Το δικαίωμα στη στέγαση: Κοινωνικοί αγώνες για ζωή και αξιοπρέπεια ενάντια σε εξώσεις, κατεδαφίσεις και πολιτικά πογκρόμ

Η περίπτωση των Κλίφτον Μάνσιονς, Ντέιλ Φαρμ (Αγγλία) και Μπάιρρου ντα Τόρρε (Πορτογαλία)

Το πρωί της Τρίτης, 12 Ιούλη, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις εκκένωσαν την κατάληψη Κλίφτον Μάνσιονς [Clifton Mansions] στη συνοικία του Μπρίξτον [Brixton] στο νότιο Λονδίνο. Το εσωτερικό συγκρότημα των 22 διαμερισμάτων του Κλίφτον Μάνσιονς, στην Κολντχάρμπουρ Λέιν [Coldharbour Lane], ήταν κατειλημμένο από το 1990 και αποτέλεσε στέγη πολλών και διαφορετικών ανθρώπων, οι οποίοι στο πέρασμα των χρόνων φρόντιζαν για την επισκευή και τη συντήρησή του.

Σκηνή από την εκκένωση του Κλίφτον Μάνσιονς:
http://www.youtube.com/watch?v=Z0RuGaa0Zrg

Οι τοπικές αρχές του διαμερίσματος του Λάμπεθ [Lambeth], ενός από τα 32 διαμερίσματα του ευρύτερου Λονδίνου, μετά από 21 χρόνια εγκατάλειψης του Κλίφτον Μάνσιονς αποφάσισαν και πραγμάτωσαν μία ακόμα επιχείρηση «εξυγίανσης», στην οποία οι κατασταλτικές δυνάμεις κατέλαβαν και εκκένωσαν το χώρο. Συνεργαζόμενες με την εταιρεία Κάμελοτ [Camelot Co.], οι τοπικές αρχές πληρώνουν αδρά για να διασφαλίσουν πως καμιά πιθανή ανακατάληψη του Κλίφτον Μάνσιονς δεν θα λάβει χώρα. Η συγκεκριμένη εταιρεία, στο πρότυπο πολλών ακόμα ανά την Ευρώπη, και ειδικότερα στην Ολλανδία, φροντίζει να προσφέρει στους πελάτες της υπηρεσίες ασφάλειας της ακίνητης περιουσίας τους μέσω μιας από τις πλέον χυδαίες πρακτικές, αυτήν της τοποθέτησης αντικαταληψιών: Πρόκειται για ρουφιάνους οι οποίοι, προκειμένου να διασφαλίσουν τη στέγασή τους έναντι ενός χαμηλού ενοικίου, επιλέγουν να εξανδραποδιστούν και να παίξουν το ρόλο του φύλακα-σκύλου των άδειων και αχρησιμοποίητων κτηρίων, έτσι ώστε να εμποδίσουν αστέγους από το να τα καταλάβουν για να ζήσουν.

Δείτε τι σημαίνει το να γίνεις «ένοικος φύλακας» για την Κάμελοτ:

Το όψιμο ενδιαφέρον των τοπικών αρχών για το Κλίφτον Μάνσιονς προφανώς δεν δικαιολογείται από την επίσημη εκδοχή της καταπολέμησης του εμπορίου ναρκωτικών στην ευρύτερη περιοχή του Μπρίξτον. Ο λόγος, όπως και στην περίπτωση των 8 διαμερισμάτων μιας πολυκατοικίας στην οδό Ράσκροφτ [Rushcroft], είναι η πώλησή τους σε μεσιτικά γραφεία. Το συγκεκριμένο κτήριο στη Ράσκροφτ πουλήθηκε σε δημοπρασία για 830.000 αγγλικές λίρες και στη συνέχεια μεταπωλήθηκε παραπάνω από 1 εκατομμύριο λίρες. Τελικά τα διαμερίσματα, μετά τις απαραίτητες ανακαινίσεις ώστε να πληρούν τα στάνταρ της αγοράς ακινήτων πολυτελείας, διατέθηκαν προς πώληση στην τιμή των 225.000 λιρών έκαστο.

