Την Πέμπτη 9 Ιούνη 2016, στο πλαίσιο μιας ακόμη φοιτητικής κινητοποίησης, αιχμαλωτίστηκαν οι αδερφοί μας Τσίκο και Λέγκουα, και την Παρασκευή τούς απαγγέλθηκαν κατηγορίες για κατοχή και ρίψη εμπρηστικών μηχανισμών (μολότοφ), και «καταδικάστηκαν» σε τρίμηνη προφυλάκιση για όσο διαρκεί η έρευνα.
Την ίδια Παρασκευή, 10 Ιούνη, απέναντι σ’ αυτό το νέο κατασταλτικό κύμα της εξουσίας, ακρατικές ατομικότητες διαχωριστήκαμε πλήρως απ’ το σπουδαστικό πλαίσιο και σηκώσαμε οδοφράγματα έξω από το λύκειο Ντάριο Σάλας για να απαιτήσουμε την απελευθέρωση των αδερφών μας στον πόλεμο, αμφισβητήσαμε την εξουσία και κάναμε να ακουστεί τ’ όνομα των νεκρών και αιχμαλώτων μας.
Με αυτήν τη δράση κάνουμε ξεκάθαρο πως κανένας/καμιά κρατούμενος/η δεν είναι μόνος/η, και θεωρούμε πως είναι απαραίτητο να ξαναστήσουμε δίκτυα στήριξης για κάθε πολιτική/ό κρατούμενη/ο μέχρι να καταφέρουμε να τις/ους λευτερώσουμε.
Δηλώνουμε πως είμαστε σε πόλεμο ενάντια στο σύνολο της υπάρχουσας τάξης κι ενάντια σε κάθε εξουσία· ακονίζουμε τα μαχαίρια μας και καργάρουμε τα μπουκάλια μας με βενζίνα για ν’ αγωνιστούμε για τη λευτεριά των αιχμαλώτων μας· μια συνένοχη κι αδερφική αγκαλιά στ’ αλάνια, ούτε λεπτό δεν σας αφήνουμε μόνες/ους!
«Είναι ώρα να δράσουμε, στην καθημερινότητα με τους κοντινούς μας, για την καταστροφή της κοινωνίας του εγκλεισμού κι οποιασδήποτε κοινωνικής απόπειρας μεταρρύθμισης αυτού του αηδιαστικού συστήματος θανάτου. Η αλληλεγγύη δεν πρέπει ποτέ να είναι ένα κενό σύνθημα, αλλά αντίθετα μια καθημερινή δράση σύγκρουσης με την εξουσία και συνεχής στήριξη στ’ αδέρφια που αιχμαλωτίστηκαν σε αυτόν τον πόλεμο μέχρι θανάτου». -Μαουρίσιο Μοράλες Ντουάρτε.
ΤΣΙΚΟ ΚΑΙ ΛΕΓΚΟΥΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ (Α)
ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤXΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤXΣ!