Η αποφυλάκιση της Εύης Στατήρη, μετά από 19 μέρες απεργίας πείνας, παρά τους απάνθρωπους περιοριστικούς όρους που τελικά της επιβλήθηκαν, δεν παύει να αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη νίκη, η οποία επιτεύχθηκε χάρις στον αγώνα της Εύης, που αποφάσισε και πάλεψε για την ελευθερία της βάζοντας ανάχωμα το ίδιο της το σώμα, καθώς και το κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μέσα σε συνθήκες και σε μια πολιτική συγκυρία (προεκλογική περίοδος, πολιτική ρευστότητα κ.λ.π. ) που τον καθιστούσαν πραγματικά απαγορευτικό. Η νικηφόρα ωστόσο έκβαση αυτού του αγώνα, παρά τους βαρύτατους περιοριστικούς όρους που τέθηκαν (απαγόρευση απομάκρυνσης από το σπίτι της σε ακτίνα 1 μόλις χιλιομέτρου!!!, απαγόρευση συνάντησης και επικοινωνίας με τους άλλους συγκατηγορουμένους της μεταξύ των οποίων το σύζυγό της Γ. Τσάκαλο και την πεθερά της Αθηνά Τσάκαλου κ.α.) απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι δεν υπάρχει κανένας αγώνας, όσο δύσκολος κι αν φαίνεται αρχικά, που να δίνεται με αποφασιστικότητα και τελικά να μην κερδίζεται..
Ωστόσο για μας τους «Συγγενείς-Φίλους κρατουμένων και διωκόμενων αγωνιστών», η παραμονή της Αθηνάς Τσάκαλου που εξακολουθεί να βρίσκεται σε κατ οίκον περιορισμό, αποκλεισμένη στο νησί της Σαλαμίνας με ότι αυτό συνεπάγεται για θέματα κυρίως υγείας και επικοινωνίας με τα φυλακισμένα παιδιά της, με μια εντελώς αβάσιμη και ανυπόστατη κατηγορία, που της έχουν απευθύνει, ότι αποτελεί μέλος «τρομοκρατικής» οργάνωσης, αποτελεί για μας ένα θέμα που μας αγγίζει σαν ανθρώπους που συνδεόμαστε συγγενικά ή φιλικά με κρατουμένους και διωκόμενους αγωνιστές.
Τις τελευταίες μέρες και στον απόηχο της απεργίας πείνας της Εύης Στατήρη, συνέβη και ένα άλλο εξίσου σοβαρό γεγονός, που όμως πέρασε από τους περισσότερους απαρατήρητο, μιας και προβλήθηκε από τα ΜΜΕ σαν «ακόμα μια μεγάλη επιτυχία της αντιτρομοκρατικής». Πρόκειται για τη σύλληψη και προφυλάκιση της Μαρίας Θεοφίλου, μιας μάνας 2 νηπίων (2 και 4 χρονών), στην οποία αποδίδουν βαρύτατο κατηγορητήριο, σαν συνένοχη του συντρόφου της και πατέρα των παιδιών της, παρά την παντελή ανυπαρξία στοιχείων που να τη συνδέουν με οποιαδήποτε πράξη που βαρύνει το σύντροφό της. Στην πραγματικότητα έχουμε ακόμα μια περίπτωση παράνομης δίωξης συγγενούς, παρά το νόμο Παρασκευόπουλου, που δεν επιτρέπει παρόμοια μεταχείριση σε συγγενικά πρόσωπα. .
Η ποινικοποίηση των συγγενικών σχέσεων είναι μία από τις βασικές αρχές του φασισμού.
Αυτήν την εχθρική αντιμετώπιση απέναντι σε συγγενείς (πολιτικών αλλά και ποινικών κρατουμένων που στέκονται με αξιοπρέπεια απέναντι στο κράτος), τη θεωρούμε καθαρά εκδικητική , που σκοπό έχει να κάμψει το ηθικό και των κρατουμένων και των συγγενών τους.
Σαν «Συγγενείς-φίλοι κρατουμένων και διωκόμενων αγωνιστών», θεωρούμε ότι αυτό αποτελεί μια πρωτοφανή, ευθεία προειδοποιητική επίθεση εναντίον του πολύ στενού οικογενειακού πυρήνα των κρατουμένων, με σκοπό τον ψυχολογικό εκβιασμό τόσο των ίδιων όσο και των κατηγορουμένων.
Καλούμε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο , κάθε μη υποταγμένη από το φόβο συνείδηση ,να υψώσει μαζί μας τη φωνή του ενάντια στο άδικο και στο φασισμό των «τρομονόμων».
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΗ ΣΤΑΤΗΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Λευτεριά σε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους.
Αλληλεγγύη στους διωκόμενους αγωνιστές.
«Συγγενείς-Φίλοι κρατουμένων και διωκόμενων αγωνιστών»
4/10/2015