Οδοφράγματα, επίθεση στο στρατώνα της Αστυνομίας Ερευνών Χιλής (PDI) και συγκρούσεις με τους μπάτσους έξω απ’ την πανεπιστημιούπολη UAHC, 5 χρόνια μετά το θάνατο πάνω στη δράση του αναρχικού Μαουρίσιο Μοράλες.
“Γι’ αυτόν το λόγο απευθύνουμε ένα κάλεσμα σε όλα τ’ αναρχικά συντρόφια μας να δώσουν τέλος στην ακινησία, και να παίξει ένας συντονισμός μεταξύ συγγενικών ατόμων για την πραγμάτωση δράσεων κάθε τύπου, αφήνοντας κατά μέρος αυτόν τον αυθορμητισμό που δεν αποδίδει και πολλά.”
–Εμπρηστικός Πυρήνας Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ
“Γιατί τους χτύπους της καρδιάς τούς συνοδεύει η λευτεριά, ο έρωτας κι η αναρχία. Η αναρχία δεν πεθαίνει στα λόγια, υπερισχύει στα ενεργά χέρια.”
-Μαουρίσιο Μοράλες, πάνκης Μάουρι
Κάποιες μέρες προτού συμπληρωθεί πενταετία απ’ το χαμό του αναρχικού συντρόφου μας Μαουρίσιο Μοράλες, διάφορες ανώνυμες ομάδες σμίξαμε σε μια κοινή δράση για να θυμηθούμε τον αδερφό μας με φωτιά.
Την Πέμπτη, 15 Μάη 2014, κατά τις 2 το μεσημέρι, επιλέξαμε την πανεπιστημιούπολη UAHC για να δράσουμε. Βγήκαμε και κόψαμε την κυκλοφορία επί της οδού Κοντέλ, κι οπλισμένοι με βόμβες μολότοφ και μπογιές, περιμέναμε την μπατσαρία για ν’ αρχινήσουμε τα μπάχαλα. Ιαχές και φυλλάδια καργαρισμένα με μνήμη σκορπίζονταν στο δρόμο, ενόσω ο κόσμος γύρω από την πανεπιστημιούπολη χάζευε αναμένοντας τη συνέχεια. Με το που έφτασαν οι υπερασπιστές της εξουσίας, τους περίμενε μια μικρή έκπληξη: οι ανώνυμοι/-ες δεν την πέσανε πρώτα σ’ αυτούς, αλλά στόχευσαν το στρατώνα της Αστυνομίας Ερευνών Χιλής, ενός θεσμού φαντασμένων ηλιθίων που νομίζουν ότι παίζουν πόλεμο με τον προηγμένο τους εξοπλισμό, ο οποίος οπωσδήποτε δε μας σκιάζει. Το ντου έγινε με μολότοφ μες στα μούτρα τους, κι η μόνη απάντησή τους ήταν να υποχωρήσουν μέσα στο στρατώνα της τοξικομανίας και παιδοφιλίας.
Επόμενος στόχος του αυτοσχέδιου οπλισμού μας ήταν τα καθάρματα της μπατσαρίας, που δέχτηκαν μια βροχή από μπογιά και φωτιά μέσα κι έξω απ’ το πανεπιστήμιο. Σ’ αυτή την επίθεση απάντησαν με αύρες και δακρυγόνα. Αφότου αδειάσαμε πάνω τους όλες τις εμπρηστικές ύλες, κι όταν πλέον η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική, καβατζωθήκαμε για να αποτραβηχτούμε και να ξεγλιστρήσουμε μακριά απ’ τον αστυνομικό κλοιό.
Με αυτήν τη δράση θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη του συντρόφου Μαουρίσιο Μοράλες, πεσόντα στις 22 Μάη 2009, όταν έσκασε πρόωρα η μπόμπα που μετέφερε μαζί του τη στιγμή που πήγαινε να χτυπήσει τις κουφάλες τους βασανιστές της δεσμοφυλακής. Δικαιώνουμε κάθε χειρονομία αγώνα ενάντια στο κράτος και στο Κεφάλαιο, ενάντια στην εξουσία τους και σ’ όλους τους μηχανισμούς καταναγκασμού, όσο δικαιώνουμε και τη μνήμη εκείνων που έπεσαν σ’ αυτόν τον πόλεμο και που αιχμαλωτίστηκαν μαχόμενοι.
Σημείωση: Οι πυρήνες βρίσκονται σε συντονισμό με τις συμμορίες· εσείς μείνετε συντονισμένοι/-ες για την επόμενη επίθεση.
Σημείωση 2η: Αποποιούμαστε οποιαδήποτε συμμετοχή στη δική μας ομάδα συγγένειας του «μεθυσμένου» κουκουλωμένου ο οποίος βγήκε για να χωθεί μαζί μας στις συγκρούσεις που θ’ ακολουθούσαν με τους μπάτσους και/ή τους ασφαλίτες. Είναι απολύτως αναγκαίο να προβληματιστούμε σχετικά με αυτό το επεισόδιο, κι από τη δική μας μπάντα απορρίπτουμε την ανευθυνότητα του να ενεργεί κανείς «πιωμένος» και/ή «μαστουρωμένος»· για μας η αγκιτάτσια και η σύγκρουση δεν είναι παιχνίδι. Απευθύνουμε ένα κάλεσμα για υπεύθυνη δράση των ατομικοτήτων που σμίγουν με ομάδες όταν πραγματοποιείται μια δράση στο δρόμο.
Σημείωση 3η: Σχετικά με το ξυλίκι που έπεσε μέσα κι έξω απ’ το πανεπιστήμιο, όταν ξέσπασε καυγάς ανάμεσα σε μερικούς φοιτητές και ανώνυμους, ξεκαθαρίζουμε πως όλα άρχισαν απ’ τους τραμπουκισμούς ενός φοιτητή εναντίον της ομάδας των κουκουλωμένων που την έπεφτε στους μπάτσους εφορμώντας μέσα απ’ την πανεπιστημιούπολη. Δε θα χαριστούμε στους λεκέδες που παριστάνουν τους γενναίους ήρωες επιχειρώντας να φρενάρουν τ’ αδέρφια μας. Όποιος συμπεριφέρεται σαν μπάτσος, θα αντιμετωπίζεται σαν μπάτσος. Δίχως να χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω, πάρε να ’χεις, καριόλη γαμημένε.
Με δράση, φωτιά και μνήμη!
Πράξε για να δώσεις ζωή στην αναρχία!
Μαουρίσιο Μοράλες παρών!