Λάβαμε στις 7 Ιούλη 2016:
«Τα ζώα του κόσμου υπάρχουν για τους δικούς τους λόγους. Δεν φτιάχτηκαν για τους ανθρώπους, όπως οι μαύροι άνθρωποι δεν φτιάχτηκαν για τους λευκούς, όπως και οι γυναίκες δεν φτιάχτηκαν για τους άνδρες.»
Η παραπάνω πεποίθηση δεν είναι κάποια μεγάλη σοφιστεία, δεν είναι δύσκολη στην κατανόηση, είναι (ή θα έπρεπε να είναι) μια αυτονόητη παραδοχή που αναφέρεται ρητά στην αξία της αυτοδιάθεσης και της ελευθερίας για κάθε έμβιο ον. Για διάφορους ωστόσο λόγους στον καθημερινό μικρόκοσμο των ανθρώπων συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Τα ανθρώπινα ζώα χρησιμοποιούν τα μη ανθρώπινα για εξυπηρέτηση των σκοπών τους με κάθε δυνατό τρόπο.
Μοιάζει παρανοϊκό, κι όμως έχει εξήγηση και είναι απλή: Οι άνθρωποι κάνουν χρήση των προνομίων τους και ασκούν εξουσία πάνω στα υπόλοιπα είδη, οπότε εφαρμόζεται το «δίκαιο του δυνατού», το οποίο πάντοτε αποτελούσε την βάση για τον βασανισμό, τον εγκλεισμό και την εκμετάλλευση αυτών που δεν μπορούν να προβάλλουν αντιστάσεις, από αυτούς που καταχρηστικά έθεσαν τους εαυτούς τους σημαντικότερους και ισχυρότερους. Ο σπισισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός, και ο εθνικισμός έχουν κοινά θεμέλια κι αυτό είναι αναμφισβήτητο.
Τα καθημερινά εγκλήματα εις βάρος των μη ανθρώπινων ζώων δεν συμβαίνουν σε άλλη πόλη, σε άλλη χώρα, σε άλλον πλανήτη, από κάποιους άλλους κακούς και μοχθηρούς εξουσιαστές, αλλά στο σήμερα, στο εδώ και στο τώρα, δίπλα μας, από τον διπλανό/ή μας, τον φίλο/η μας, τον/την σύντροφό μας, τον γονιό μας. Τον εαυτό μας.
Αφορμή για την συγγραφή αυτού του κειμένου στάθηκε η πραγματοποίηση δυο θεατρικών παραστάσεων στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, στις 4 & 5 Ιουλίου στην Αθήνα, κατά τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν τέσσερις κόκορες ως ατραξιόν. Η χρησιμοποίηση των ζώων στην παράσταση του αργεντίνου «καλλιτέχνη» Ροντρίγκο Γκαρσία κανέναν άλλο σκοπό δεν εξυπηρετεί εκτός από την τόνωση της ματαιοδοξίας του, την κερδοσκοπία και την προώθηση μιας γενικότερης αυθαίρετης αντίληψης σύμφωνα με την οποία το είδος μας έχει την ηθική νομιμοποίηση να επικυριαρχεί πάνω στα υπόλοιπα ζωικά είδη και τον φυσικό κόσμο. Ο δε εξαναγκασμός τους να στριμώξουν τα πόδια τους σε αθλητικά παπούτσια εξευτελίζει την φυσική υπόστασή τους και ευτελίζει την αυταξία τους.
Εκτός από τον Γκαρσία που «εμπνεύστηκε» και τους λοιπούς συντελεστές που προφανώς συναίνεσαν στην κακοποίηση των ζώων, συνένοχος εξίσου είναι και ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος (διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών), ο οποίος και παίρνει τις τελικές αποφάσεις περί ένταξης ή μη μιας τέτοιας παράστασης στα πλαίσια του φεστιβάλ. Είναι προφανές ότι, στο όνομα μιας υποτιθέμενης προώθησης του πολιτιστικού γίγνεσθαι μέσω της παράστασης, το δικαίωμα των ζώων στην ελευθερία και την αυτενέργεια θα φαντάζει σε κάποιους από αμελητέας έως και ανύπαρκτης σημασίας. Θα μπορούσαμε επίσης με ασφάλεια να υποθέσουμε ότι αν επιτρεπόταν από τον νόμο η χρησιμοποίηση ατόμων με αναπηρία, νάνων, ιθαγενών της Αφρικής, τόσο το καλύτερο για τον Θεοδωρόπουλο και το πάθος που έχει για την προώθηση του «πολιτισμού». Αρκεί να είναι αρκούντως πρωτότυπο το υλικό για να γίνει θόρυβος, και να βγουν τα φράγκα.
