«Μας σημαδεύουν στα πόδια, αλλά είναι πολύ αργά: έχουμε ήδη μάθει να πετάμε».
Σχεδόν ένα μήνα μετά τα γεγονότα της 4ης Μάη 2011 στη Φλορεντία (5 συλλήψεις και 22 εντάλματα απαγόρευσης εξόδου κατά φοιτητών που συμμετείχαν στις εξεγέρσεις το περασμένο φθινόπωρο), μία ακόμη αστυνομική επιδρομή στις 13 Ιούνη κατέληξε σε 7 συλλήψεις και 9 εντάλματα απαγόρευσης. Τα μέτρα ενάντια στους νέους συλληφθέντες ήταν ακόμα πιο αυστηρά: 6 άτομα κρατούνται σε κατ’ οίκον περιορισμό και δεν επιτρέπεται να επικοινωνήσουν με κανέναν πέρα από τους ανθρώπους με τους οποίους ζουν. Ένας ακτιβιστής από το Μιλάνο συνελήφθη απλώς επειδή συμμετείχε στη μεγάλη πορεία αλληλεγγύης με τους συλληφθέντες της 4ης Μάη. Συνολικά, περισσότεροι από 90 άνθρωποι έχουν συλληφθεί ή τελούν υπό έρευνα, και αυτό ισχύει για άτομα όλων των ηλικιών, από μαθητές μέχρι φοιτητές.
Απόσπασμα από την ανακοίνωση του Δικτύου Συλλογικοτήτων Φλορεντίας: «Φέτος, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια, δε βγήκαν μόνο 90 άτομα στους δρόμους της Φλορεντίας. Ήμαστε χιλιάδες. Απευθυνόμαστε σε αυτούς τους χιλιάδες, με τους οποίους αγωνιστήκαμε μαζί, να ξαναβγούν στους δρόμους, να εκφράσουν τις ιδέες τους και να δείξουν την αλληλεγγύη τους στους συντρόφους που έχουν χτυπηθεί από την καταστολή».
Μερικές μέρες αργότερα, τα ξημερώματα της 15ης Ιούνη, συνελήφθησαν δύο αναρχικοί στο Μιλάνο, ο Mattia Petit και ο Federico Buono. Η αστυνομία τούς εντόπισε την ώρα που ποδηλατούσαν και τους σταμάτησε. Μια βόμβα μολότοφ ήταν ένα από τα υποτιθέμενα ευρήματα σε σακίδιό τους, ενώ ακολούθησε επιδρομή στα σπίτια τους, όπου οι μπάτσοι φρόντισαν να εντοπίσουν κι άλλα επιβαρυντικά στοιχεία. Τη στιγμή της σύλληψης οι δύο άντρες δεν είχαν χαρτιά, αλλά αργότερα η πολιτική αστυνομία (Digos) τους ταυτοποίησε ως αναρχικούς που συνδέονται με το τοπικό κίνημα υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων και του περιβάλλοντος, καθώς και με το κοινωνικό κέντρο TeLOS, «Ελεύθερο Κατειλημμένο Έδαφος του Σαρόννο». Τον Φλεβάρη του 2011 η αστυνομία είχε εκδώσει προειδοποιήσεις εις βάρος 12 ατόμων που συμμετέχουν στο ίδιο κοινωνικό κέντρο, αναφέροντας ότι συνιστούν «απειλή για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια» έχοντας λάβει μέρος σε μια σειρά από «εισβολές και καταλήψεις κρατικών και ιδιωτικών κτηρίων, και σε βίαιες και επιθετικές διαμαρτυρίες ενάντια στις τοπικές αστυνομικές δυνάμεις».
Ακολουθεί μια δήλωση αλληλεγγύης με τον Ματτία και τον Φεντερίκο:
«Η γοητεία του Διαβόλου που φουμάρει ένα τσιγάρο
“Το ποδήλατο είναι ένα όχημα που κινείται με ανθρώπινη μυϊκή δύναμη και αποτελείται από ένα πλαίσιο όπου είναι τοποθετημένοι δύο ευθυγραμμισμένοι τροχοί, ένας πίσω κι ένας μπροστά, και είναι εξοπλισμένο με ένα μηχανικό σύστημα για τη μετάδοση ισχύος στον κινητήριο τροχό”.
Ποιος ξέρει τι άλλη δύναμη διέθετε το σώμα των δύο συντρόφων μας, οι οποίοι συνελήφθησαν τη νύχτα της 14ης προς 15η Ιούνη στην περιοχή Λαμπράτε του Μιλάνου. Σίγουρα αυτήν του ατόμου σε εξέγερση.
Ο Ματτία και ο Φέντε, αναρχικοί, βρήκαν το δρόμο τους φραγμένο από ένα περιπολικό της αστυνομίας σιδηροδρόμων τη στιγμή που έδιναν ελεύθερη προώθηση με τα πόδια στα πετάλια του ποδηλάτου τους.
