«Μια πέτρα θα ριφθεί στο κράτος, και μια πέτρα θα ριφθεί στις εκκλησίες»
Kode9 – 9 Samurai
Από τους φλεγόμενους δρόμους του Λονδίνου, του Μπρίστολ, του Νόττινχαμ, του Μάντσεστερ, του Μπέρμιγχαμ και δεκάδων άλλων τόπων, η οργή πόλης εκρήγνυται με λόγο και με πράξεις. Η κοινωνική ειρήνη κομματιάζεται από τον καταπιεσμένο θυμό χιλιάδων ατόμων, ενωμένων κάτω από αντιμπατσική και αντισυστημική βία. Το σύγχρονο βρετανικό σχέδιο της τέλεια οργανωμένης φυλακής-κοινωνίας, που διοικείται από την αστυνομία και τους πολιτικούς, θρυμματίζεται· κανείς δε νοιάζεται πια για τα κυκλώματα παρακολούθησης CCTV, και τα γουρούνια ξυλοφορτώνονται, γίνονται στόχος επιθέσεων και το βάζουν στα πόδια. Είναι πόλεμος, και μάλιστα μόνο η αρχή του· ας κοπιάσουν τα τάγματα κι οι μονάδες της ασφάλειας και των μυστικών υπηρεσιών, η κατάρρευση της κοινωνίας έχει αρχίσει, και η επιλογή είναι παράδοση στο μοντέρνο φασισμό ή εξέγερση.
Τα φυλακισμένα μέλη της επαναστατικής οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και ο Θεόφιλος Μαυρόπουλος έχουν την αμέριστη αλληλεγγύη και αναρχική φιλία μας. Είναι μερικές από τις θαρραλέες και αποφασισμένες ατομικότητες που έχουν δράσει εναντίον των καπιταλιστικών και κυβερνητικών παρασίτων και των αξιωματούχων τους, βοηθώντας στη δημιουργία ενός διεθνούς εξεγερτικού δικτύου, του οποίου και είναι αναπόσπαστο κομμάτι.
Η φωτιά που έχουν ξεκινήσει είναι λύσσα όμοια με τη φλόγα του Αυγούστου του 2011, και παραμένει ζωντανή στον κόσμο παρά τις όποιες αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις και ελιγμούς των μυστικών υπηρεσιών που προσπαθούν να την κάμψουν, γιατί αυτή είναι η αρχή του τέλους του καπιταλιστικού-κυριαρχικού κοινωνικού μοντέλου. Δεν έχει σημασία αν εμείς, οι εξεγερσιακοί, είμαστε στη φυλακή, ακρωτηριασμένοι, νεκροί – οι ιδέες και οι πράξεις μας ζουν στην κόλαση της λευτεριάς, όπου νέες γενιές συνειδητοποιημένων ατομικοτήτων πυροδοτούν τον ίδιο τους τον εαυτό προκειμένου να επιτεθούν στις κυρίαρχες ελίτ, στους υπηρέτες τους και στις αναπαραγόμενες λογικές και αξίες της δουλικότητας. Δεν είναι μονάχα στα όνειρα των λίγων, είναι στις καθημερινές σκέψεις των χρησιμοποιημένων και αμαυρωμένων, όλων εκείνων που δεν έμαθαν ακόμα να αγαπούν τη δουλειά και την εξουσία.
Ο μόνος ευφυής τρόπος να δράσει κανείς ενάντια στη φυλακή-κόσμο είναι να προσπαθήσει να αποδράσει, και σ’ αυτούς τους καιρούς της καταστολής και του πολέμου ο μόνος αληθινός δρόμος είναι να πάρεις τα όπλα και να πολεμήσεις για τη λευτεριά σου.
Οι αντάρτες στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν μια νιχιλιστική θέρμη, χωρίς καμία σχεδόν συμμετοχή στο –ή παρέμβαση από το– προοδευτικό-αριστερό ακτιβίστικο/αναρχικό μπούγιο. Είναι μηδενική η προσμονή ότι θα υπάρξει οποιαδήποτε «κοινωνική αλλαγή» από το κυρίαρχο καθεστώς· μόνο ατελείωτη οικονομική εξαθλίωση και αστική φυλακή· αλλά, χωρίς τα στολίδια της ιδεολογίας, οι επαναστατικές και αναρχιστικές αρχές είναι οι πρώτες που ακούγονται από πολλά χείλη όταν τους δοθεί χρόνος να εκφράσουν τις ιδέες τους και να αμφισβητήσουν την υπάρχουσα τάξη.
