Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν την προηγούμενη Κυριακή 20 Μαρτίου στους δρόμους των μεγάλων πόλεων στο Μαρόκο σε διαδηλώσεις που είχε καλέσει το Κίνημα 20 Φεβρουαρίου, για να απαιτήσουν πολιτικές μεταρρυθμίσεις και να καταγγείλουν τη διαφθορά του καθεστώτος. Οι διαμαρτυρίες ήταν ιδιαίτερα πολυπληθείς στην Καζαμπλάνκα, στο Ραμπάτ, στην Ταγγέρη, στο Μαρρακές και στο Αγκαντίρ.
Επίσημες κυβερνητικές πηγές παραδέχτηκαν ότι ο αριθμός των διαδηλωτών ήταν τουλάχιστον ο ίδιος με τον αριθμό αυτών που βγήκαν στους δρόμους στις 20 Φεβρουαρίου, όταν ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες. Τότε η κυβέρνηση είχε δώσει την πληροφορία ότι 37.000 άνθρωποι είχαν βγει στους δρόμους σε ολόκληρη τη χώρα.
Αυτή τη φορά οι διαδηλωτές έδειξαν τη δυσαρέσκειά τους απέναντι στο πακέτο των μεταρρυθμίσεων που ανακοινώθηκε στις 9 Μαρτίου από το μονάρχη Mοχάμεντ VI, δίνοντας περισσότερες αρμοδιότητες στο Κοινοβούλιο. “Ο βασιλιάς δεν έχει συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της πρώτης διαμαρτυρίας σε όλη την χώρα και γι’ αυτό είμαστε και πάλι εδώ. Μας υποσχέθηκαν συνταγματικές μεταρρυθμίσεις και όλοι γνωρίζουμε τι έγινε με αυτές τις υποσχέσεις”, είπε ο Μουσαϊφ, ένας από τους διαδηλωτές που συμμετείχαν στην πορεία στο Ραμπάτ, κατά μήκος των μεσαιωνικών τειχών της πόλης. Είπε επίσης ότι “το Μαρόκο πρέπει να αρχίσει να παίρνει μερικά μαθήματα από αυτά που συμβαίνουν τριγύρω του”.
“Ο λαός του Μαρόκου θέλει κάτι που πηγαίνει πιο πέρα από τα λόγια του βασιλιά”, είπε ο Αμπτελχαμίντ Αμινέ, μέλος της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Μαρόκο (AMDH). “Θέλει να πάψει να είναι η κοινωνία μια κοινωνία υπηκόων και να γίνει μια κοινωνία των πολιτών”. Ένας άλλος διαδηλωτής, ο Αντέντ Μονσέφ Χαντάρι, 82 ετών, διαβεβαίωνε ότι οι διαδηλώσεις θα συνεχιστούν “μέχρις ότου να καταφέρουμε να έχουμε ένα νέο Σύνταγμα ψηφισμένο από το λαό”.
Στην πρωτεύουσα Ραμπάτ, στις 9.30 το πρωί της Κυριακής άρχιζε να γεμίζει η πλατεία Μπαμπ Ελ Χαντ, σημείο συνάντησης των νέων και των υποστηρικτών τους (τους υποστηρίζουν περισσότερες από 100 πολιτικές οργανώσεις, συνδικάτα, οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ισλαμικές οργανώσεις). Σε μια εορταστική και ειρηνική ατμόσφαιρα, έκαναν πορεία μέχρι το Κοινοβούλιο του Μαρόκου, κατά μήκος της κεντρικής λεωφόρου Μοχάμεντ V.
Στις διαδηλώσεις συμμετείχαν και πολλές γυναίκες με τσαντόρ, οι οποίες κρατούσαν πορτραίτα δικών τους ανθρώπων που είναι στη φυλακή με τον αντιτρομοκρατικό νόμο και τις διαδικασίες που κινήθηκαν μετά τις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας της 16ης Μάη του 2003 κατά διαφόρων στόχων, μεταξύ των οποίων η λεγόμενη «Οικία της Ισπανίας»[1], στις οποίες σκοτώθηκαν συνολικά 45 άτομα.
Αυτή τη φορά η διαμαρτυρία είχε την υποστήριξη της Σοσιαλιστικής Ένωσης των Λαϊκών Δυνάμεων (USFP), η οποία εντάχθηκε στο μπλοκ συλλογικοτήτων του καλέσματος, αργά το βράδυ του Σαββάτου 19 Μαρτίου. Είναι το πρώτο κόμμα της σημερινής κυβέρνησης συνασπισμού που συμμετέχει στις διαμαρτυρίες.
