Σχέδιο Φοίνικας: Σήματα καπνού απ’ το Βερολίνο
«Η φωτιά τρυπώνει στις πόλεις σας, τρυπώνει στις νύχτες σας. Στρώνουμε νοερά το διάβα της προς όλους σας. Θα ζεστάνει τους φίλους μας με αλληλεγγύη και θα πυροδοτήσει την ορμή τους για δράση. Θα κάνει στάχτη τον εχθρό μας. Εντυπώστε μας καλά στη μνήμη σας. Θέλουμε την καρδιά σας. Δεν έχει σημασία ποιος είσαι συ. Ούτε κι έχει σημασία ποιος είμ’ εγώ. Η Συνωμοσία μπορεί την ίδια στιγμή να κάνει και τους δυο μας στάχτες και να μας γεμίσει ζωή. Αυτό που μετράει είναι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουμε, και τ’ ότι παίρνουμε αυτό το μονοπάτι γιατί έχουμε την ελευθερία να επιλέξουμε. Η ελευθερία αυτή δεν πρόκειται να κερδηθεί, αλλά μάλλον πηγάζει μέσα απ’ το μυαλό. Ό,τι ακολουθεί δεν είναι ελευθερία αλλά η δύναμη πάνω στην ίδια μας τη ζωή. Δεν καθόμαστε να το συζητάμε, μαχόμαστε γι’ αυτό». (ΣΠΦ)[1]
Προκήρυξη για κάποιους εμπρησμούς των τελευταίων εβδομάδων στο Βερολίνο
Στις 8 Απρίλη 2014, κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Βερολίνου, πυρπολήσαμε ένα όχημα της δημοτικής αρχής δημοσίας τάξης, όπως και τ’ αυτοκίνητο μιας εταιρείας ασφαλείας.
Στους δημοτόμπατσους του Βερολίνου έχει ανατεθεί απ’ τους κανονικούς μπάτσους να διώκουν διοικητικές παραβάσεις και να κρατάνε τα μάτια και τ’ αυτιά τους ανοιχτά στην καθημερινότητα της μητρόπολης. Μικρά, άθλια ζαγάρια εξοπλισμένα με ασύρματο και σπρέι πιπεριού. Συνεργάζονται, όπως ακριβώς κι οι μπάτσοι, με ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας. Στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, μοιράζονται ένα χώρο στάθμευσης επισήμων με μια ιδιωτική εταιρεία σεκιουριτάδων ακριβώς δίπλα από ’να αστυνομικό τμήμα.
Επίσης, αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την πυρπόληση ενός οχήματος πρεσβείας, που ανήκε σε ελληνίδα διπλωματική υπάλληλο, στις 24 Απρίλη στη βερολινέζικη συνοικία Ντάλεμ, που ’ναι τίγκα στις βίλες.
Οι διπλωματικοί εκπρόσωποι ενός κράτους είναι ακριβώς η σωστή διεύθυνση για φλεγόμενες αποστολές, όπερ τους αφαιρεί το αίσθημα ανωτερότητας και άτρωτου, κάτι που συνέβη πρόσφατα με το γερμανό πρέσβη στην Αθήνα, όταν το σπίτι του γαζώθηκε με πυροβολισμούς. Το ίδιο το κράτος είναι το πρόβλημα, κάτι που πολλοί μαχητές τομεακών αγώνων δε λαμβάνουνε υπόψη. Οι ναζί είναι κράτος, η τεχνολογία εξοπλισμών και πυρηνικών είναι κράτος, η κλιματική αλλαγή και η φτώχεια είναι επίσης κράτος.
Με τη δράση μας αρνούμαστε το μονοπώλιο βίας του κράτους.