Εμείς σε τίποτα δεν έχουμε να διαφωνήσουμε μαζί τους περί εμπλουτισμού του προγράμματός τους με «αμφιλεγόμενα» και «προβοκατόρικα» θεάματα, αρκεί να χρησιμοποιήσουν τα τομάρια τους και να αφήσουν τα μη ανθρώπινα ζώα στην ησυχία τους. Επιπρόσθετα, ως άνθρωποι με ζωηρή φαντασία που είμαστε και με ειλικρινή πρόθεση να συνδράμουμε το έργο τους, έχουμε να τους προτείνουμε να αυτοπυρποληθούν στο τέλος της παράστασης. Ανεκτίμητη αξία για τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης.
Με το παρόν καταδεικνύουμε μία μόνο από τις πολλές μορφές εκμετάλλευσης των μη ανθρώπινων ζώων. Δεν μας πείθουν και δεν μας αρκούν οι διαβεβαιώσεις του Γκαρσία, του Θεοδωρόπουλου και κάθε άλλου συντελεστή της παράστασης περί «ορθής μεταχείρισης» και «μη κακοποίησης» των ζώων στα πλαίσια των καλλιτεχνικών καινοτομιών που κουβαλάει στο φαντασιακό του ο κάθε ψωνισμένος. Για κάθε έμβιο ον, κανένα περιβάλλον δεν είναι κατάλληλο εκτός από το φυσικό του. Κακοποίηση δεν συνιστά μόνο η φυσική εξόντωση ενός ατόμου, αλλά και η στέρηση της ελευθερίας του, ο εξαναγκασμός του να βρίσκεται κάπου και να κάνει κάτι, συνθήκες τις οποίες καμία από τις δυο δεν έχει επιλέξει.
Δυστυχώς όπως όλοι γνωρίζουμε το κάθε προϊόν έχει τον αγοραστή του. Κάθε άτομο που εκούσια στηρίζει την κακοποίηση κάθε μορφής των μη ανθρώπινων ζώων είναι συνένοχο. Κάθε άτομο που σιωπά, δεν αντιδρά και κοιτάει από την άλλη είναι συνένοχο. Κάθε άτομο με ανθρωποκεντρική αντίληψη που βάζει προτεραιότητες και κάνει διακρίσεις με βάση το είδος είναι συνένοχο. Ο οδοστρωτήρας της ανθρώπινης αλλοτρίωσης κουρελιάζει και τα τελευταία ψήγματα κριτικής σκέψης σε ό,τι αφορά το ζήτημα της ολικής απελευθέρωσης. Ο εγκλεισμός των ζώων σε ζωολογικά πάρκα, τσίρκο, εργαστήρια πειραμάτων, εκδορεία, σφαγεία, ιπποδρόμους, αρένες, και θεάματα όπως το συγκεκριμένο πρέπει να τελειώσουν εδώ και τώρα.
Δεν είμαστε εδώ για να επικαλεστούμε την νομοθεσία, άλλωστε μην ξεχνάμε ότι η ίδια αυτή νομοθεσία κλείνει ανθρώπους στη φυλακή για τα πολιτικά τους φρονήματα, τιμωρεί εκδικητικά τους πολιτικούς αντιπάλους του κράτους, καθιστά νόμιμη την χρήση ζώων ως τροφή/«επιστημονικά» πειράματα, ενθαρρύνει το εμπόριο κουφαριών για ένδυση/υπόδηση, επιτρέπει στους επιχειρηματίες να κερδοσκοπούν εις βάρος των αδυνάμων. Εις βάρος όσων δεν έχουν φωνή.
Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται μη ανθρώπινα ζώα σε παραστάσεις (π.χ. εκσφενδονισμός έντρομων γατών σε παράσταση του Φαμπρ το 2012). Είναι στο χέρι μας όμως να είναι και η τελευταία.
Στην καθημερινότητά μας ερχόμαστε αντιμέτωποι/ες με διλήμματα πάσης φύσης, η κάθε μας ενέργεια είναι αποτέλεσμα επιλογών, από το πώς θα ντυθούμε και τι θα φάμε μέχρι το πως επιλέγουμε να κοινωνικοποιηθούμε και να ψυχαγωγηθούμε. Σε έναν κόσμο χτισμένο πάνω στην ανισότητα, την εκμετάλλευση και την αδικία, έχουμε την επιλογή και ταυτόχρονα την υποχρέωση να προτάξουμε ισοτιμία, δικαιοσύνη και ελευθερία για όλα τα έμβια όντα.
Να σταματήσουμε να στηρίζουμε τον εγκλεισμό όλων των ζώων, ανθρώπινων και μη. Να μην αφήσουμε σπιθαμή γης στους βασανιστές τους.
Κανένα ζώο σε κλουβί.
Κανένα ζώο στην υπηρεσία του ανθρώπου.
Μέχρι την ολική απελευθέρωση και την αναρχία.
Liberentia
Αναρχική συλλογικότητα για την ολική απελευθέρωση
totaliberation@riseup.net