Με αφορμή τον “αγώνα ενάντια στη σκλαβιά” των κρατουμένων στις Η.Π.Α., θα πραγματοποιηθεί στην Πάτρα, την Πέμπτη 29/10 στις 20:00 στις σκάλες της Αγίου Νικολάου προβολή του ντοκυμαντέρ “φυλακισμένος κόσμος”.
Επίσης το Σάββατο 1/10, θα πραγματοποιηθεί Συγκέντρωση-Μικροφωνική αλληλεγγύης, στην κατάληψη Παραρτήματος, στις 12:00.
Και τις δύο μέρες στο χώρο θα υπάρχει έντυπο υλικό.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ» ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ Η.Π.Α
Σήμερα, οι φυλακές στις Η.Π.Α βασίζουν σε μεγάλο βαθμό την λειτουργία τους στην εργασία των φυλακισμένων. Πάνω από 2.5 εκατομμύρια άτομα βρίσκονται φυλακισμένα, καταδικασμένα να δουλεύουν καταναγκαστικά είτε για εσωτερικές εργασίες των φυλακών, σε φυτείες, στην στρατιωτική βιομηχανία είτε για πολυεθνικές εταιρείες όπως οι McDonald’s, Microsoft, Victoria’s secret, Honda, Starbucks, Johnson and Johnson, Wendy’s, Bayer και πολλές άλλες. Έτσι, οι κρατούμενες και οι κρατούμενοι των Η.Π.Α. βιώνοντας την εξαθλίωση και συνειδητοποιώντας πως χωρίς την εργασία τους στις φυλακές μπορεί να δημιουργηθεί μια κατάσταση απορρύθμισης της λειτουργίας τους, την 1η Απρίλη 2016 δημοσίευσαν ένα κάλεσμα για δράσεις ενάντια στην σκλαβιά του εγκλεισμού που τους έχει επιβληθεί, αναγγέλλοντας συντονισμένες αποχές από τα μεροκάματα σε όλη την χώρα με ημερομηνία έναρξης την 9 Σεπτέμβρη 2016.
Όπως και οι ίδιοι αναφέρουν «Η σκλαβιά στο σύστημα των φυλακών καλά κρατεί, αλλά μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους θα την έχουμε πια ξεκάνει. Αυτό είναι ένα κάλεσμα ν’ αποτελειώσουμε τη σκλαβιά στην Αμερική και απευθύνεται κατευθείαν στους/ις ίδιους/ες τους/ις σκλάβους/ες. Δεν υποβάλλουμε αιτήματα ούτε ζητάμε κάτι απ’ αυτούς που μας κρατούν αιχμάλωτους/ες. Απεναντίας, καλούμε τους ίδιους μας τους εαυτούς ν’ αναλάβουν δράση. Προς κάθε κρατούμενο/η σε οποιοδήποτε πολιτειακό και ομοσπονδιακό κατάστημα κράτησης σ’ αυτά τα εδάφη: σε καλούμε να σταματήσεις να ’σαι σκλάβος/α, ν’ αφήσεις τις σοδειές να σαπίσουν στις φυτείες, να κατέβεις σε απεργία, και να πάψεις να συμβάλλεις στην αναπαραγωγή των θεσμών που σε κρατάνε δέσμιο/α.
Αυτό είναι ένα κάλεσμα για αποχή κρατούμενων από τα μεροκάματα σε όλη την επικράτεια, ώστε να βάλουμε ένα τέλος στη σκλαβιά της φυλακής, αρχής γενομένης από την 9η Σεπτέμβρη 2016. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν αυτές τις εγκαταστάσεις χωρίς εμάς.
Για την επίτευξη αυτού του σκοπού, χρειαζόμαστε στήριξη από κόσμο εκτός των τειχών. Μια φυλακή είναι ένα περιβάλλον, στο οποίο είναι πανεύκολο το επείγον κλείδωμα κρατουμένων στα κελιά, ένα μέρος ελέγχου και περιορισμού, όπου η καταστολή είναι εντοιχισμένη σε κάθε πέτρινο φράχτη και κρίκο αλυσίδας, σε κάθε χειρονομία και ρουτίνα. Όταν ξεσηκωνόμαστε ενάντια στις Αρχές αυτές, στρέφονται με μανία εναντίον μας, κι η μόνη προστασία που έχουμε είναι η αλληλεγγύη απ’ έξω».
Βέβαια, η 9 Σεμπτέμβρη αποτελεί μια ημερομηνία σύμβολο για τους αγώνες των φυλακισμένων καθώς 45 χρόνια πριν στις 9 Σεπτέμβρη 1971 έλαβε χώρα η εξέγερση στις φυλακές της Άττικα. Περίπου 1.200 κρατούμενοι καταλαμβάνουν τις εγκαταστάσεις των φυλακών της Άττικα κρατώντας ταυτόχρονα όμηρους 38 φύλακες και υπάλληλους των φυλακών. Στα αιτήματά τους περιλαμβάνονται η χορήγηση αμνηστίας και η απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων στις ΗΠΑ. Στις 13 Σεπτέμβρη πραγματοποιείται επέμβαση της αστυνομίας και του στρατού εξαπολύοντας καταιγιστικά πυρά με απολογισμό τους 43 νεκρούς και πάνω από 250 τραυματίες.