Στο «σχέδιο έξωσης και πώλησης» των τοπικών αρχών του Λάμπεθ εντάσσονται 8 ακόμα πολυκατοικίες στην οδό Ράσκροφτ, με την καθεμία να περιλαμβάνει έως 12 διαμερίσματα – συν τα 22 διαμερίσματα του Κλίφτον Μάνσιονς. Η γειτονιά του κεντρικού Μπρίξτον αναμορφώνεται βίαια, χάνοντας με ταχείς ρυθμούς τον κοινωνικό χαρακτήρα της, και μετατρέπεται σε αρένα των εργολάβων, μεσιτών και γιάπηδων.

Όχι πολύ μακριά από το Κλίφτον Μάνσιονς, κοντά στην πόλη Μπάζιλντον [Basildon] της επαρχίας του Έσσεξ [Essex], 40 χιλιόμετρα περίπου από το κεντρικό Λονδίνο, ένας άλλος κοινωνικός αγώνας διεξάγεται για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη στέγαση. Η μεγαλύτερη κοινότητα Ιρλανδών ταξιδευτών/νομάδων [Irish Travellers] στη Μεγάλη Βρετανία, η Ντέιλ Φαρμ [Dale Farm], απειλείται με διωγμό. Η πλειονότητα του πληθυσμού της κοινότητας συνίσταται από Pavees ιρλανδικής καταγωγής, ενώ υπάρχουν επίσης κάποιες οικογένειες Ρομά από τη Ρουμανία.

Η κοινότητα της Ντέιλ Φαρμ είναι εγκατεστημένη σε μια έκταση που περιλαμβάνει σχεδόν 100 διαφορετικά οικόπεδα και είναι χωρισμένη σε δύο τμήματα. Το μπροστινό τμήμα της έκτασης (περίπου 45 οικόπεδα) έχει άδεια οικοδόμησης, ενώ το πίσω μέρος (περίπου 54 οικόπεδα) παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις και εφέσεις στις τοπικές αρχές δεν έχει αδειοδοτηθεί ακόμα, αν και πρόκειται για πρώην μάντρα παλιοσίδερων. Αξίζει να σημειωθεί πως οι αιτήσεις οικοδομικής άδειας που υποβάλλονται από Ιρλανδούς ταξιδευτές στη Μεγάλη Βρετανία απορρίπτονται σε ποσοστό 90%, όταν ο μέσος όρος απόρριψης αιτήσεων οικοδομικής άδειας είναι μόλις 20%.

Οι τοπικές αρχές του Μπάζιλντον ενδίδοντας στις φυλετικές προκαταλήψεις διαθέτουν 9,2 εκατομμύρια αγγλικές λίρες για την κατεδάφιση των σπιτιών στα 54 οικόπεδα χωρίς οικοδομική άδεια. Επιπλέον, έχουν ζητήσει 10 εκατομμύρια για τον ίδιο λόγο από το βρετανικό υπερυπουργείο Εσωτερικών [Home Office] – αρμόδιο για ζητήματα μετανάστευσης, διαβατηρίων, ναρκωτικών, εγκλημάτων, αντιτρομοκρατικής και αστυνόμευσης. Το ποσό που ορίστηκε να διατεθεί τελικά για το εν λόγω κρατικό έγκλημα είναι 18 εκατομμύρια αγγλικές λίρες. Η απόπειρα διωγμού του μισού πληθυσμού της κοινότητας αποτελεί πράξη εθνοτικής εκκαθάρισης. Ωστόσο, δεν λείπει η επίσημη αιτιολογία του κράτους για το μεθοδευμένο αυτό πογκρόμ: Τα καραβάνια της Ντέιλ Φαρμ εντάσσονται στη λεγόμενη «Πράσινη Ζώνη» [Green Belt] ανάπτυξης. Έτσι, σήμερα οι Αρχές επικαλούνται την καταπολέμηση της μη ελεγχόμενης δόμησης και την προστασία του περιβάλλοντος στον ίδιο τόπο όπου το αρμόδιο Συμβούλιο στήριζε την ύπαρξη μάντρας παλιοσίδερων για περίπου 30 χρόνια.