Εδώ οι ανταγωνιστικές τάσεις είναι αυτές που απειλούνται περισσότερο από εκμετάλλευση, φυλάκιση και αστυνομική βαρβαρότητα: νέοι άνθρωποι/έφηβοι, μετανάστες/οι διαφορετικοί, οι «αντικοινωνικοί», οι απόκληροι και οι εξεγερμένοι. Από το «325» είμαστε περήφανοι που υπήρξαμε κάποια από τ’ «αποβράσματα» σ’ εκείνους τους δρόμους τον περασμένο Αύγουστο, παρά την καταστολή και τον εκφασισμό που μαστίζουν αυτήν τη χώρα. Εμείς, οι ταραξίες, καταστρέψαμε την πρόσοψη της κοινωνικής ειρήνης. Καθώς ο κόσμος των παλιών μισαλλόδοξων καταρρέει, το βρετανικό όνειρο ενός αυτοκρατορικού παραδείσου κατέρχεται μες στην αστικοπεριουσιακή πραγματικότητα ενός αχανούς χαοτικού κυκεώνα. Η εξέγερση, που φυσικά δεν ήταν μια «ουτοπία», δεν τελείωσε τον Αύγουστο. Ακόμη και σε κωλοχανεία και νεκρές ζώνες, όπως το Κέιμπριτζ, απαντιόνταν αναπάντεχα περιστατικά αντικοινωνικών εμπρησμών, όπως μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων που τυλίχθηκε στις φλόγες σε μία πλούσια περιοχή, ενέργεια της οποίας ανέλαβε την ευθύνη ο Πυρήνας Φωτιάς/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία [Fire Cell/FAI]. Στο Μπέρμιγχαμ ένα αστυνομικό τμήμα πυρπολήθηκε ολοσχερώς και 40-50 άτομα επιτέθηκαν στην αστυνομία με μολότοφ, πέτρες και περίστροφα. Στο Νόττινχαμ τέσσερα αστυνομικά τμήματα δέχτηκαν επίθεση με πέτρες και άλλο ένα με βόμβες μολότοφ, κι αργότερα ο Πυρήνας Χαράς/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία [Cell of Joy/FAI] ανέλαβε την ευθύνη μιας εμπρηστικής επίθεσης εναντίον ενός οχήματος των δεσμοφυλάκων της τοπικής φυλακής. Στο Μπρίστολ τα ιδιωτικά αυτοκίνητα του δημάρχου και ενός πολιτικού του κυβερνώντος κόμματος δόθηκαν στις φλόγες, έξω από τα σπίτια τους, και την ευθύνη ανέλαβε ο Ταξικός Τρόμος/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία [Class Terror/FAI]. Στο Λονδίνο η κεντρική αποθήκη της Sony, που καλύπτει έκταση εκατοντάδων τετραγωνικών μέτρων, πλιατσικολογήθηκε και έγινε στάχτη. Αυτές είναι μερικές περιστάσεις/στιγμές κατά τις οποίες αντιπολιτικοί άνθρωποι αναφώνησαν πως έζησαν «τις καλύτερες μέρες της ζωής τους» κι επιζητούν μελλοντικές ευκαιρίες, συν-συνωμότες και άλλα πολλά.
Μη μπορώντας να μαντέψουμε πότε θα έρθει ο επόμενος ξεσηκωμός, δεν περιμένουμε, αλλά η βεβαιότητα μιας επικείμενης εξέγερσης είναι ξεκάθαρη. Ένα ολόκληρο τμήμα του πληθυσμού δεν αντέχει άλλη πίεση, και οι διαιρέσεις είναι βαθιές. Η λεηλασία και η αδικία παραείναι κατάφωρες, κραυγαλέες, χωρίς καν το πρόσχημα της «κοινωνικής συνείδησης», κι έχουν γίνει αφόρητες.
Ο Αύγουστος ήταν αδιανόητος πριν από μερικά χρόνια, και τώρα τα πάντα μπορούν να συμβούν. Οι καλύτερες μέρες της ζωής μας περιμένουν να τις ζήσουμε. Με μαχαίρια και όνειρα, πιστόλια και «μολύβια», ξαναγεμίζουμε το «γεμιστήρα» (/περιοδικό) και ετοιμαζόμαστε να ανταποδώσουμε πυρά…
ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ – ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ – ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΕ ΧΑΟΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΠΦ, ΣΤΟΝ ΘΕΟΦΙΛΟ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ
325 / Anti-Copyright Network
[δίκτυο ενάντια σε πνευματική ιδιοκτησία]
Η μετάφραση στα ελληνικά έγινε από τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία-Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο (ΣΠΦ/FAI-IRF)