Το περιοδικό Γκράνμα, επίσημο όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας, δημοσίευσε το προηγούμενο Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου μια αναγγελία του Εργατικού Κέντρου Κούβας (ΕΚΚ) στην οποία ο ίδιος ο επίσημος συνδικαλιστικός φορέας αναλαμβάνει να ανακοινώσει, να δικαιολογήσει και να υπερασπιστεί τα μέτρα σχετικά με τις εργατικές ρυθμίσεις που αποφάσισε το κουβανικό Κράτος «σε αντιστοιχία με την διαδικασία πραγματοποίησης του οικονομικού μοντέλου και τις προβλέψεις της οικονομίας για την περίοδο 2011-2015, στην κατεύθυνση των οποίων προβλέπεται για το επόμενο έτος «η μείωση του εργαζομένων στον δημόσιο τομέα κατα 500.000 και η παράλληλη αύξηση τους στον ιδιωτικό (μη-δημόσιο) τομέα».
Έπειτα από την απάντηση (καθόλου τυχαία) του Φιντέλ Κάστρο, στην ερώτηση ενός γιάνκι δημοσιογράφου, όπου ομολογεί οτι «το κουβανικό μοντέλο δεν λειτουργούσε ούτε στην Κούβα», και αυτή την αναίσχυντη και κυνική αναγγελία του ΕΚΚ όπου ανακοινώνει, δικαιολογεί κι υπερασπίζεται την απόλυση μισού εκατομμυρίου Κουβανών εργαζομένων -μέτρο αποφασισμένο μονομερώς από την κυβέρνηση του προέδρου-Στρατηγού Ραούλ Κάστρο-, είναι πλέον πασιφανές ότι οι Κάστρο αποχαιρετούν τον «σοσιαλισμό» αλλά όχι και την εξουσία. Και το ότι, για να την διατηρήσουν είναι αποφασισμένοι να εφαρμόσουν μια οικονομική πολιτική όλο και πιο αδίστακτα καπιταλιστική.
Για όσους εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι το καστρικό καθεστώς πραγματοποιούσε μια σοσιαλιστική Επανάσταση κι ότι η αποστολή του ΕΚΚ ήταν η υπεράσπιση των Κουβανών εργαζομένων, έφτασε η στιγμή να φέρουν αντιμέτωπη την αφελή ευπιστία τους με την σκληρή πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα, η οποία ελπίζουμε να τους επιτρέψει νʼ αναγνωρίσουν ότι ο καστρικός «σοσιαλισμός» δεν είναι τίποτα άλλο, παρά κρατικός καπιταλισμός, και το ΕΚΚ η πιο άθλια και ωμή μορφή «κίτρινου» συνδικαλισμού στην υπηρεσία της κυρίαρχης τάξης της Κούβας.
Για μας δεν αποτέλεσε έκπληξη αυτή η νέα προδοσία από την καστρική συνδικαλιστική νομενκλατούρα. Εδώ και αρκετά χρόνια έχουμε καταγγείλει αυτή τη συνδικαλιστική φάρσα την οποία έπρεπε να υπομένουν οι εργαζόμενοι. Τώρα, όμως, έχει μείνει γελοία εκτεθειμένη η «ταξική» και «επαναστατική» δημαγωγία της κι η πραγματική λειτουργία της ως μέσου ελέγχου και καθυπόταξης της κουβανικής εργατικής τάξης. Εξ ου κι οι οργισμένες και καταγγελτικές αντιδράσεις των κουβανών εργαζομένων οι οποίοι κραυγάζουν προς όλες τις κατευθύνσεις την απογοήτευση και την απόρριψη τους έναντι αυτού του Κρατικού «συνδικαλισμού», «ιμάντα μεταφοράς» της Εξουσίας.
Για έναν αυτόνομο συνδικαλισμό, ανεξάρτητο, μαχητικό, στην υπηρεσία των Κουβανών εργαζομένων!
Για τον ελευθεριακό Σοσιαλισμό!
Για μια Ελεύθερη κι Ελευθεριακή Κούβα!
Οκτώβρης 2010
MLC (Movimiento Libertario Cubano=Ελευθεριακό Κουβανικό Κίνημα)
GALSIC (Grupo de Apoyo a los Libertarios y Sindicalistas Independientes en Cuba=Ομάδα Στηριξης των Ελευθεριακών και Ανεξάρτητων Συνδικαλιστών στην Κούβα)