Αντιφασισμός

Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μία σημαντική κλιμάκωση της ακροδεξιάς-φασιστικής βίας. Το φαινόμενο δεν είναι τυχαίο, ούτε μεμονωμένο. Τόσο η κρατική εξουσία όσο και τα ΜΜΕ εδώ και καιρό προετοιμάζουν το έδαφος, επιχειρώντας για άλλη μια φορά να επιβάλλουν τη δική τους τεχνητή εικονική πραγματικότητα: από τον «κίνδυνο αποσταθεροποίησης» του Δεκέμβρη και τη «γενικευμένη ανασφάλεια» της μετά τον Δεκέμβρη εποχής, περάσανε στους «κινδύνους από την παράνομη μετανάστευση», σε συνδυασμό με μία επικοινωνιακή υστερία για τη «νέα γενιά τρομοκρατών». Σε αυτούς τους τελευταίους, βέβαια, οι καθεστωτικοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι και τα φερέφωνά τους όχι μόνο δεν συμπεριλαμβάνουν τους φασίστες της Χρυσής Αυγής και άλλους παρακρατικούς, αλλά με κάθε ευκαιρία τους στηρίζουν και τους υποθάλπουν.

Σε αυτό το κλίμα, όλοι αυτοί οι παρακρατικοί μηχανισμοί έχουν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν εκ του ασφαλούς και με τις πλάτες του Κράτους την καινούργια τους τακτική: μία γενικευμένη ένοπλη τρομοκρατία ενάντια σ’ αυτό που τα καθωσπρέπει αφεντικά τους δεν τολμούν να αποκαλέσουν ανοικτά και αφήνουν τους μικρονοϊκούς νεοφασίστες να το κάνουν: τον «εσωτερικό εχθρό». Αυτός ο όρος περιλαμβάνει τις δυνάμεις αντίστασης στον ολοκληρωτισμό και στην Κυριαρχία και αλληλεγγύης στον «εξωτερικό εχθρό» της νεοναζιστικής προπαγάνδας, δηλαδή τους μετανάστες.

Ο κατάλογος των ρατσιστικών-φασιστικών τρομοκρατικών επιθέσεων είναι μακρύς. Ήδη στο Δεκέμβρη είδαμε πάμπολλες φορές στους δρόμους τα παρακρατικά ενεργούμενα δίπλα στα ΜΑΤ. Πέρσι το Γενάρη στη Λάρισα, στην πορεία για τους συλληφθέντες του Δεκέμβρη με τον αντιτρομοκρατικό νόμο όταν αποκρούστηκαν από τους συγκεντρωμένους, προστατεύθηκαν προκλητικά από τις δυνάμεις της αστυνομίας. Πολλαπλές ήταν οι επιθέσεις σε διάφορες πόλεις σε αντιεξουσιαστικές, αριστερές και αντιφασιστικές εκδηλώσεις, σε καταλήψεις, σε αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και ραδιοφωνικές εγκαταστάσεις, αλλά και σε μετανάστες και πολίτες στη μέση του δρόμου. Στην επίθεση στο Στέκι Μεταναστών στην Αθήνα χρησιμοποιήθηκε στρατιωτική χειροβομβίδα, σ’ αυτήν ενάντια στο χώρο στέγασης πολλών μεταναστών στο παλιό εφετείο χειροβομβίδες κρότου-λάμψης της ΕΛ.ΑΣ., σ’ αυτήν του ελεύθερου κοινωνικού χώρου Buenaventura στη Θεσσαλονίκη εκρηκτικός μηχανισμός παρόμοιος με αυτούς που κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιήσει παρακρατικοί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του ρόλου των media είναι η κάλυψη της επίθεσης και ληστείας τον περασμένο Νοέμβρη καταστημάτων αράβων μεταναστών στον Νέο Κόσμο από 40 ροπαλοφόρα φασιστοειδή. Όλα τα αστικά μέσα παραπληροφόρησης μίλησαν για ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ μεταναστών, χωρίς να προβάλλουν σχεδόν καθόλου την πορεία αλληλεγγύης που ακολούθησε, ούτε βέβαια να ανασκευάσουν το κατασκευασμένο τους ψέμα τις επόμενες ημέρες.

Οι γνωστοί-άγνωστοι φασίστες δρουν βάσει σχεδίου. Ορμητήρια τους οι τρύπες τους και τα γνωστά-άγνωστα (παρα)κρατικά υπόγεια. Τελευταία δραστηριοποιούνται και στη συνοικία του Αγίου Παντελεήμονα, υπό την κάλυψη ντόπιων και μη φασιστοειδών που αυτοαποκαλούνται «επιτροπές πολιτών», μία μεταμοντέρνα έκδοση των παλαιότερων «αγανακτισμένων πολιτών» που δρούσαν ως πολιτοφυλακή σε κάθε σύγκρουση του αναρχικού κινήματος με τις δυνάμεις καταστολής. Στις κοινές εμφανίσεις τους με μπάτσους, ασφαλίτες και παρακρατικούς, ο αναρχικός χώρος απαντά με αντισυγκεντρώσεις. Παρά την ισχνή ποσοτικά παρουσία τους, η πιο μετριοπαθής μορφή της ιδεολογίας τους βρίσκεται σε άνοδο τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

Λίαν προσφάτως, τα κόμματα του κοινοβουλίου συναγωνίστηκαν σε επίδειξη «δημοκρατικότητας». Πρωτοστάτησε ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη», που καθ’ υπόδειξη μιας καθεστωτικής εφημερίδας (δήθεν αντικειμενικής) έσπευσε να καταδικάσει τα ρατσιστικά συνθήματα των ειδικών δυνάμεων του ναυτικού στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα. Τα συνθήματα των Λιμενικών που διέσπειραν το μίσος απέναντι σε μειονότητες δεν είναι καινούργιο φαινόμενο, αλλά αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της λειτουργίας του στρατεύματος, καθώς όλη του η ύπαρξη βασίζεται στην ύπαρξη ενός υποτιθέμενου εχθρού που, ανάλογα με το εκάστοτε συμφέρον, μπορεί να είναι Τούρκος, Αλβανός, Μακεδόνας, οποιοσδήποτε γειτνιάζει ή έχει πρόσβαση στα σύνορα του ελληνικού κράτους…
Οι θεσμοί που συντηρεί επισταμένα το κράτος είναι υπεύθυνοι για τη δουλεία, το φόβο, την απομόνωση που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι, για το ρατσισμό, το φασισμό και όλες τις απάνθρωπες ιδεολογίες. Κομμάτι αυτής της κυριαρχίας είναι και οι ένοπλες δυνάμεις, γιατί συνεχίζουν να διατηρούν υποχρεωτική τη θητεία, επισύροντας αυστηρές κυρώσεις σε εκείνους που την απορρίπτουν ολοκληρωτικά. Οι ειδικές δυνάμεις, σαν τους βατραχανθρώπους, αποτελούν πολύ κλειστή ομάδα με σαφή χαρακτηριστικά: εθνικιστές, αυταρχικοί, νευρωτικοί, όσοι κι ο σταθερός υπερασπιστής τους Γιώργος Καρατζαφέρης.

Απέναντι σ’ αυτόν τον κόσμο που έλκεται από τις ανιστόρητες και αστείες απλουστεύσεις του νεοφασισμού, ο κόσμος της ελευθερίας και της αντίστασης στο φασισμό πρέπει να αντιπαρατεθεί και με λόγια, κι όπου χρειαστεί, και με έργα.