Η κινητοποίηση των κρατουμένων έχει πλέον εξαπλωθεί σε πολλές πολιτείες της Αμερικής από την Αλαμπάμα με καθολική συμμετοχή των φυλακισμένων και την Φλόριντα όπου πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένα επεισόδια έως την Λουϊζιάνα, τη Βιρτζίνια, την Τζώρτζια, το Τέξας, τη Βόρεια και τη Νότια Καρολίνα, το Οχάιο, την Ιντιάνα, το Κάνσας, το Μίσιγκαν, τη Μινεσότα, τη Νεμπράσκα, το Όρεγκον, την Καλιφόρνια και τη Χαβάη, και την Αλάσκα. Ταυτόχρονα έχει επεκταθεί και έξω από τις Η.Π.Α όπου κρατούμενοι σε ένα από τα στρατόπεδα του γκουαντάναμο στην Κούβα κάνουν απεργία πείνας για την επ’ αόριστον κράτησή τους. Επιπλέον, κρατούμενοι/ες από άλλες γωνιές της Γης (π.χ. Μεξικό, Καναδά, Ελλάδα) έχουν ήδη ανταποκριθεί στο κάλεσμα. Κινητοποιήσεις κρατουμένων μαίνονται κι αλλού στον κόσμο, από την Ελλάδα (π.χ. γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, ανδρικές φυλακές Τρικάλων) έως την Αυστραλία (π.χ. φυλακές ανηλίκων στη Μελβούρνη). Επίσης, σε φυλακή της Γαλλίας δεκάδες κρατούμενοι κλέψανε κλειδιά από έναν αρχιφύλακα, ανοίξανε όλα τα κελιά και ξεχύθηκαν σε μαζικούς βανδαλισμούς, πυρπολώντας κι ένα κτήριο.
Οι φυλακές κάθε μορφής αποτελούν πεδία προώθησης και αναπαραγωγής της πρακτικής του εγκλεισμού. Μιας πρακτικής που λειτουργεί ως αναπόσπαστο εργαλείο ενός συστήματος που από την απαρχή της εδραίωσής του χρησιμοποιεί την εργασιακή σκλαβιά στο βωμό του κέρδους και της παραγωγής. Με άλλα λόγια, η εργασιακή σκλαβιά στα κάτεργα των φυλακών, με την ξεκάθαρη εκβιαστική και αλλοτριωτική της φύση, είναι διαμορφωμένη με βάση τις ανάγκες του κράτους και του κεφαλαίου. Έτσι, στην προκείμενη περίπτωση η περιθωριοποίηση κάποιων ατόμων από μεριάς του κράτους και η φυλάκισή τους με την συναίνεση κομματιών της κοινωνίας, δεν εξυπηρετεί μόνο το «σωφρονισμό» μέσω των αναρίθμητων μορφών καταστολής, αλλά ταυτόχρονα ενισχύει τον καπιταλισμό. Οι έγκλειστοι εργάτες (ανθρώπινα και μη ζώα), δηλαδή, που γυρνούν τα γρανάζια των εργοστασίων για το κέρδος των πολυεθνικών αποτελούν τον κύριο μοχλό αυτής της οικονομίας, με το ελάχιστο κόστος για αυτήν. Φυσικά, η μαζική πρακτική αυτής της εκμετάλλευσης στις φυλακές είναι μια πολύτιμη ευκαιρία ώστε ένα τέτοιο σύστημα να ενδυναμωθεί.
Εμείς από την πλέυρά μας δεν θα μπορούσαμε παρά να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα των κρατουμένων των Η.Π.Α «ενάντια στην σκλαβιά». Οι διάφορες μορφές εγκλεισμού, και ανεξάρτητα από το είδος στο οποίο εφαρμόζονται παρουσιάζονται ως θεμελιακές για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος και άρα αποσπούν την κοινωνική συναίνεση. Η κυριαρχία, λοιπόν, που οργανώνεται και συγκροτείται από το κράτος και το κεφάλαιο νομιμοποιεί τον εγκλεισμό ως τρόπο διατήρησης της ομαλότητας, ως τιμωρητική πρακτική, ως μέθοδο για την ευκολότερη πρόσβαση στο υπό εκμετάλλευση άτομο και τη βιομηχανοποίηση της εξόντωσής του. Από την εργασιακή σκλαβιά στις Η.Π.Α μέχρι την εργασιακή σκλαβιά στις μονάδες παραγωγής γάλακτος κλπ., όλες, οι μορφές εγκλεισμού αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Οι φυλακές δανείζονται τεχνικές επιτήρησης και ελέγχου από τα σφαγεία, τα όρια αισθητηριακής στέρησης και κοινωνικής απομόνωσης διερευνώνται στα βιοτεχνολογικά-νευροβιολογικά εργαστήρια σε άλλα ζώα και έπειτα η βιομηχανία ανθρώπινου εγκλεισμού αξιοποιεί τα αποτελέσματα των πειραμάτων, ή το αντίθετο κ.ο.κ.
Η αλληλεγγύη μεταξύ όσων αγωνίζονται, εξεγείρονται, επαναστατούν, δεν γνωρίζει τείχη, κάγκελα, σύνορα και αποστάσεις. Είναι μία συνθήκη αναπόσπαστη του αντιεξουσιαστικού αγώνα, μια διαρκής διαδικασία. Στον αγώνα ενάντια στο κράτος και τους μηχανισμούς του, το καπιταλιστικό οικοδόμημα, τη λεηλασία της φύσης, τον εγκλεισμό ανθρώπινων και μη ζώων και τις αξίες της ιεραρχίας, η αλληλεγγύη είναι ένα από τα όπλα μας. Να αγωνιστούμε για την καταστροφή του κόσμου της εξουσίας, για την ελευθερία όλων μας.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ
ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΕΛΙ/ΚΛΟΥΒΙ
αναρχική/ αντιεξουσιαστική συλλογικότητα για την ολική απελευθέρωση, Κρακατόα
olikiapeleutherosi@espiv.net