Η τοιχογραφία λέει:
«Ολοένα και γερνάμε ανάμεσα σ’ άνδρες και γυναίκες χωρίς όνειρα, ξένοι σ’ ένα παρόν που δεν αφήνει σπιθαμή χώρου για τις πιο γενναιόδωρές μας παρορμήσεις. Το καλύτερο που ’χει να προσφέρει αυτή η κοινωνία (την καριέρα, την υπόληψη, την αιφνίδια πρωτιά, την “αγάπη”) δε μας νοιάζει καν. Η εντολή είναι για μας εξίσου αποκρουστική με την υπακοή. Ό,τι είμαστε και ό,τι θέλουμε αρχινά με ένα όχι. Είμαστε εκμεταλλευόμενοι σαν τους άλλους, και θέλουμε να τελειώνουμε με την εκμετάλλευση χωρίς πολλά πολλά. Για μας η εξέγερση δε χρειάζεται περαιτέρω αιτιολόγηση. Η ζωή μας γλιστρά μέσα απ’ τα χέρια μας, κι είναι μονάχα ψέμα οποιοσδήποτε ταξικός λόγος δεν έχει σαν αφετηρία αυτό το πράγμα. Η εξέγερση έχει ανάγκη απ’ όλα – εφημερίδες και βιβλία, όπλα και εκρηκτικά, αναστοχασμούς και βλασφήμιες, δηλητήρια, μαχαίρια κι εμπρησμούς. Το μόνο ενδιαφέρον ερώτημα είναι πώς να τα συνταιριάξει κανείς αυτά».
«ΠΟΤΕ PJZ!»
Τη νύχτα της μπλα μπλα μπλα προς μπλα μπλα μπλα, βάψαμε με σπρέι το επιστέγασμα του κειμένου στα μαχαίρια πάνω σ’ έναν τοίχο που βρίσκεται σε πάρκο της Ζυρίχης.
Καμιά φορά δε χρειάζεται κανείς σώνει και καλά αφίσα για να μεταφέρει ένα περιεχόμενο μεγάλου μήκους.
Ενάντια στην κατασκευή του καινούργιου αστυνομικού και δικαστικού μεγάρου (PJZ) στη Ζυρίχη!
Για έναν κόσμο δίχως εξουσία και κελιά!
_
Στα γερμανικά. Σχετικές αναφορές: i, ii, ii.