Στο πλαίσιο του καλέσματος του Contra Info για προπαγανδιστικές δράσεις ενάντια στην καταστολή, στις αρχές του Αυγούστου στήσαμε ένα λευκό πανί με μαυροκόκκινη μπογιά κοντά σε μια ακτή κι ένα σταυροδρόμι της Καλύμνου, νησιού που έχει γνωρίσει τον παραδοσιακό τρόπο ψαρέματος και σπογγαλιείας για πολλές και πολλές δεκαετίες. Αυτή η συμβολική κίνηση αλληλεγγύης αφιερώνεται στο συνεχιζόμενο αγώνα των Μαλαλαγιανών ψαράδων, που περήφανα αντιστέκονται στα σχέδια αμείλικτης λεηλασίας τα οποία επιφυλάσσουν τα υπερεθνικά αφεντικά κατά μήκος της ακτογραμμής του Μανάδο, στη μακρινή Ινδονησία. Πρόθεσή μας ήταν να τους δείξουμε πως δεν είναι μόνοι.
Το πανό γράφει σε ελληνικά-αγγλικά-ινδονησιακά:
Από Ελλάδα έως Ινδονησία – σαμποτάζ σε Κεφάλαιο/εξουσία
Δύναμη, ψαράδες του Μανάδο
Αλληλεγγύη με την πάλη στο Μανάδο – Ινδονησία
Ζήτω η σποραδική άμεση δράση
Κάλεσμα αλληλεγγύης και αντίστασης ενάντια στο μέγα-πρότζεκτ «παράκτιας ανάκτησης» στο Μανάδο της Ινδονησίας (Ιούνης 2012):
Η «παράκτια ανάκτηση», ένα μέγα-πρότζεκτ που εγκαινιάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, συνεχίζεται κατά μήκος του κόλπου του Μανάδο. Οι εργολάβοι ρίχνουν θεμέλια μες στη θάλασσα διαμορφώνοντας έτσι μια νέα έκταση, προκειμένου ν’ ανεγερθούν εκεί συγκροτήματα μεγάλων επιχειρήσεων, όπως νεόδμητα μέγαρα υπεραγορών, που ξεπηδάνε σαν τα μανιτάρια για να θρέψουν την τραπεζική βιομηχανία, και οάσεις ελεγχόμενης διασκέδασης για την κοψομεσιασμένη εργατιά. Η νέα αυτή εδαφική επέκταση εντός της ζώνης ανάκτησης απλώνεται σε περιοχή χιλιάδων εκταρίων, η οποία καλύπτει διάφορα μεγαλεπήβολα αναπτυξιακά έργα.
Κατά την πρόοδο αυτού του αναπτυξιακού πλάνου εκδηλώθηκε σποραδική αντίσταση απ’ τον αντρικό και γυναικείο πληθυσμό που ψαρεύει με παραδοσιακά μέσα στην ακτογραμμή του Μανάδο. Έτσι, το 2009 ψαράδες που ’χαν ξεσηκωθεί σε διαφορετικά σημεία του κόλπου άρχισαν να λογαριάζουν πώς να στήσουν ένα δίκτυο επικοινωνίας μεταξύ τους, αλλά και να πραγματώνουν άμεση αλληλεγγύη κάθε φορά που μία απ’ τις ομάδες ψαράδων έμπαινε στο στόχαστρο των επεκτατικών σχεδίων.
Στην πόλη του Μανάδο υπάρχουν δύο κύριες εστίες πάλης, όπου οι κάτοικοι εμπλέκονται ανοιχτά σε καταλήψεις και σαμποτάζ ως άμεσες δράσεις για την παύση των εργασιών κατά μήκος της ακτογραμμής. Το πρώτο μέτωπο αγώνα το κρατάνε οι παραδοσιακοί ψαράδες του Σάριο-Τουμπαάν. Αντίπαλός τους είναι ένας επιχειρηματίας ονόματι Henky Wijaya, ο οποίος έχει μισθώσει μια εργολαβική εταιρεία με την επωνυμία PT Kembang Utara. Αφότου είδαν τη νομική διαμάχη να καταλήγει σε αδιέξοδο, κατάλαβαν πως κάθε προσπάθεια να κινηθούν με ένδικα μέσα θα έβαινε άκαρπη, κι άρχισαν να χρησιμοποιούν αλλιώτικες μεθόδους άμεσης δράσης, τις οποίες δεν είχαν ξαναδοκιμάσει ποτέ πριν.
