Κάλλιο εξαγριωμένος παρά θλιμμένος…
Τη νύχτα της 6ης Μάη 2014 επιτεθήκαμε στο «Τζομπσέντερ» (κέντρο εύρεσης εργασίας) επί της Μύλλερστρασσε στη βερολινέζικη συνοικία του Βέντινγκ (με σφυριά, μπογιές και συνθήματα) γιατί θεωρούμε τον εν λόγω θεσμό ένα κεντρικό όργανο διατήρησης των καπιταλιστικών συνθηκών, που στερεί απ’ τους ανθρώπους την ελευθερία τους και τον αυτοκαθορισμό τους σε καθημερινή βάση.
Εξαγριωνόμαστε όταν βλέπουμε πώς ο κόσμος χρειάζεται να παλεύει με νύχια και με δόντια και να παρακαλάει για να βρει δουλειά, ενώ τρέχει σαν παλαβός στην καθημερινότητά του με την ελπίδα πως το τάδε ή δείνα κακοστημένο πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης,* συμβουλευτικού χαρακτήρα ή προσανατολισμού μπορεί και να ’ναι το μέλλον του.
Αρνούμαστε κατηγορηματικά αυτό το μέλλον, το σημαδεμένο απ’ το μόχθο για την επιβίωση και το φόβο του να χάσεις ό,τι έχεις και δεν έχεις, ένα μέλλον πειθαρχίας και κυρώσεων που οδηγεί σε βίαιες εξώσεις και στην αποστέρηση χώρων διαμονής.
Ονειρευόμαστε και μαχόμαστε για ένα μέλλον αγάπης, σεβασμού, αλληλεγγύης και αυτοκαθορισμού του καθένα και της καθεμιάς, και στη συγκεκριμένη συγκυρία δηλώνουμε την ιδιαίτερη αλληλεγγύη μας σε όλα τ’ άτομα απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν έχουνε γερμανικό διαβατήριο και πρόκειται να χάσουν το δευτερεύον επίδομα,** δηλαδή θα στερηθούν των βασικών μέσων διαβίωσης.
Για μια ζωή χωρίς κυριαρχία σ’ ελευθερία.
* υποχρεωτικά «σεμινάρια κατάρτισης», προσωρινή καταναγκαστική εργασία, ανασφάλιστη «απασχόληση» με ωρομίσθια του 1 ευρώ, «εθελοντική» αμισθί εργασία για λογαριασμό διαφόρων εταιρειών, και πάει λέγοντας
** Arbeitslosengeld II, χαμηλότερο κρατικό επίδομα για εγγεγραμμένους ανέργους στη Γερμανία που εξακολουθούν να θεωρούνται «ικανοί για εργασία»