Τη Δευτέρα, 4 Ιούλη, οι Αρχές επέδωσαν εντολή έξωσης σε περισσότερες από 90 οικογένειες της κοινότητας Ντέιλ Φαρμ, δίνοντας ως προθεσμία απομάκρυνσης από τα σπίτια τους (τα περισσότερα λυόμενα και τροχόσπιτα) τα μεσάνυχτα της 31ης Αυγούστου, οπότε και προβλέπεται να ξεκινήσει η κατασταλτική επιχείρηση εκκένωσης και κατεδάφισης των χώρων. Ο συνολικός χρόνος που υπολογίζουν οι τοπικές αρχές και οι κεντρικές κυβερνητικές υπηρεσίες πως θα χρειαστεί για το καταστροφικό τους έργο είναι περίπου 3 εβδομάδες.

Βίντεο νομικής ομάδας της Ουάσινγκτον των ΗΠΑ που έχει αναλάβει την υπόθεση των υπό διωγμό κατοίκων της Ντέιλ Φαρμ:

Η κοινότητα της Ντέιλ Φαρμ έχει κάνει ένα μαζικό κάλεσμα δράσης προετοιμάζοντας επίσης τους χώρους της κοινότητας για να υποδεχτούν όσους διατίθενται να σταθούν έμπρακτα αλληλέγγυοι και να αγωνιστούν στο πλευρό των κατοίκων ώστε να αποτραπεί η κατεδάφιση των σπιτιών τους. Η πρόσβαση στην κοινότητα της Ντέιλ Φαρμ είναι εύκολη μέσω του σιδηροδρομικού δικτύου (απέχει περίπου 30 λεπτά με τρένο από το Λονδίνο).

Η κατασκήνωση που προετοιμάζεται να φιλοξενήσει τους υποστηρικτές από τη Μεγάλη Βρετανία και άλλες χώρες θα ξεκινήσει το Σάββατο, 27 Αυγούστου, και θα περιλαμβάνει:
– Ένα διήμερο αφιερωμένο στην Ιστορία των Pavees και γιορτή.
– Πρακτική εκπαίδευση αντίστασης στις εξώσεις.
– Εκπαίδευση για νομικούς παρατηρητές και παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
– Εναρκτήριο πάρτι το βράδυ του Σαββάτου.
Θα υπάρχουν επίσης διαθέσιμοι χώροι για να κοιμηθεί κανείς στις καραβάνες της κοινότητας, αλλά και δυνατότητα να στήσει κανείς τη σκηνή του.

Η κοινότητα της Ντέιλ Φαρμ επισημαίνει ότι έχει επανειλημμένα διατυπώσει την πρόθεσή της να μετακινηθεί από τη συγκεκριμένη έκταση, η οποία αγοράστηκε προ δεκαετίας από τα μέλη της και χρησιμοποιούνταν για δεκαετίες ως μάντρα παλιοσίδερων, εφόσον βρεθεί διαφορετική τοποθεσία για να μετεγκατασταθούν διασφαλίζοντας τη συνοχή της κοινότητάς τους, την εκπαίδευση των παιδιών τους και την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη.