Μία απ’ τις τακτικές τους ήταν τα μπλόκα ως μορφή μαχητικής δολιοφθοράς, ώσπου κατέλαβαν το χώρο με το άνοιγμα του «ντασένγκ». Εκεί οι ψαράδες οργάνωναν τις μαζώψεις τους. Αρχικά χρησίμευε στους ψαράδες ως χώρος προσάραξης, ώστε ν’ αποθηκεύουν τ’ αλιευτικά τους σύνεργα, και ως στέγη ανάπαυλας μόλις έδεναν τις βάρκες τους πάνω στην παραλία. Αυτό λοιπόν το μέρος απέκτησε νέα χρησιμότητα: έγινε ορμητήριο διαρκούς αντίστασης. Μάλιστα, εκείνο το ντασένγκ που κατασκεύασαν οι ψαράδες στη μέση του εδάφους ανάκτησης είναι σε χρήση μέχρι σήμερα. Πολύ πρόσφατα, εξαγριωμένο πλήθος ψαράδων μπλόκαρε την είσοδο φορτηγών που μετέφεραν οικοδομικά υλικά, με σκοπό να σταματήσει τα έργα ανάκτησης.
Το άλλο μέτωπο αντίστασης βρίσκεται κατά μήκος της δεύτερης μαλαλαγιανής παραλίας, όπου ο πληθυσμός των ψαράδων εξακολουθεί ν’ αντιμάχεται τις απόπειρες του επιχειρηματία Agus Abidin για παράκτια ανάκτηση. Ο Αμπιντίν επιστρατεύει μεταξύ άλλων κατασταλτικές πρακτικές, επιζητώντας την επέμβαση μπάτσων και μισθωμένων μπράβων. Η αντίσταση των Μαλαλαγιανών ψαράδων δεν έχει καμφθεί απ’ το κύμα καταστολής του αναπτυξιακού αυτού παράγοντα, κι επί της παρούσης έχουν κατορθώσει να διακόψουν τις ανακτητικές εργασίες.
Αρκετοί αντεξουσιαστές ακτιβιστές έχουν συμβάλει έμπρακτα σ’ αυτές τις ενέργειες αντίστασης, προτάσσοντας την άμεση, οριζόντια αλληλεγγύη. Πρωτύτερα, μια ομάδα γνωστή με τ’ όνομα «Αντεξουσιαστική Φράξια» είχε επίσης σταθεί αλληλέγγυα με τον παραδοσιακό πληθυσμό των ψαράδων, καταλαμβάνοντας το εργοτάξιο ανάκτησης στην παραλία του Σάριο-Τουμπαάν μέσα από ένα θεαματικό εορτασμό της Μέρας της Γης.
Ωστόσο, τα προβλήματα έρχονται το ένα μετά το άλλο, σαν τα κύματα που σκάνε στην ακτή. Οι ψαράδες της δεύτερης μαλαλαγιανής παραλίας αντιμετωπίζουν τώρα το ίδιο ζήτημα απ’ την αρχή: εδαφική ανάκτηση. Σε αυτήν όμως την περίπτωση το αντίπαλο δέος είναι ένας γαιοκτήμονας ονόματι δόκτωρ Awaludin, ο οποίος κατέχει τμήμα γης επί της ακτογραμμής. Παρόλο που οι ψαράδες τον είχαν προειδοποιήσει πως τα ενισχυτικά έργα που ’χαν ρίξει εργάτες πριν λίγο καιρό στα κτήματά του δε θα ’πρεπε να εξελιχθούν σε εργασίες παράκτιας ανάκτησης, φάνηκε τελικά ποιος ήταν ο απώτερος στόχος του. Ο Αγουαλουντίν προσέλαβε ακόμα και μπράβους για τη φρούρηση του εργοταξίου του. Επιπλέον, η αστυνομία και η κυβέρνηση τάχθηκαν απροκάλυπτα στο πλευρό του εν λόγω αναπτυξιακού φορέα, κατηγορώντας τους κατοίκους πως είχαν διαπράξει διατάραξη της δημόσιας τάξης κι ότι πήγαιναν γυρεύοντας για μπελάδες.
