Jared Davidson, «Απομένει να δούμε» [Remains to be seen]: Η ιστορία του Τζο Χιλ, η λογοκρισία και η καταστολή των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου στη Νέα Ζηλανδία κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου
Την παραμονή της εκτέλεσής του το 1915 ο Τζο Χιλ, ριζοσπάστης τραγουδοποιός, οργανωτής σωματείων και μέλος των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW) έγραψε ένα τελευταίο τηλεγράφημα από το κελί όπου βρισκόταν έγκλειστος στη Γιούτα (ΗΠΑ): «Θα μπορούσες να κανονίσεις έτσι ώστε η σoρός μου να μεταφερθεί εκτός των ορίων της πολιτείας; Δεν θέλω να ταφώ στη Γιούτα». Η σορός του Χιλ αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του τοποθετήθηκαν σε μικρά πακέτα και στάλθηκαν σε παραρτήματα της IWW, σε φίλα προσκείμενες οργανώσεις και σε διάφορα άτομα ανά τον κόσμο. Ανάμεσα στις χώρες που λέγεται πως στάλθηκαν οι στάχτες του Τζο Χιλ είναι και η Νέα Ζηλανδία.
Η έκδοση «Απομένει να δούμε» εντοπίζει τις στάχτες του Τζο Χιλ από τη διανομή τους στο Σικάγο προς την εμπόλεμη Νέα Ζηλανδία. Αντλώντας στοιχεία από αδημοσίευτο μέχρι πρότινος αρχειακό υλικό, εξετάζει το διωγμό των αναρχικών, σοσιαλιστών και των Γόμπλις (Wobblies) στη Νέα Ζηλανδία κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου πολέμου. Εξετάζει επίσης πώς τα έντονα μέτρα λογοκρισίας, όπως εφαρμόστηκαν από την κυβέρνηση εθνικού συνασπισμού του Γουίλιαμ Μάσεϊ [William Massey] και ενισχύθηκαν με υπερβάλλοντα ζήλο από τον Σερ Τζον Σάλμοντ [Sir John Salmond], γενικό εισαγγελέα της Νέας Ζηλανδίας, κατάφεραν να σιγάσουν και να καταστείλουν τους Βιομηχανικούς Εργάτες του Κόσμου στη Νέα Ζηλανδία.
Το βιβλίο είναι μια έκδοση της αναρχικής εκδοτικής κολεκτίβας Rebel Press, από την Αοτεαρόα της Νέας Ζηλανδίας.
Πηγή: rebelpress