Οι τοπικές αρχές δεν υπολογίζουν ούτε την υγεία και τις κοινωνικές ανάγκες των κατοίκων της Ντέιλ Φαρμ, αλλά ούτε το δικαίωμα της κοινότητας σε ασφαλή κατοικία χωρίς τη συνεχή απειλή της έξωσης. Το τοπικό Συμβούλιο και το υπερυπουργείο Εσωτερικών δεν είναι υπεύθυνα μόνο για το λογαριασμό των 18 εκατομμυρίων που θα δαπανηθούν, αλλά και για τις νομικές συνέπειες και τις αποζημιώσεις λόγω της απάνθρωπης μεταχείρισης πολλών ευάλωτων κατοίκων της Ντέιλ Φαρμ (ανάμεσα στους οποίους είναι πολλά παιδιά, ηλικιωμένοι και άρρωστοι), αλλά και το στοχευμένο διωγμό μιας μειονοτικής κοινότητας. Αντί να δαπανηθούν χρήματα σε τοπικές κοινωνικές υπηρεσίες, σε υποδομές στέγασης, σε κοινοτικές εγκαταστάσεις εκπαίδευσης ή διαφυλετικών σχέσεων, οι Αρχές δαπανούν τα μισά από τα έσοδά τους εξαπολύοντας ένα ρατσιστικό πογκρόμ με στόχο να απομακρύνουν τους Τσιγγάνους και τους Pavees από το Μπάζιλντον.

Φυσικά, οι δολοφονικές πρακτικές της τοπικής και κεντρικής εξουσίας στη Μεγάλη Βρετανία ούτε έκπληξη προκαλούν, ούτε και αποτελούν εξαίρεση. Απεναντίας, εναρμονίζονται πλήρως με το πνεύμα τού από καιρό κηρυγμένου πολέμου εναντίον των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων στην Ευρώπη και στον κόσμο. Όταν λέμε πως η οικονομική κρίση βαθαίνει, τόσο στα κέντρα, όσο και στις περιφέρειες του καπιταλισμού, εννοούμε πως τα εγκλήματα κατά των λαών δεν χρειάζονται πλέον ούτε φτιασίδωμα ούτε δικαιολογίες για να γίνουν πράξη. Η μπότα του κράτους και του Κεφαλαίου είναι έτοιμη να μας εξώσει από τις ζωές μας χωρίς προσχήματα.Αρκετές χιλιάδες μίλια νότια της Μεγάλης Βρετανίας, εντός των ορίων της επικράτειας ενός άλλου δημοκρατικού κράτους, του πορτογαλικού, ένα αντίστοιχο έγκλημα λαμβάνει χώρα, λίγο έξω από τη Λισαβόνα. Περισσότερες από 80 οικογένειες απειλούνται με έξωση και με κατεδάφιση των καταλυμάτων τους στο Μπάιρρου ντα Τόρρε [Bairro da Torre, «Γειτονιά του Πύργου»] στην πόλη Λόουρες [Loures] της επαρχίας της Λισαβόνας. Το συγκεκριμένο καταστροφικό έργο έχει μπει σε εφαρμογή από τον Μάη του 2011 από τις δημοτικές αρχές του Λόουρες, στο πλαίσιο του προγράμματος «εξυγίανσης» των μητροπολιτικών κέντρων και των περιφερειών τους, και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η πλειονότητα των κατοίκων που απειλούνται με έξωση είναι είτε μετανάστες από τις πρώην πορτογαλικές αποικίες στην Αφρική είτε Τσιγγάνοι. Ανάμεσά τους υπάρχουν πολλά παιδιά, ηλικιωμένοι, άνθρωποι με αναπηρίες, άρρωστοι και μονογονεϊκές οικογένειες. Οι περισσότεροι από τους κατοίκους της μικρής αυτής παραγκούπολης έχουν ελάχιστο ή μηδαμινό εισόδημα είτε λόγω της φύσης της δουλειάς τους (εργάτες/-ριες, καθαριστές/-ίστριες, υπάλληλοι σε σουπερμάρκετ) είτε επειδή είναι άνεργοι ή ανίκανοι να δουλέψουν, οπότε επιβιώνουν με τη βοήθεια και την αλληλεγγύη της γειτονιάς. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως, ακόμα και αν ενταχθούν στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης στα καινούργια μπλοκ πολυκατοικιών που έχουν φροντίσει να χτίσουν οι μεγαλοεργολάβοι με τις επιδοτήσεις της ΕΕ, τους είναι αδύνατον να πληρώσουν το νοίκι, που ξεπερνά κατά πολύ το ελάχιστο εισόδημά τους.

