Στο πλαίσιο του καλέσματος σε δράσεις αλληλεγγύης προς τη Φελίσιτυ Ράιντερ, ζωγραφίσαμε μια τοιχογραφία ως χειρονομία τρυφερότητας για την ίδια κι όλα τα εξεγερμένα συντρόφια που απαντούν συγκρουσιακά απ’ την παρανομία και την ανωνυμία.
Χαιρετίζουμε επίσης το φυγά σύντροφο Ντιέγο Ρίος.
Είμαστε παντού.
Ανταποκρινόμενοι σ’ ένα κάλεσμα αλληλεγγύης για τη φυγόδικη συντρόφισσα Φελίσιτυ Ράιντερ, κάμποσοι φασαρίες απ’ τη Μελβούρνη σπάσαμε λίγη πλάκα εδώ τριγύρω τη βδομάδα που μας πέρασε.
Πρώτα βάλαμε στο στόχαστρο κάμερες παρακολούθησης, που αφθονούν σ’ αυτήν και σε κάθε άλλη απαίσια πόλη στον κόσμο. Απενεργοποιήσαμε, περιμαζέψαμε κι αφαιρέσαμε τουλάχιστον μια εντεκάρα.
Ένας συρμός του μετρό βάφτηκε μ’ ένα φανταχτερό φάσμα χρωμάτων απ’ το ένα άκρο στ’ άλλο. Τα τρένα είναι δικά μας (του καθενός/της καθεμιάς!) και θα κάνουμε ό,τι μας αρέσει με δαύτα – θα τα βάφουμε, θα τα σαμποτάρουμε, θα ταξιδεύουμε χωρίς εισιτήριο, θα τα μπαχαλεύουμε.
Κάναμε γερή ζημιά σε περισσότερα από μια ντουζίνα αυτοκίνητα, σε μια μάντρα με πολυτελή οχήματα, αφού τ’ ανακαινίσαμε με μωρουδίστικη γαλάζια μπογιά. Γαμήστε τους φραγκάτους και τα σύμβολα του κύρους τους.
Η Φελίσιτυ ζει μες στις καρδιές και στα μυαλά μας καθημερινά. Πολλή αγάπη και αλληλεγγύη, αδερφή.
Βαθιά μέσα απ’ την κοιλιά του κτήνους ουρλιάζουμε την αλληλεγγύη μας στην άγρια αδερφή μας και συντρόφισσα Φελίσιτυ Ράιντερ. Αγάπη –μερικά συντρόφια.
Μια υγρή και κρύα νύχτα εξορμήσαμε με σπρέι στις τσέπες μας και το διακαή πόθο για έναν ελεύθερο κόσμο στις καρδιές μας. Τούτη τη χειμωνιάτικη νύχτα το φλεγόμενο μίσος μας γι’ αυτό το μηχανοποιημένο νεκροζώντανο σύστημα, που αποσκοπεί στην πλήρη εκμετάλλευσή μας απ’ τη στιγμή που βγαίνουμε από τη μήτρα μες στο νοσοκομείο (τον πρώτο μας ίδρυμα) μέχρι τη στιγμή που αφήνουμε την τελευταία μας πνοή, φλόγισε το διάβα μας μέσα απ’ τους δρόμους.
Γνωρίζουμε ότι οι τελευταίοι επτά μήνες δεν πρέπει να ήτανε διόλου εύκολοι για σένα, συντρόφισσα, και μπορούμε μονάχα να φανταστούμε πως οι προκλήσεις της παρανομίας έχουν απαιτήσει τεράστια υπομονή και δύναμη από μέρους σου. Ωστόσο, ακόμη και μέσω του σκιώδους πέπλου της παρανομίας, παραμένεις πάντοτε παρούσα στο νου μας, και στεκόμαστε σ’ ασυγκράτητη αλληλεγγύη προς το πρόσωπό σου. Εξίσου βρισκόμαστε σε άκαμπτη αλληλεγγύη προς όλα τα συντρόφια που άφοβα υψώνουν τ’ ανάστημά τους, πρόσωπο με πρόσωπο με τον εχθρό. Έτσι, με πολλή επαναστατική αγάπη, στέλνουμε τους θερμούς μας χαιρετισμούς σ’ εσένα όπως και σ’ όλα τα συντρόφια που παραμένουν ακλόνητα στις πεποιθήσεις τους κάτω από υπέρμετρη πίεση. Δεν είστε μόνοι/-ες, είμαστε στο πλευρό σας.
