Λάβαμε στις 9 Ιούλη:
Οι λόγοι, τα κίνητρα και οι ανάγκες για να δράσει κανείς αρκούν και περισσεύουν. Για πολλούς βέβαια το ίδιο αρκούν και οι δικαιολογίες ώστε να μην το πράξουν. Εμείς πάντα θα διαλέγουμε συνειδητά την πρώτη επιλογή.
Το Σάββατο 4 ιούλη, μερικά λεπτά προτού ξεκινήσει ο τελικός του «κόπα αμέρικα», στον οποίο αναμετρούνταν εκατομμυριούχοι ποδοσφαιριστές από τη Χιλή και την Αργεντινή, σαμποτάραμε τις γραμμές του τρένου που συνδέει την πόλη της Λα Πλάτα με το σταθμό της Κονστιτουσίον, εκφράζοντας από τη μια την αποστροφή μας για το βλακώδες θέαμα που συνεπάγεται η πραγματοποίηση αυτού του τουρνουά που χρησιμοποιήθηκε ξεκάθαρα για να κουκουλώσει τις τόσες μανιπουλάτσιες της εξουσίας. Οι πατριωτικοί αλαλαγμοί των υπηκόων με τους οποίους τρέφονται και τα δυο κράτη μας αηδιάζουν, όπως μας αηδιάζουν και οι αμέτρητες εταιρείες και συγκεκριμένοι σπόνσορες. Από την άλλη, αυτή ήταν μια ξεκάθαρη χειρονομία συνενοχής και στοργής για τα συντρόφια που είναι έγκλειστα στη Χιλή, φυλακίσεις που σε ορισμένες περιπτώσεις οφείλονται στη συνεργασία αναμεταξύ των δυο κρατών.
Ο υπουργός μεταφορών Φλορένσιο Ραντάσσο (πρώην υπουργός εσωτερικών που διέταξε την έκδοση των συντρόφων Μαρσέλο Βιγιαρροέλ και Φρέντυ Φουεντεβίγια στη Χιλή) πρέπει να έχει κατά νου πως εμείς δεν ξεχνάμε. Απέναντι στην αύξηση των επενδύσεων που προορίζονται να εμβαθύνουν τις τεχνολογίες ελέγχου και εξημέρωσης που η ίδια η κοινωνία απαιτεί και προσδοκά, εμείς θα απαντάμε πάντοτε με επιθέσεις, σαμποτάζ και φωτιά.
Ο μύθος της προόδου ως ισοδύναμο μιας μεγαλύτερης εισβολής στις ζωές μας, το τουρλουμπούκι των πρόθυμων σκλάβων στα μεγάλα αστικά κέντρα, η κατασκευή πλασματικών αναγκών που προωθεί το τεχνοβιομηχανικό σύστημα προσφέροντας παράλληλα τις «λύσεις» στις προβληματικές συνθήκες για τις οποίες το ίδιο είναι υπεύθυνο, θα αποτελούν πάντοτε πτυχές της κυριαρχίας εναντίον της οποίας μαχόμαστε.
Μερικές ώρες μετά από αυτό το σαμποτάζ, κι ενώ ήδη ξημέρωνε Κυριακή (μέρα εκλογών για το πόστο του κυβερνήτη του Μπουένος Άιρες) επιτεθήκαμε εναντίον της Ελληνικής Ένωσης που βρίσκεται στο 1400 της οδού Ουμπέρτο Πρίμο, τοποθετώντας τον μηχανισμό μας κάτω από ένα πολυτελές όχημα που ήταν παρκαρισμένο μπροστά από το στόχο μας. Σε αυτή την περίπτωση οι σκέψεις και οι καρδιές μας ήταν με τα συντρόφια της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς που ακόμα μάχονται μέσα στις ελληνικές φυλακές, στέκοντας παράδειγμα συνέπειας και αξιοπρέπειας. Όλη μας τη δύναμη για την Εύη Στατήρη, σύντροφο του Γεράσιμου Τσάκαλου (φυλακισμένου μέλους της ΣΠΦ). Γιατί κάθε μέρα που το κράτος κρατάει ομήρους τους συγγενείς των αιχμάλωτων μαχητών θα είναι μια μέρα επίθεσης.
Αναφέρουμε τέλος πως και για τις δυο ενέργειες χρησιμοποιήσαμε εμπρηστικούς μηχανισμούς χημικής ενεργοποίησης και πως ο Τύπος του εχθρού δεν έκανε καμιά αναφορά σε αυτές τις επιθέσεις.
ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ-ΕΠΙΘΕΣΗ-ΕΚΔΙΚΗΣΗ
Δύναμη και στοργή για τους Μαρσέλο Βιγιαρροέλ, Φρέντυ Φουεντεβίγια, Κάρλος Κιδουλέο και Χουάν Αλίστε, ανατρεπτικούς συντρόφους που είναι στη φυλακή για απαλλοτρίωση τράπεζας κατά τη διάρκεια της οποίας έχασε τη μίζερη ζωή του ένας μπάτσος.
Δύναμη και στοργή για τη μηδενίστρια συντρόφισσα Σολ Βεργάρα, η οποία βρίσκεται αιχμάλωτη αφότου ανοιξε πυρ εναντίον ενός σεκιουριτά τράπεζας σε μια υπέροχη χειρονομία εκδίκησης.
Δύναμη και στοργή για τη Νατάλια Κογιάδο και τον Χαβιέρ Πίνο, σε καθεστώς προφυλάκισης με την κατηγορία της πυρπόλησης οχήματος των δημοσίων συγκοινωνιών.
Αλληλεγγύη σε όσους/ες συνελήφθησαν στις 2 Ιούλη 2015, κατηγορούμενοι/ες για επίθεση σε τμήμα της Αστυνομίας Ερευνών στις 24/11/2014 στη Χιλή.
Συνενοχή με τους Χουάν Φλόρες, Νάταλυ Καζανόβα και Γκιγέρμο Ντουράν, Γκαμπριέλ Πόμπο ντα Σίλβα, Μάρκο Καμένις, Κλάουντιο Λαβάτσα, Φερνάντο Μπάρσενας, Φερνάντο Σοτέλο, Αμπραάμ Κορτές, Φρανσίσκο Σολάρ, Μόνικα Καμπαγέρο, Κόστα, Σίλβια και Μπίλλυ. Και με όλους/ες τους/τις μαχητές/μαχήτριες σε εγκλεισμό ανά τον κόσμο.
Αγάπη για όλα τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.
Θάνατο στην ανθρωποκεντρική, τεχνοβιομηχανική, πατριαρχική και αστυνομική κοινωνία!
Θάνατο σε κάθε κοινωνία!