Η τοποθέτηση της Γερμανίας αναφορικά με την κατάσταση των μεταναστευτικών πολιτικών στην Ελλάδα είναι ενισχυτική της καταστολής. Για τη γερμανική πολιτική δεν αρκεί που η πλειονότητα των προσφύγων που φτάνουν στην Ελλάδα καταλήγουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, μήτε το γεγονός ότι κυνηγιούνται και δολοφονούνται απ’ τους ναζί, με ή χωρίς στολή. Οι γερμανοί πολιτικοί βλέπουν τους λίγους εμιγκρέδες, εκείνους που κατορθώνουν να περάσουν το ελληνικό σύνορο ζωντανοί, ως απειλή για τον πλούσιο λευκό τους κόσμο. Έτσι, για παράδειγμα, ο πρώην γερμανός υπουργός Εσωτερικών, Φρήντριχ, απαιτεί ενίσχυση των συνοριακών ελέγχων και αυστηρότερες κυρώσεις για όσες κι όσους, λόγω της εκμετάλλευσης των δυτικών κοινωνιών επί των χωρών τους, εξαναγκάζονται να δραπετεύσουν απ’ τον πόλεμο, το λιμό και την καταστολή. Η έμπρακτη ενίσχυση αυτής της μαζικής δολοφονίας που λαμβάνει χώρα στα σύνορα της Ευρώπης γίνεται ορατή σε όλους, όταν γερμανοί αστυνομικοί της Ομοσπονδιακής Εγκληματολογικής Υπηρεσίας (BKA) λαμβάνουν πόστα στα ελληνικά αεροδρόμια προκειμένου να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους πάνω στη ρατσιστική στοχοποίηση στους Έλληνες συναδέλφους τους. Ο γερμανικός κυβερνητικός μηχανισμός έχει στηρίξει τις δολοφονίες στα ευρωπαϊκά σύνορα όχι μόνο με την αποστολή προσωπικού, αλλά προωθώντας επίσης πιεστικά τη σύναψη συμφωνιών, όπως ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ, σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Στις 10 Αυγούστου 2013 ξέσπασε εξέγερση στην Αμυγδαλέζα, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης που βρίσκεται 25 χιλιόμετρα βόρεια της Αθήνας, όπου μετανάστες κρατούνται αιχμάλωτοι του ελληνικού κράτους. Οι φυλακισμένοι βάλανε φωτιά στα στρώματα και στα κελιά τους ώστε να διαμαρτυρηθούν για τις συνθήκες που επικρατούν στο στρατόπεδο, κι επίσης φύλακες δέχτηκαν επίθεση, και πολλοί μετανάστες προσπάθησαν να αποδράσουν, εκ των οποίων δέκα περίπου κρατούμενοι τα κατάφεραν προσωρινά.
Αλληλεγγύη στους κρατουμένους
Χαιρετίζουμε τους φυλακισμένους Ανδρέα-Δημήτρη Μπουρζούκο, Δημήτρη Πολίτη, Γιάννη Μιχαηλίδη, Νίκο Ρωμανό, οι οποίοι συνελήφθησαν την 1η Φλεβάρη 2013 κατηγορούμενοι για διπλή ληστεία στον Βελβεντό Κοζάνης.
Στέλνουμε επίσης την αλληλεγγύη μας στους Φοίβο Χαρίση, Αργύρη Ντάλιο, Γιάννη Ναξάκη και Γρηγόρη Σαραφούδη, που συνελήφθησαν για την ίδια υπόθεση[2] στη Νέα Φιλαδέλφεια, στην Αθήνα.
Αντοχή και δύναμη στ’ αδέρφια μας Δαμιανό Μπολάνο, Χάρη Χατζημιχελάκη, Γιώργο Πολύδωρο, Παναγιώτη Αργυρού, Θεόφιλο Μαυρόπουλο, Χρήστο Τσάκαλο, Γιώργο Νικολόπουλο, Μιχάλη Νικολόπουλο και Όλγα Οικονομίδου.[3]
Αλληλεγγύη σε
Τάσο Θεοφίλου
Θεόφιλο Μαυρόπουλο
Μόνικα Καμπαγέρο και Φρανσίσκο Σολάρ
Λευτεριά σε όλους τους κρατουμένους!
Στη μνήμη του Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ, που έπεσε μαχόμενος ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα. Λευτεριά στους Έρμες Γκονσάλες και Αλφόνσο Αλβιάλ. Λευτεριά στην Ταμάρα Σολ!
Δύναμη, αντοχή και κουράγιο σε όλο τον κόσμο που αγωνίζεται. Για όλους τους μετανάστες που κινούν για να διαρρήξουν την Ευρώπη-φρούριο. Όλους τους πεσόντες. Όλους τους δίχως όνομα. Όλους όσους μάχονται ενάντια στα χοιρινά στους δρόμους της Αθήνας.
Ενάντια στο κατασκεύασμα συνόρων και εθνών. Ενάντια στις φυλακές! Για την ελευθερία! Για την αναρχία!
Αυτόνομος Πυρήνας «Χρήστος Κασίμης»
Ο Χρήστος Κασίμης [μέλος του Επαναστατικού Λαϊκού Αγώνα (ΕΛΑ)] σκοτώθηκε από μπάτσους στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια απόπειρας επίθεσης στη γερμανική εταιρεία AEG στις 20 Οκτώβρη 1977. Η ενέργεια προοριζόταν ως απάντηση στο θάνατο κρατουμένων [τριών μελών της RAF] στο Στάμχαϊμ.
_
Σ.τ.μ.: [1] μεταφράσαμε τα λόγια από τα γερμανικά όσο καλύτερα μπορούσαμε, ωστόσο μας είναι άγνωστη η ακριβής προέλευση αυτού του παραθέματος· [2] για την υπόθεση του Βελβεντού, οι Φοίβος Χαρίσης και Αργύρης Ντάλιος (όχι και οι τέσσερις)· [3] προφανώς εκ παραδρομής παραλείφθηκε τ’ όνομα του Γεράσιμου Τσάκαλου.