Σήμερα Πέμπτη 23, πέντε μέρες πριν την 27η Ιούνη, ημερομηνία που θυμίζει το ξεκίνημα μιας από τις πιο μαύρες περιόδους σε αυτή την περιοχή, κάνουμε σαφές πως τίποτα δεν τελείωσε. Οι θεσμοί τού τότε, που από το 1973 έως το 1985 εγκαθίδρυσαν τον τρόμο, είναι οι ίδιοι που σήμερα, προστατευμένοι απ’ τη δημοκρατία, συντηρούν και εφαρμόζουν τις ίδιες μεθόδους. Τώρα πλέον όχι εναντίον ενός καθορισμένου ιδεολογικού εχθρού, αλλά ενάντια σε ό,τι ή όποιους θεωρούνται ανταγωνιστικοί απέναντι στις αναγκαιότητες της εξουσίας, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει στην περίπτωση της εκκένωσης της κατάληψης του κτηρίου του Codicen (Κεντρικού Διευθυντικού Συμβουλίου της Εθνικής Διοίκησης Δημόσιας Εκπαίδευσης) το 2015, ή με τις δολοφονίες του νεολαίου Σέρχιο Λέμος στη γειτονιά της Σάντα Καταλίνα το 2013 κι άλλου νεολαίου τον Μάη του ίδιου έτους στο Μαρκόνι. Ούτε βέβαια είναι τυχαίο πως στις προσωπικές τους ζωές είναι πρωταγωνιστές γυναικοκτονιών και προαγωγοί της ανασφάλειας για την οποία τόσο κόπτεται ο επίσημος Τύπος. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, σήμερα τα ξημερώματα επιτεθήκαμε στην Εθνική Ένωση Αποστράτων Αστυνομικών Ουρουγουάης, μερικά τετράγωνα από το κοινοβούλιο, φτύνοντας στα μούτρα τους τη φωτιά μας.
Φωτιά και μπούρμπερη σ’ αυτήν τη δολοφονική πραγματικότητα!
Φωτιά και μπούρμπερη στον καπιταλισμό και στην πατριαρχία!
Φωτιά και μπούρμπερη σε κάθε δικτατορία και δημοκρατία!
Φωτιά και μπούρμπερη στην αριστερά και στη δεξιά!
Ζήτω η ΑΝΑΡΧΙΑ και κάθε αξιοπρέπεια που εξεγείρεται ενάντια σε κάθε εξουσία.
Τοπική και διεθνιστική αλληλεγγύη σε όσες αγωνίζονται!