Τα αρχικά, «F » του Facebook και «Τ» του Twitter έχουν γίνει σύμβολα των διαδηλωτών, οι οποίοι κράδαιναν τα δύο αρχικά αυτών των δικτύων μέσω των οποίων καλούνται οι διαδηλώσεις και έχουν χρησιμεύσει για να συζητούνται μέσα σε αυτά τα αιτήματα των διαδηλωτών.
Το μεσημέρι, η διαδήλωση στην πρωτεύουσα είχε ήδη πάνω από 10.000 διαδηλωτές. Σε άλλες μικρότερες διαδηλώσεις που είχαν γίνει μετά τις 20 Φεβρουαρίου και κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, η αστυνομία επενέβη βίαια για να διαλύσει τους διαδηλωτές.
Υπήρξαν, όπως και στις 20 Φεβρουαρίου, πανό που καλούσαν τον ιδρυτή του Κόμματος της Αυθεντικότητας και Νεωτερικότητας (PPP), Φουάντ Αλί Χίμμα, να εγκαταλείψει την πολιτική, καθώς είναι προσωπικός φίλος του μονάρχη Μοχάμεντ VI. Πράγματι, ο λαός τον αποκαλεί “ο φίλος του βασιλιά”. Άλλα πανό επαναλάμβαναν το σύνθημα «Mατζίντι φύγε», αναφερόμενα στον προσωπικό γραμματέα του μονάρχη και υπεύθυνο της διαχείρισης των οικονομικών του. Άλλα έγραφαν «Σταματήστε το Mawazine, είμαστε φτωχοί», αναφερόμενα στην φιλόδοξο μουσικό φεστιβάλ που διοργανώνεται κάθε χρόνο στο Ραμπάτ με τη χορηγία του μονάρχη Μοχάμεντ VI.
Στην Καζαμπλάνκα συμμετείχαν στην πορεία 30.000 ως 50.000 διαδηλωτές, σημαντικό μέρος των οποίων ήταν φιλικά προσκείμενοι στην εκτός νόμου οργάνωση «Δικαιοσύνη και Πνευματικότητα», ένα ισλαμικό κίνημα με μεγάλη απήχηση στις λαϊκές γειτονιές της χώρας.
Οι νέοι που συμμετείχαν στο Κίνημα της 20ης Φεβρουαρίου, ένα κίνημα στο οποίο συμμετέχουν πολλά μέλη του Δημοκρατικού Δρόμου, απαιτούν ένα νέο Σύνταγμα, το διαχωρισμό των Εξουσιών, τη διάλυση της σημερινής κυβέρνησης και του Κοινοβουλίου, μια κοινοβουλευτική μοναρχία και την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, μεταξύ άλλων αιτημάτων.
Όσον αφορά στις υποσχέσεις του Μοχάμεντ VI για επέκταση της εκτελεστικής εξουσίας του πρωθυπουργού και των αρμοδιοτήτων του Κοινοβουλίου, καθώς και τη δέσμευση του να εργαστεί για μία ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, τις κρίνουν ως ανεπαρκή βήματα και ότι η Επιτροπή που δημιουργήθηκε για να μελετήσει τις μεταρρυθμίσεις ( που θα τεθούν σε δημοψήφισμα), θα πρέπει να αποτελείται από τα μέλη μιας Συντακτικής Συνέλευσης και να μην έρθει “από τα πάνω”. Ζήτησαν επίσης τη διαγραφή του άρθρου 19 του Συντάγματος, που δίνει όλα τα προνόμια στο βασιλιά ενώ παράλληλα τον ανεβάζει στο βαθμό του Διοικητή των Πιστών, ως άμεσο απόγονο του Προφήτη και πνευματικό ηγέτη των υπηκόων του.
Βίντεο από τη συγκέντρωση στο Μαρρακές:
Bίντεο από τη διαδήλωση στην Καζαμπλάνκα:
http://www.youtube.com/watch?v=gDn7pM08Dh0&feature=player_embedded#at=25
Bίντεο από την Ταγγέρη:
Bίντεο από την Τάζα:
πηγές στα ισπανικά: www.lahaine.org, www.gara.net
[1] Σ.τ.Μ. Ένα είδος πολιτιστικού κέντρου προπαγάνδισης της κυρίαρχης εθνικιστικής ιδεολογίας του ισπανικού κράτους