λάβαμε τα ξημερώματα της 3ης Οκτώβρη:
Στις 2 Μαρτίου σε επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής για τη σύλληψη της καταζητούμενης Αγγελικής Σπυροπούλου συλλαμβάνονται η ίδια, η Αθηνά Τσάκαλου, μητέρα των Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου (μέλη της ΣΠΦ) και η Εύη Στατήρη, σύντροφος του δεύτερου, με κατηγορίες για υπόθαλψη εγκληματία και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση. Μετά την απεργία πείνας των μελών της ΣΠΦ και της Αγγελικής Σπυροπούλου με αίτημα την αποφυλάκιση των συγγενικών τους προσώπων, κατατέθηκε τροπολογία που προέβλεπε την αποφυλάκισή τους. Παρ’όλα αυτά, αποφυλακίζεται μόνο η Αθηνά Τσάκαλου με πολύ αυστηρούς περιοριστικούς όρους (απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα 3 φορές το μήνα, μη απομάκρυνση από τη Σαλαμίνα και χρηματική εγγύηση 10.000 ευρώ) ενώ η Εύη Στατήρη συνεχίζει να κρατείται στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού. Μετά από 6 αιτήσεις αποφυλάκισης που απορρίφθηκαν μετά από εισηγήσεις του ειδικού εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλο, η Εύη Στατήρη ξεκινάει απεργία πείνας στις 14/9. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το ίδιο συμβούλιο που εξέτασε και απέρριψε την τελευταία αίτηση αποφυλάκισης είναι αυτό που έκανε δεκτό το αίτημα άρσης περιοριστικών όρων του Ηλία Κασιδιάρη.
Μέσα από αυτήν την υπόθεση διαφαίνεται για ακόμη μία φορά η εκδικητικότητα του κράτους που αποσκοπεί από τη μία στο να κάμψει το ηθικό όσων επιλέγουν το δρόμο της αντίστασης, και από την άλλη στο να τους απομονώσουν από όσους στέκονται δίπλα τους με τον οποιονδήποτε τρόπο. Η ποινικοποίηση των συγγενικών και συντροφικών σχέσεων είναι μια τακτική που χρησιμοποιείται συχνά τα τελευταία χρόνια, αλλά και στο παρελθόν, ως απάντηση στην εξάπλωση του πολύμορφου αγώνα ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Σκοπός της είναι ο παραδειγματισμός και ο εκφοβισμός που έχουν ως απώτερο στόχο την αυτο-καταστολή κάθε αγωνιστικού, ή εν δυνάμει αγωνιστικού, υποκειμένου. Κάθε πράξη αντίστασης, κάθε ιδέα που ξεπερνά τα όρια της κανονικότητας και κάθε προοπτική ολικής απελευθέρωσης αποτελούν μέρος του αγώνα για την καταστροφή του υπάρχοντος. Κάθε κίνηση αντεπίθεσης είναι μια απειλή που το κράτος προσπαθεί να καταπνίξει. Άλλωστε είναι φανερό ότι όταν το ρήγμα στα θεμέλια της εξουσίας αρχίζει να μεγαλώνει η στοχοποίηση και η καταστολή είναι τα βασικά όπλα της.
Με αυτές τις ενέργειες το κράτος κερδίζει έδαφος εις βάρος του αγώνα και γι’ αυτό καμία τέτοια κίνηση δε θα πρέπει να μένει αναπάντητη. Η νικηφόρα έκβαση του συγκεκριμένου αγώνα θα αφήσει μια σημαντική παρακαταθήκη για μελλοντικούς αγώνες, αν αντιληφθούμε ότι η στοχοποίηση ως τακτική δεν περιορίζεται στα πρόσωπα αυτά αλλά μπορεί να στραφεί ενάντια σε όποιον τολμάει να πολεμήσει για την καταστροφή κάθε μορφής εξουσίας.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΣΤΑΤΗΡΗ
ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ
Υ.Γ. Το συγκεκριμένο κείμενο είχε ήδη συνταχθεί όταν ανακοινώθηκε, μετά από βούλευμα του συμβουλίου Εφετών, η απόφαση για την αποφυλάκιση της Εύης Στατήρη με τους εξής περιοριστικούς όρους: απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, παρουσία στο Α.Τ. της περιοχής της τρεις φορές το μήνα, απαγόρευση συνάντησης ή επικοινωνίας με τους συγκατηγορούμενούς της αλλά και τον σύντροφό της Γ. Τσάκαλο, υποχρεωτική διαμονή στο σπίτι της στο Γκύζη και απαγόρευση απομάκρυνσής της από την οικία της σε ακτίνα 1000μ.!
Για ακόμη μία φορά η δημοκρατία στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα με πολλούς αποδέκτες. Ένα μήνυμα πλήρους υποταγής στο καθεστώς της. Το κράτος και η εξουσία θα βρίσκουν συνεχώς νέους τρόπους για να πολεμούν και να εξοντώνουν φυσικά και ψυχολογικά τους ορκισμένους εχθρούς τους. Στην περίπτωση της Εύης Στατήρη και της Αθηνάς Τσάκαλου βλέπουμε ότι η καταστολή επεκτείνεται και στα συγγενικά τους πρόσωπα. Μπροστά σ’αυτή τη συνθήκη της επιβολής ακραίων και εξοντωτικών περιοριστικών όρων δεν υπάρχει κανένας άλλος δρόμος πέρα από αυτόν της αντεπίθεσης και του ανυποχώρητου αγώνα.
Εμείς από την πλευρά μας κρίνουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να δοθεί μια δυναμική απάντηση από όλο τον κόσμο του αγώνα σε αυτή τη συνθήκη που θέλουν να επιβάλλουν οι εξουσιαστές σε όσους ακόμη αντιστέκονται.
ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Αναρχική Συλλογικότητα Μαύρο/Πράσινο