Έτσι, ο τρόμος αποτέλεσε το βασικό όπλο των εχθρών προκειμένου να χτυπήσουν τον επίμονο αγώνα των Μαλαλαγιανών ψαράδων για δραστική προάσπιση της θάλασσας και της ακτής. Τρόμο προκάλεσαν οι μπάτσοι που σημάδευαν με τα όπλα τους στήνοντας καρτέρι έξω απ’ το εργοτάξιο, τρόμο προξένησε κι η απαγωγή δύο ντόπιων ψαράδων που είχαν κατηγορηθεί ως «μπροστάρηδες και προβοκάτορες» της συνολικής δράσης αντίστασης, τρόμο διέσπειρε κι η παρουσία έμμισθων μπράβων για τη φύλαξη των εργασιών ανάκτησης. Ωθούμενοι απ’ την οργή τους, οι ψαράδες εντέλει αποφάσισαν ν’ αναλάβουν άμεση δράση, να επιτεθούν στα βαρέα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για τη ρίψη μπάζων κι άλλων απορριμμάτων μες στη θάλασσα, και να στήσουν αυτοσχέδια μπλόκα καταλαμβάνοντας τα δέντρα κατά μήκος της ακτής τα οποία ο εργολάβος σκόπευε να κόψει σύρριζα.
Η τελευταία αυτή τακτική επέφερε τον τραυματισμό ψαράδων, και συγκεκριμένα δύο γυναικών: ένας κορμός έπεσε καταπάνω τους την ώρα που αρνούνταν πεισματικά να φύγουν από το σημείο της κοπής ώστε να μην αρθεί το μπλόκο. Η Λ., μία από τις γυναίκες που χτυπήθηκαν, είναι τριών μηνών έγκυος, ενώ η άλλη ψαράς, η Α., υπέστη σοβαρή διάσειση, και χρειάστηκε να διακομιστεί εσπευσμένα σε νοσοκομείο για να την κουράρουν. Βέβαια, είναι ευρέως γνωστές οι διακρίσεις που γίνονται στους θεσμούς υγειονομικής περίθαλψης. Η τραυματίας δεν έλαβε καν την κατάλληλη ιατρική φροντίδα, αφενός εξαιτίας της ανεπαρκούς νοσηλευτικής υπηρεσίας κι αφετέρου λόγω έλλειψης ιδίων πόρων για την πληρωμή θεραπείας.
Ζητάμε από άτομα, συλλογικότητες και ομάδες συγγένειας να συνεισφέρουν στις δαπάνες περίθαλψης των δύο γυναικών, που τραυματίστηκαν σε μια πράξη αντίστασης κατά της παράκτιας ανάκτησης.
Επικοινωνία για οικονομική βοήθεια: ranggayanbagusta@yahoo.com
Επαφή επιβεβαίωσης και μηνύματα αλληλεγγύης: negasi@riseup.net
Εμείς, οι άνθρωποι που διαδίδουμε αυτό το κάλεσμα, πιστεύουμε πως όποιος/όποια συγκρούεται με το κράτος και το Κεφάλαιο πρέπει επίσης να εκφράζει αμοιβαία και οριζόντια αλληλεγγύη προς όλους τους ανθρώπους που εξίσου αγωνίζονται και καταβάλλουν προσπάθειες ν’ αποσταθεροποιήσουν την επέκταση του Κεφαλαίου και ν’ απορρίψουν την κρατική εξουσία, όσο μικρές κι αν είναι αυτές. Ο σεβασμός προς κάθε πολέμιο του κράτους και του Κεφαλαίου είναι ο λόγος που καλούμε και προτάσσουμε την άμεση αλληλεγγύη απέναντι σε όλους κι όλες που την αποζητούν. Ταυτόχρονα, όμως, δεν έχουμε καμία πρόθεση να θέσουμε όρια στις μορφές αλληλεγγύης που μπορούν να προκύψουν για τον αγώνα του παραδοσιακού πληθυσμού ψαράδων στο Μανάδο.
Ζήτω η αυτόνομη και αποκεντρωμένη αντίσταση!
Ζήτω η σποραδική άμεση δράση!