Οι σύμβουλοί σου, οι δάσκαλοι, οι γονείς, οι γιατροί και άλλοι μπάτσοι σού έχουνε πει πως έχεις πολύ λάθος προσωπικότητα και πως δεν πας καλά. Εμείς, πάλι, νομίζουμε πως κάνουνε πολύ λάθος, κι ότι εκείνοι και το παγκόσμιο σύστημα δεν πάνε καλά.
Το σχολείο είναι μια βάναυση και βαρετή φυλακή, που σχεδιάστηκε για να σου σπάσει τον τσαμπουκά και να σε κρατήσει στην αμάθεια. Άμα βαριέσαι κι είσαι ένα αποδιοργανωτικό παιδί στο σχολείο, αυτό οφείλεται στο γεγονός πως οι σχολικοί δάσκαλοι είναι βαρετοί, τα σχολικά θέματα είναι ανιαρά και το σχολικό κτήριο είναι ένα κελί. Το μόνο που σε μαθαίνουν εκεί μέσα είναι ό,τι ακριβώς θέλει η κυβέρνηση να γνωρίζεις. Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να μάθεις, μα το πιθανότερο είναι να μην τα μάθεις μες στο σχολείο. Εκεί σε βλέπουνε σαν ένα πουλάρι που πρέπει να δαμάσουν, για να γίνεις ένα καλό γρανάζι στη μηχανή σαν μεγαλώσεις πια, δηλαδή για να δουλέψεις, να καταναλώσεις και να πεθάνεις. Για να λυγίσει ο άνθρωπος και να συμμορφωθεί στη μιζέρια της καθημερινότητας, χρειάζονται καμιά δεκαπενταριά χρόνια σχολικής επίδοσης. Για καλή μας τύχη, υπάρχουν ακόμη πολλά πιτσιρίκια που σηκώνουν δικό τους μπαϊράκι. Αυτά τα πιτσιρίκια (με τον τσαμπουκά) γίνονται στόχος επίθεσης εκ μέρους του ψυχιατρικού καθεστώτος, που χρησιμοποιεί αβάσιμα αλλά απαίσια όπλα σαν την «εναντιωματική προκλητική διαταραχή» και τη «διαταραχή ελλειμματικής προσοχής».
Οι περισσότεροι ψυχίατροι είναι απλώς μπάτσοι που διαθέτουνε ντιβάνι. Η δουλειά τους είναι να σε κάνουν να σκεφτείς πως κάτι δεν πάει καλά με την πάρτη σου, έτσι ώστε να μη βλέπεις τι πραγματικά δεν πάει καλά μ’ εσένα – ότι ως παιδί ζεις σε μια ολότελα γαμημένη κοινωνία όπου αισθάνεσαι ανήμπορο, κι αυτό το πράγμα σού τη δίνει άγρια. Δεν έχεις παλαβώσει – η μαζική κοινωνία, ο πόλεμος, η επιτήρηση, η κυβέρνηση, οι μπάτσοι, οι τραπεζίτες, οι στρατοί, η αδικία, η φτώχεια, και πάει λέγοντας, αυτά είναι μια σκέτη παλαβομάρα. Η ψυχιατρική είναι ολότελα επινοημένη κι αυτή, αφού δεν υπάρχει επιστημονική βάση για καμία αποκαλούμενη ψυχική διαταραχή, κι επομένως τίποτε δεν μπορεί ν’ αποδείξει πώς ή αν όντως οι θεραπείες αποδίδουν. Πρόκειται για πολιτικό όπλο, κι υφίσταται για να σου τσακίζει την αυτοπεποίθηση, την αυτοτέλεια, τη δύναμη και το νου.
