Επικοινωνηθέν από κάποια γωνιά του Μεξικού:
Περασμένα μεσάνυχτα… γεννιέται η μαύρη φωτιά…
Στις δώδεκα Απρίλη του δύο χιλιάδες δεκαπέντε, περίπου στις οχτώ και τριάντα το βράδυ, τοποθετήσαμε έναν εμπρηστικό μηχανισμό σ’ ένα υποκατάστημα της μπάνκας Santander επί της οδού Φερροκαρρίλ Χιντάλγκο, γωνία με Νεσαουαλκόγιοτλ, που εξερράγη επιτυχώς προκαλώντας φθορές στο κτήριο.
Αυτή είναι μια πράξη αλληλεγγύης στις και στους αιχμαλώτους απαχθέντες από τα κράτη, όποιο όνομα κι αν έχουν αυτά.
Ειδικότερα, είναι μια πράξη αλληλεγγύης στον αγώνα των αναρχικών κρατουμένων στην Ελλάδα που διεξάγουν απεργία πείνας. Από εδώ πέρα τους λέμε: δύναμη κι αλληλεγγύη, σύντροφοι.
Είναι, ακόμη, μια απάντηση στο κάλεσμα των συντρόφων από τη Χιλή για τις μέρες αλληλεγγύης στους αιχμαλώτους του κοινωνικού πολέμου. Από εδώ πέρα τους λέμε: είμαστε παρόντες σύντροφοι.
Πρόκειται, τέλος, για μια πράξη αλληλεγγύης στους φυγόδικους/φυγόποινους συντρόφους, μιας και γνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι αυτό το μονοπάτι. Από εδώ πέρα τους λέμε: Σύντροφοι, τα τείχη που μας χωρίζουν θα πέσουν!
Λευτεριά στους Φερνάντο Μπάρσενας, Αμπραάμ Κορτές και Λουίς Φερνάντο Σοτέλο!
Φωτιά στις φυλακές!
Γιατί η αναρχική αλληλεγγύη δεν είναι μόνο λόγια!
Λούπε η Καμελίνα
για τον πυρήνα διάχυσης του άτυπου φεμινιστικού κομάντο αντεξουσιαστικής δράσης