευματική κυριαρχία.