Αφού δεν είχαν χαρτιά πάνω τους, προσήχθησαν στη γενική αστυνομική διεύθυνση για ανάκριση. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, οι μπάτσοι βρήκαν στο σακίδιο του Ματτία προσάναμμα μαζί με σπίρτα κι ένα τσιγάρο. Έτσι, έγινε έρευνα στο σπίτι του Ματτία, όπου βρέθηκαν αντικείμενα που σίγουρα δεν ήταν παράνομα.
Ανεξάρτητα από την πιθανή χρήση αυτού του συμπαθητικού ασαμπλάζ από τον έναν ή και τους δύο συντρόφους, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε αυτούς και όλους εκείνους που μπαίνουν καθημερινά στον αγώνα εναντίον του κράτους, της βλαβερότητάς του, ενάντια σε κάθε ιεραρχία και υπέρ της απελευθέρωσης του ανθρώπου και των ζώων. Απεναντίας, εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για όσους περιγράφουν, όπως τα όργανα του Τύπου, τους δύο ποδηλάτες ως κοινούς τραμπούκους.
Σε τέτοιες στιγμές, όπου δεκάδες σύντροφοι/συντρόφισσες είναι στα κελιά κι άλλα τόσα άτομα υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα ή έρευνες, είναι σημαντικό να αναλάβουμε δράση για να κάνουμε αισθητή την αλληλεγγύη μας.
Είναι επιλογή του καθενός πώς θα χρησιμοποιήσει αυτό το όπλο.
Αλληλέγγυοι αναρχο-ποδηλάτες, 16 Ιούνη 2011»
Αρκετές πρωτοβουλίες οργανώθηκαν σε όλη την Ιταλία σε αλληλεγγύη με όλους τους συλληφθέντες, από συναυλίες και συλλογικές κουζίνες οικονομικής ενίσχυσης μέχρι συγκεντρώσεις έξω από τις φυλακές.
No Comments “Ιταλία: Για τις συλλήψεις του Ιούνη σε Φλορεντία και Μιλάνο”
Ενημερωμένη σύνοψη της υπόθεσης των Ματτία και Φέντε:
Ύστερα από ένα κύμα δριμείας καταστολής, με αστυνομικές επιδρομές, συλλήψεις και διώξεις αγωνιστών σε πολλές πόλεις της Ιταλίας, τη νύχτα της 14ης προς 15η Ιούνη 2011 στην περιοχή Λαμπράτε του Μιλάνου συνελήφθησαν δύο αναρχικοί, ο Ματτία Πετίτ και ο Φεντερίκο «Φέντε» Μπουόνο. Ένα περιπολικό της σιδηροδρομικής αστυνομίας Polfer τούς έφραξε το δρόμο την ώρα που ποδηλατούσαν. Στην έρευνα που έγινε κατά το σταμάτημά τους, οι μπάτσοι εντόπισαν στα σακίδιά τους ευρήματα δύο αυτοσχέδιων εμπρηστικών μηχανισμών. Τη στιγμή του ελέγχου οι σύντροφοι δεν είχαν χαρτιά, και προσήχθησαν στη γενική αστυνομική διεύθυνση για ανάκριση. Ακολούθησε επιδρομή στα σπίτια τους, όπου οι μπάτσοι φρόντισαν να βαφτίσουν κι άλλα αντικείμενα σαν επιβαρυντικά στοιχεία, καθώς η πολιτική αστυνομία (Digos) τους είχε ταυτοποιήσει ως αναρχικούς που συνδέονται με το τοπικό κίνημα υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων και του περιβάλλοντος, καθώς και με την κατάληψη TeLOS του Σαρόννο. Ήδη από τον Φλεβάρη του 2011 η αστυνομία είχε εκδώσει προειδοποιήσεις εις βάρος ατόμων που συμμετείχαν στο ίδιο στέκι, αναφέροντας ότι συνιστούν «απειλή για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια» έχοντας λάβει μέρος σε μια σειρά από «εισβολές και καταλήψεις κρατικών και ιδιωτικών κτηρίων, και σε βίαιες και επιθετικές διαμαρτυρίες ενάντια στις τοπικές αστυνομικές δυνάμεις». Τα όργανα του καθεστωτικού Τύπου έσπευσαν να σκιαγραφήσουν τον Φέντε και τον Ματτία ως κοινούς τραμπούκους. Κατηγορήθηκαν για κατοχή και μεταφορά εκρηκτικών υλών, και στις 15 Ιουνίου οδηγήθηκαν στη φυλακή του Σαν Βιττόρε. Αποφυλακίστηκαν στις 8 Ιουλίου. Ο Φέντε αρνήθηκε οποιαδήποτε νομική του υπεράσπιση στη δίκη της 10ης Οκτώβρη 2011. Μετά το πέρας της δίκης, η απόφαση ήταν αθωωτική και για τους δύο συντρόφους.