[βλ. και προηγούμενη ενημέρωση εδώ]
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ Μ. ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
Τον Απρίλη του 2015 εκδίδεται απ’ το υπουργείο δικαιοσύνης διάταξη για την αποφυλάκιση όσων κρατουμένων έχουν εκτίσει το 1/3 της ποινής τους.
Όμως για άλλη μία φορά αποδεικνύεται πως οι νόμοι δεν ισχύουν για όλους. Ο κρατούμενος Μ. Μακρυγιάννης, ενώ έχει ξεπεράσει κατά πολύ το 1/3 της ποινής του (έχει συμπληρώσει 24 χρόνια φυλακής συν 6 χρόνια μεροκαμάτων), παραμένει φυλακισμένος και καταδικασμένος απ’ την εγκληματική αδιαφορία και την ένοχη σιωπή του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Στις συνεχείς αιτήσεις του προς το υπουργείο, υπήρξε μέσω προφορικής απάντησης, τόσο απ’ τον υπουργό Παρασκευόπουλο όσο κι απ’ τον υφυπουργό Παπαγγελόπουλο, η διαβεβαίωση πως σύντομα θα αποκατασταθεί η αδικία εις βάρος του και θα αποφυλακιστεί καθώς κρατείται παρανόμως.
Παρόλα αυτά ο Μιχάλης συνεχίζει μέχρι σήμερα να είναι όμηρος αορίστου χρόνου.
Με λίγα λόγια τον εξαίρεσαν απ’ τον νόμο, που το ίδιο το υπουργείο είχε καταθέσει. Θεωρητικά οι νόμοι δεν λειτουργούν με εξαιρέσεις. Ή ισχύουν για όλους ή για κανέναν.
Όμως όπως έχει φανεί μέσα στις φυλακές κυριαρχεί μία ιδιότυπη αστυνομικο-δικαστική μαφία υπό την ανοχή του υπουργείου δικαιοσύνης.
Με εντολές που προέρχονται από την ΓΑΔΑ προς τους αντίστοιχους φιλικούς δικαστικούς κύκλους, συντάσσονται μαύρες λίστες για πολιτικούς κρατούμενους και απείθαρχους ποινικούς που δεν ξεπούλησαν την αξιοπρέπειά τους και δεν υπέγραψαν συμβόλαιο σιωπής με την αδικία που επικρατεί στις φυλακές.
Ο Μ. Μακρυγιάννης, στα 24 χρόνια φυλακής, δεν έγινε κρατούμενος που σκύβει το κεφάλι και αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των φυλακισμένων. Αγώνες που ξεπληρώθηκαν με πειθαρχικά και μεταγωγές.
Αυτό οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές δεν του το συγχώρεσαν και τώρα τον εκβιάζουν με την αόριστη παραμονή στη φυλακή.
Όπως γράφει και ο ίδιος στο κείμενό του: «Ξεπλήρωσα το χρέος μου στην Πολιτεία, για ό,τι έκανα και δεν έκανα, δικαίως και αδίκως εδώ και χρόνια (…) Έχει τελειώσει η δικαστική ποινή μου εδώ και χρόνια κι έχει αρχίσει άλλη ποινή προσωπικής εκδίκησης και τιμωρία σε αργό θάνατο, ψυχολογικό βασανισμό στερώντας και καταπατώντας τα πάντα με στόχο την ψυχική και φυσική εξόντωσή μου…»
Όπως φαίνεται στην Ελλάδα ενώ έχει καταργηθεί, στα χαρτιά, η θανατική ποινή, δεν έπαψε ποτέ να ισχύει. Κι αν παλιά εκτελούσαν με τουφεκισμό, σήμερα εκτελούν με την αδιαφορία και την αόριστη παράταση φυλάκισης.
Ας πέσουν οι μάσκες κι ας απαντήσει επιτέλους το υπουργείο Δικαιοσύνης αν υπάρχουν κρατούμενοι που εξαιρούνται απ’ τα δικαιώματα και τα ευεργετήματα που το ίδιο έχει θεσμοθετήσει.
Ο Μ. Μακρυγιάννης δεν ζητάει ούτε χάρες, ούτε επιείκεια, απλά διεκδικεί τα δικαιώματά του που συνεχίζουν να του τα στερούν μέχρι σήμερα, μετά από 24 χρόνια φυλακή.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
Πρωτοβουλία πολιτικών κρατουμένων απ’ τα υπόγεια των φυλακών Κορυδαλλού.