Οι λακέδες του δημαρχείου, βέβαια, δεν αρκούνται μονάχα στις εξώσεις και στις κατεδαφίσεις. Όπως μαρτυρούν οι καταγγελίες της συνέλευσης κατοίκων του Μπάιρρου ντα Τόρρε, στις αρμοδιότητες των δημοτικών αρχών εμπίπτει και ο εκφοβισμός των εξαθλιωμένων κι ιδίως των γυναικών, οι οποίες πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις, μέσω τηλεφωνικών απειλών που προειδοποιούν πως, αν δεν συμμορφωθούν με τις επιταγές τους, θα τους πάρουν τα παιδιά και θα τα κλείσουν σε ιδρύματα.

Η αστυνομία, πιστή φρουρός της τάξης και του νόμου και αρωγός στο ευάρεστο έργο των τοπικών αρχών, φροντίζει για την τρομοκράτηση των κατοίκων της γειτονιάς ενόσω «εκπρόσωποι της εργατικής τάξης» γκρεμίζουν τα παραπήγματα. Τα γυαλιά και τα θραύσματα από τις κατεδαφίσεις παραμένουν σκοπίμως κατάχαμα μετά την απομάκρυνση των συνεργείων κατεδάφισης, ώστε να υποβαθμιστεί ακόμα περισσότερο ο χώρος. Τις περισσότερες φορές που οι μπουλντόζες γκρεμίζουν κάποιο σπίτι, τα παρακείμενά του μένουν χωρίς κάποιον τοίχο ή κομμάτι της σκεπής.

Βίντεο διαμαρτυρίας των κατοίκων στο δημαρχείο:

Η περίπτωση του Μπάιρρου ντα Τόρρε δεν είναι η μόνη στην οποία το πορτογαλικό κράτος αντιμετωπίζει τους κατοίκους μιας περιοχής σαν ανθρώπινα σκουπίδια. Παρόμοιες επιχειρήσεις «εξυγίανσης» έχουν λάβει χώρα σε πολλές γειτονιές του ευρύτερου μητροπολιτικού κέντρου της Λισαβόνας τα τελευταία χρόνια. Αναφέρουμε ενδεικτικά τις κατεδαφίσεις σπιτιών στις γειτονιές Αζινιάγα ντους Μπεζόουρους [Azinhaga dos Besouros], Άλτου Νταμάια [Alto Damaia], Μαριάνας [Marianas] και Φιν ντου Μούντου [Fim do Mundo, «Τέλος του Κόσμου»].

Φωτογραφία από προηγούμενη κατεδάφιση στο Φιν ντου Μούντου

Εν τέλει το δικαίωμα στη στέγαση φαίνεται να μην είναι και τόσο αυτονόητο. Μπορεί τα Συντάγματα της εξουσίας να το προασπίζουν στα χαρτιά, αλλά η αλήθεια είναι πως η ανθρώπινη ζωή και η αξιοπρέπεια χάνονται κάθε μέρα στα χαλάσματα. Στον ελλαδικό χώρο, να θυμίσουμε ενδεικτικά τους προσφυγικούς συνοικισμούς του 1922, τους μεταπολιτευτικούς αγώνες των αστέγων στο Πέραμα, τους σεισμόπληκτους του 1999, την πυρπόληση του καταυλισμού των μεταναστών στην Πάτρα τον Ιούλη του 2009, τον πρόσφατο διωγμό των προσφύγων και μεταναστών από το Λαδοχώρι Ηγουμενίτσας, την καθημερινή εξαθλίωση χιλιάδων Ρομά, καθώς και όλους τους νεόπτωχους του 2011 που απειλούνται με δήμευση του σπιτιού τους από τις τράπεζες.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΝΤΕΪΛ ΦΑΡΜ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΜΠΑΪΡΡΟΥ ΝΤΑ ΤΟΡΡΕ

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ!

πηγές/περισσότερες πληροφορίες:
london.indymedia.org
www.urban75.org
dalefarm.wordpress.com
moramosca.wordpress.com