Σε κανένα παιδί δε χρειάζεται να χορηγείται ψυχιατρική φαρμακευτική αγωγή. Άμα μπουκώνονται παιδιά με ψυχοφάρμακα, δέχονται παιδική κακοποίηση και επίθεση. Οι γιατροί δεν έχουνε ιδέα πώς επιδρούν τα φάρμακα αυτά, ιδίως σε εγκεφάλους που ακόμη βρίσκονται σε ανάπτυξη. Αν θες ν’ αλλάξεις τη χημεία του εγκεφάλου σου, τακτοποίησε τη διατροφή σου (ας πούμε, άρχισε να τρως πολλά φρέσκα ωμά φρούτα και λαχανικά), ρύθμισε τη σωματική σου άσκηση, ξεφορτώσου και τυχόν εξαρτήσεις που μπορεί να ’χεις. Σχεδόν κάθε ψυχιατρική φαρμακευτική αγωγή και «θεραπεία», όπως η ηλεκτροσπασμωδική θεραπεία (ECT), μπορεί ουσιαστικά να επιφέρει μια διάχυτη εγκεφαλική βλάβη και να προκαλέσει μόνιμη αναπηρία και απώλεια της γνωσιακής λειτουργίας τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικα άτομα.
Οι προσωπικότητες δε γίνεται να ’ναι λάθος. Είναι αδύνατον μια προσωπικότητα να ’ναι «διαταραγμένη». Οι γιατροί δεν ξέρουνε καν τι είναι μια προσωπικότητα. Η ανθρώπινη ψυχή έχει συζητηθεί ένα κάρο φορές και θα εξακολουθήσει ν’ απασχολεί κόσμο και κοσμάκη, φαντάζει σαν ένα μυστήριο, κι είναι ένα φιλοσοφικό και όχι ιατρικό αντικείμενο συζήτησης. Εσύ είσαι αυτό που είσαι, είσαι ένα άτομο με ελεύθερο πνεύμα παγιδευμένο εντός μιας ανθρώπινης κοινωνίας κι ενός κόσμου που βρίσκονται υπό τον έλεγχο μικρών ομάδων ανθρώπων οι οποίοι δε γουστάρουν τη λευτεριά κι έχουνε την εξουσία να σε καταπιέζουν.
Δεν υπάρχει τίποτε το κανονικό. Τα πάντα σ’ αυτόν τον πλανήτη, και πέρα απ’ αυτόν, είναι εντελώς μοναδικά. Δεν υπάρχει κανένας και τίποτα σαν εσένα, πουθενά, σ’ ολάκερο το σύμπαν. Οποιοσδήποτε προσπαθεί να σε κάνει να σκεφτείς πως υπάρχει κάτι το «κανονικό», είναι ένας κρετίνος. Και χρειάζεται να σταματήσουμε οποιονδήποτε χρησιμοποιεί την εξουσία, τη βία ή τη συμφωνία των κρετίνων που τον κάνουνε παρέα, για να σε κάνει να καλουπωθείς σε κάποιον ορισμό περί «κανονικού», όπως κι αν το κάνει – μέσω ψυχιατρικής διάγνωσης, φαρμακευτικής αγωγής, εγκλεισμού σου ή συμπεριφορικής θεραπείας για τη συμμόρφωσή σου προς οτιδήποτε επιβεβλημένο.
Πήγαινε κόντρα σε γιατρούς, γονείς, δασκάλους και όσους άλλους μπάτσους δεν κοιτάνε πραγματικά το καλό σου. Φρόντιζε την προσωπική σου υγεία και την ατομική σου καλλιέργεια, γιατί και οι δυο είναι σημαντικές, και μπορείς να τις αναλάβεις εσύ για τον εαυτό σου. Πέρνα στην αντεπίθεση ενάντια σ’ αυτούς που θέλουνε να σε καταστρέψουν και να σε ελέγχουν.
(από ένα αγγλικό φυλλάδιο που κυκλοφόρησε τον Απρίλη του 2012)
η μτφρ. στα ελληνικά έγινε σε συνεργασία
με τους λυσσασμένους προλετάριους