Ιταλία: Έναρξη λειτουργίας του κέντρου υγείας AmbulΑnti σε κατειλημμένο έδαφος στη Ρώμη

Συμβουλευτικό κέντρο υγείας «Ambulanti» (Πλανόδιοι), για μετανάστες κι όχι μόνον, στο κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Strike στην περιοχή Καζάλ Μπερτόνε της Ρώμης

Στις 22 Ιανουαρίου 2013, μετά τα επιτυχημένα εγκαίνια με μεγάλη προσέλευση κόσμου, άνοιξε το AmbulAnti – ίσως το πρώτο κέντρο υγείας μέσα σε κατειλημμένο χώρο στη Ρώμη. Ένα πείραμα που σκέφτηκαν και δημιούργησαν φοιτητές ιατρικής και γιατροί μαζί με το σύλλογο Yo Migro. Ένα εγχείρημα πρόνοιας από τα κάτω, που ενώνεται με το σχολείο εκμάθησης ιταλικών και το τμήμα νομικής βοήθειας για μετανάστες, που εδώ και καιρό δραστηριοποιούνται στο κοινωνικό κέντρο Strike.

Η ιδέα ξεκινάει από παλιά, το 2009, όταν το Strike και το Yo Migro ήταν κοντά στην περιπέτεια των Αφγανών προσφύγων που βρίσκονταν μες στην «τρύπα» του σιδηροδρομικού σταθμού Οστιένσε. Εκεί, ορισμένες ακτιβίστριες του Strike και εθελόντριες του Medu (Γιατροί για τα ανθρώπινα δικαιώματα) βίωσαν πόσο η υγεία μπορεί να γίνει ένα όργανο σχέσης και επικοινωνίας με τους ξένους, τους στερημένους από οποιαδήποτε πληροφόρηση και δικαιώματα. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η δουλειά του δρόμου συνδέθηκε με το αίτημα αποδοχής και αναγνώρισης νομικού καθεστώτος των μεταναστών. Δεν είναι τυχαίο ότι συγκεκριμένα το Medu παρείχε το πρώτο επίπεδο εκπαίδευσης σε φοιτητές και φοιτήτριες της ιατρικής, συνοδεύοντας με πάθος και ικανότητα τη μακρόχρονη γένεση αυτού του έργου. Πρόκειται για ένα σύνθετο και φιλόδοξο σχέδιο, από τη φύση του πολυεπίπεδο, όπου η υγεία μπορεί να γίνει ένα μέσο ανταλλαγής και κοινής γνώσης· ξεπερνώντας τα εμπόδια της γλώσσας και της υπηκοότητας.

Το AmbulΑnti γεννήθηκε σε μια ιδιαίτερη χρονική στιγμή. Στη Ρώμη αυτές τις μέρες μεγαλώνει ένα κίνημα εργαζομένων, φοιτητών και υπερασπιστών των υπηρεσιών δημόσιας υγείας και των πολλών νοσοκομείων που κινδυνεύουν να κλείσουν λόγω περικοπών (από το Cto στο S. Filippo Neri, μέχρι το Pertini και το Policnico). Για το λόγο αυτόν, το συμβουλευτικό κέντρο υγείας στοχεύει επίσης να αποτελέσει ένα μέσο για τον αγώνα της αναγνώρισης της υγείας ως οικουμενικό δικαίωμα, μη διαπραγματεύσιμο. Όπως λέει και η Βιρτζίνια, μέλος του εγχειρήματος και φοιτήτρια ιατρικής, ο χώρος αυτός για την υγεία δεν έχει σκοπό να υποκαταστήσει τις δημόσιες υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, αλλά να γίνει ένα μέσο επίγνωσης και ευαισθητοποίησης. Η εμφάνιση αυτοδιαχειριζόμενων παροχών υπηρεσιών στον τομέα της υγείας μπορεί να βοηθήσει στη μαζική υπεράσπιση της δημόσιας πρόνοιας. Δεν αρκεί, αλλά είναι απαραίτητη για να οικοδομήσουμε μια πρόνοια για την κοινότητα.

πηγή