Μια συνωμοσία ακρατιστών απ’ την Ελλάδα ως το Μεξικό —νέα μπροσούρα από τις εκδόσεις «Μαύρη Διεθνής»

Una conversación entre anarquistas | Μια συζήτηση μεταξύ αναρχικών

Ένας διάλογος αναφορικά με την τακτική, τη θεωρία και την πρακτική μεταξύ των φυλακισμένων μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και μερικούς αναρχικούς της πράξης από διάφορες γωνιές του Μεξικού, που πρωτοκυκλοφόρησε στα ισπανικά τον Αύγουστο του 2012, στο 17ο τεύχος του αναρχικού εξεγερσιακού περιοδικού Conspiración Ácrata.

Η ελληνική έκδοση αφιερώνεται στον αναρχικό κρατούμενο Μάριο Λόπες –μέλος της συντα­κτικής ομάδας του Conspiración Ácrata– και στη φυγόδικη συντρόφισσα Φελίσιτυ Ράιντερ.

Γνωρίζουμε πως η εξουσία δεν είναι ένα παγωμένο κτήνος που αρκεί να το χτυπήσουμε στην καρδιά για να καταρρεύσει. Η εξουσία σήμερα είναι διάχυ­τη μέσα στο διάφανο κοινωνικό εργοστάσιο και κατοικεί μέσα στις καρδιές και στις συνειδήσεις των υπηκόων της. Με τη στρατηγική των συγκεκριμέ­νων εκστρατειών (π.χ. ενάντια στις φυλακές, ενάντια στη λεηλασία της φύσης και των ζώων) μπορούμε συχνά να προκαλέσουμε βραχυκυκλώματα στην ομαλή λειτουργία του κοινωνικού εργοστασίου.

Για παράδειγμα, μία εκστρατεία εναντίον των φυλακών που περιλαμβά­νει αφίσες και κείμενα ενάντια στον εγκλεισμό, σαμποτάζ και εμπρησμούς σε κατασκευαστικές εταιρείες φυλακών, αλληλογραφία με αναρχικούς κρα­τουμένους, ξυλοδαρμούς και πυροβολισμούς εναντίον δεσμοφυλάκων και διευθυντών φυλακών, βομβιστικές επιθέσεις εναντίον δικαστών για αλ­ληλεγγύη στους αναρχικούς αιχμαλώτους, είναι μία δυναμική εκστρατεία που σίγουρα προκαλεί ρήγματα στους τοίχους των φυλακών.

Όλες αυτές οι κινήσεις μπορούν να χτυπήσουν το καθεστώς της αιχμα­λωσίας και να δημιουργήσουν απρόβλεπτες καταστάσεις μέσα στις φυλα­κές, βοηθώντας ακόμα και σε αποδράσεις.

Προφανώς, μια τέτοια εκστρατεία είναι κομμάτι της διαρκούς αναρχικής εξέ­γερσης και προωθεί τη διάχυσή της. Παράλληλα, όμως, μία αναρχική ανταρτική οργάνωση ή κάποιες αναρχικές ατομικότητες, επιλέγοντας τη στρατηγική των «εκστρατειών», πρέπει να προσέξουν μην πέσουν στην παγίδα της εξειδίκευσης.

Εμείς θεωρούμε πως οι αναρχικοί της πράξης με τις επιθέσεις τους μπο­ρούν να χτυπήσουν τα χίλια πρόσωπα της εξουσίας. Δεν υιοθετούμε την εμμονή σε μία μονοθεματική κατεύθυνση (π.χ. ενάντια στους φασίστες) που αυτοπεριορίζει τη δράση και το περιεχόμενό μας. Γιατί έτσι είναι σαν να αγνοούμε τις υπόλοιπες πτυχές της εξουσίας. Είμαστε αντιφασίστες γιατί είμαστε αναρχικοί. Αυτό σημαίνει πως επιτιθέμεθα στους φασίστες, όπως επιτιθέμεθα και ενάντια στις τράπεζες, στα υπουργεία, στην αστυνομία, στον πολιτισμό, στη θρησκεία, στο κράτος. Αυτό το λέμε γιατί υπάρχουν στην Ελλάδα αντιφασιστικές ομάδες και συνελεύσεις που δεν ασχολούνται με τί­ποτα άλλο εκτός από το ζήτημα του φασισμού. Αυτές οι ομάδες στην πραγ­ματικότητα σπάνια συγκρούονται με τους φασίστες, ενώ ποτέ δεν έχουν αναλάβει δράσεις ως ένδειξη αλληλεγγύης στους αναρχικούς αιχμαλώτους ή δεν έχουν επιτεθεί ενάντια σε σύμβολα της εξουσίας.

Έτσι, οι μονοθεματικές προσεγγίσεις ή αναλύσεις, συνήθως καταλήγουν σε μία ανάπηρη θεωρία που δεν βλέπει έξω από τα στενά της όρια.

Ένα άλλο παράδειγμα στην Ελλάδα αποτελούν ορισμένες υποδομές που υιοθετούν τη μονοθεματική εκστρατεία ενάντια στις φυλακές. Αυτές οι ομάδες εξιδανικεύ­ουν το υποκείμενο των φυλακισμένων και δεν αντιλαμβάνονται πως οι φυλα­κισμένοι είναι ένα μωσαϊκό αντιφατικών συμπεριφορών. Είναι γεγονός πως με αρκετούς από τους κρατουμένους βρισκόμαστε σε αντίπαλες όχθες (με τους ρατσιστές, τους θρησκόληπτους, τους ρουφιάνους, τους υποταγμένους, τους σεξιστές κ.ά.), και δεν τους αξίζει η αλληλεγγύη παρά μόνο η εχθρότητα.

Είναι άλλο πράγμα όταν μία αναρχική αντάρτικη ομάδα ή ορισμένες αναρχικές ατομικότητες επιλέξουν να δράσουν σε μία συγκεκριμένη χρο­νική περίοδο προκρίνοντας μία μονοθεματική εκστρατεία (π.χ. φυλακές, ενάντια στη λεηλασία της φύσης, ενάντια στους φασίστες), κι άλλο όταν ο πυρήνας τους ασχολείται αποκλειστικά με αυτήν, αδιαφορώντας για τον υπόλοιπο πόλεμο που έχουμε κηρύξει στην εξουσιαστική κοινωνία.

Μονάχα η ολότητα μιας διευρυμένης επίθεσης απελευθερώνει την ολό­τητα της καταστροφής ενάντια στο σύστημα που πνίγει κάθε μας στιγμή. Μία ολότητα επιθετικής δράσης που περιλαμβάνει τα τρία σημεία-κλειδιά που έχουμε περιγράψει στην πρότασή μας για τη διάχυση της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας-Διεθνούς Επαναστατικού Μετώπου: την άμε­ση δράση, την αντικοινωνική κριτική και τη διεθνιστική αλληλεγγύη.

— απόσπασμα από την μπροσούρα
(εκδόσεις «Μαύρη Διεθνής», 48 σελ.)

Επικοινωνία με τη συνέλευση αλληλεγγύης και παραλαβή αντιτύπων: sal.spf@gmail.com

Επικοινωνία με τα φυλακισμένα μέλη της Ε.Ο. ΣΠΦ: sinomosiapf@riseup.net

Σε λίγο καιρό, θα αναρτηθεί ηλεκτρονικά το pdf της έκδοσης.