Γιατί η κάθε περίσταση όπου αυτό το κουρασμένο σύστημα δείχνει τα δόντια του, οι διάφορες διεθνείς επιχειρήσεις καταστολής, ο εγκλεισμός συντρόφων μας, οι μαζικές επιθέσεις σε απελευθερωμένους χώρους, καθώς κι οι απόπειρες παρενόχλησης συντρόφων και συγγενών σου (απ’ όσο έχουμε διαβάσει), όλα αυτά εντάσσονται σε μιαν αποτυχημένη προσπάθεια να μας παραλύσουν διασπείροντας φόβο και πανικό. Μια προσπάθεια που ποτέ δεν πρόκειται να ευοδωθεί. Επειδή η αντίστασή μας και το πάθος μας για τη λευτεριά είναι δυνατότερα απ’ τα κελιά των φυλακών τους. Και είναι ισχυρότερα απ’ τους θρασύδειλους τραμπουκισμούς και τις επιθέσεις ενάντια σ’ όλους εκείνους που τολμούν να σηκώσουν κεφάλι και να κοιτάξουν το σύστημα τούτο κατάματα, πολεμώντας και αψηφώντας το. Οι αναρχικοί και αντεξουσιαστές στοχοποιούμαστε, όπως και όλοι όσοι αντιστέκονται, γιατί συνιστούμε απειλή για το ανούσιο, σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης. Και θα εξακολουθήσουμε να ’μαστε μια εξεγερμένη απειλή κατά της υπάρχουσας νεκρωτικής τάξης.
Χαιρετίζουμε λοιπόν με πολλή αγάπη, στοργή και μ’ όλο μας το σεβασμό τη δύναμη και την αντίστασή σου. Ό,τι κι αν συμβεί έχεις την αλληλεγγύη μας, καθώς συνεχίζουμε να στεκόμαστε πλάι σου στον αγώνα ενάντια στην τυραννία, την καταπίεση και τη δειλία της εξουσίας. Γιατί αναγνωρίζουμε στο πρόσωπό σου έναν άγριο πόθο για λευτεριά, που αντανακλά επίσης τις δικές μας μάχες για απελευθέρωση από ’να κτηνώδες κι αξιοθρήνητο σύστημα. Στεκόμαστε γερά σε αλληλεγγύη μαζί σου, συντρόφισσα. Μοιραζόμαστε τον αγώνα που δίνεις και σου στέλνουμε ζεστές επαναστατικές αγκαλιές όπου κι αν βρίσκεσαι.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας ενάντια στον εχθρό, και το χώμα απ’ όπου ανθίζει η απελευθέρωσή μας.
Στέλνουμε επίσης επαναστατικούς χαιρετισμούς σ’ όλους τους αναρχικούς αγωνιστές, τόσο μέσα όσο και έξω απ’ τα κλουβιά, και σε όλα τα καταζητούμενα συντρόφια.
Πριν μια βδομάδα και κάτι, το αρχηγείο αστυνομίας της Τασμανίας στο Χόμπαρτ «ανα-διακοσμήθηκε». Στα παράθυρα και γύρω απ’ το κτήριο γράψαμε με σπρέι τ’ ακόλουθο μήνυμα: «Οι μπάτσοι είναι αρχίδια – Σ’ αγαπάμε, φλογίτσα. Μέχρι κι η τελευταία τράπεζα, φυλακή, μπατσαρία να γίνει αποκαΐδια xxx Μ’ αγάπη και αλληλεγγύη – Όλοι οι μπάτσοι είναι μπάσταρδοι/ACAB – Γαμιέται η τασμανική αστυνομία/FTTP».
Αυτό έγινε σε αλληλεγγύη προς τη φίλη και συντρόφισσά μας Φελίσιτυ Ράιντερ καθώς και το σύντροφό μας Μάριο Λόπες (στο Μεξικό).
Σαν φωτιά η οργή μας να εξαπλωθεί…