Η κοινωνική επανάσταση είναι σαν τη θάλασσα. Τα κύματά της διαδέχονται το ένα τ’ άλλο, προσκρούοντας σ’ εμπόδια που παρουσιάζονται, συνθλίβοντάς τα ή υποχωρώντας μπροστά τους. Με όλη τη βία μιας αδάμαστης ορμής, καταστρέφουν με το κάθε τους χτύπημα τα στερνά υπολείμματα της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Ένα πρώτο κύμα, πελώριο κι αναπάντεχο, παρέσυρε μαζί του τη δικτατορία του Μουμπάρακ. Ένα δεύτερο έκανε να οπισθοχωρήσει το στρατό που ετοιμαζόταν να πάρει την εξουσία. Ένα τρίτο υψώνεται σήμερα εναντίον της νέας τάξης που επιζητούν να επιβάλλουν οι ισλαμιστές.
Η αληθινή επαναστατική δίνη δεν υπακούει σε κανένα κόμμα, σε κανέναν αρχηγό, σε καμιά εξουσία. Αντιθέτως, είναι οι εχθροί της, με τους οποίους καμιά συμφιλίωση δεν μπορεί να υπάρξει. Όσο αυτή βαθαίνει εκείνοι θα εκμηδενιστούν. Ανάμεσα στην κοινωνική επανάσταση που θ’ ανατρέψει κάθε σχέση βασισμένη στην εκμετάλλευση και την κυριαρχία, και τους απατεώνες, τους αρχηγούς, τους αφέντες, τα κόμματα, τους καπιταλιστές, τους εξουσιαστές παντός είδους, δεν μπορεί να υπάρχει παρά ένας αγώνας μέχρι εσχάτων. Γιατί η λευτεριά και το τέλος της εκμετάλλευσης προϋποθέτουν την καταστροφή του καπιταλισμού και κάθε εξουσίας.
Καμιά έκπληξη δεν προκαλεί το ότι νέοι επίδοξοι ισχυροί επιζητούν να καβαλήσουν το επαναστατικό κύμα που σκάει αυτόν τον καιρό πάνω στις χώρες του Νείλου· καμιά έκπληξη που νέοι αρχηγοί επιζητούν να επιβληθούν, ξεγελώντας κι εξαπατώντας, με τη βοήθεια των εδώ μίντια και κυβερνήσεων που μιλούν για την «αντιπολίτευση»˙ καμιά έκπληξη που η πραγματική επαναστατική ορμή δε μεταφράζεται σε κανένα πρόγραμμα κομμάτων, κανένα δημοψήφισμα, καμιά σημαία και δεν αναγνωρίζεται από κανένα τσιφλίκι της εξουσίας ανά τον κόσμο.
Σίγουρα όσοι αγωνίζονται σήμερα στην Αίγυπτο εναντίον της τωρινής εξουσίας δεν αποτελούν μια ομοιογενή ομάδα, ούτε λαχταρούν όλοι μια πραγματική κοινωνική επανάσταση. Χιλιάδες αντιφάσεις διέπουν τους αγώνες που γίνονται: ανάμεσα στους αντικαθεστωτικούς που ζητούν μια συντακτική συνέλευση δίχως τη δεσπόζουσα επιρροή των ισλαμιστών κι εκείνους που δε βλέπουν σωτηρία στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, αυτούς που αγωνίζονται για αυξήσεις μισθών και καλύτερες συνθήκες εργασίας κι εκείνους που θέλουν να κυνηγήσουν όλα τ’ αφεντικά, ανάμεσα σ’ αυτούς που αγωνίζονται δίχως όμως να θέτουν υπό αμφισβήτηση τις προκαταλήψεις, την κυρίαρχη ηθική, τις παραδόσεις αιώνων καταπίεσης, κι εκείνες που πολεμούν τόσο ενάντια στην κρατική εξουσία όσο και ενάντια στο συντριπτικό βάρος της πατριαρχίας στα πλαίσια ενός αξεδιάλυτου αγώνα, αυτούς που κραδαίνουν την εθνική σημαία κι εκείνους που συνδέουν τις μάχες τους με τον αγώνα των εκμεταλλευομένων οπουδήποτε αλλού στον κόσμο… Εκεί όμως βρίσκεται σίγουρα η δύναμη της επανάστασης που εξελίσσεται στην Αίγυπτο: πέρα απ’ όλες τις αντιφάσεις, γεννιέται στα σπλάχνα των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων. Εδώ είναι που δίνεται η αληθινή μάχη.
Αυτό που συμβαίνει στην Αίγυπτο, θα έχει απήχηση σ’ οποιοδήποτε μέρος του κόσμου υπάρχουν αγωνιζόμενοι άνθρωποι. Κι αν επί χρόνια οι ισλαμιστές οποιασδήποτε τάσης κατάφεραν να παρουσιάζονται μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους πάνω στον πλανήτη σαν κοινωνικοί αγωνιστές, η μάσκα τους ίσως θα πέσει σήμερα στην Αίγυπτο, όπως ήδη πέφτει σ’ άλλες περιοχές (ας σκεφτούμε τη νότια Τυνησία). Η κοινωνική επανάσταση στην Αίγυπτο θα ‘ναι ίσως ο τάφος των ισλαμιστών και της θρησκευτικής αντίδρασης που καμουφλάρεται πίσω από μια υποτιθέμενη κοινωνική χειραφέτηση.
Στη βάση της διεθνούς επαναστατικής αλληλεγγύης, βρίσκεται η ίδια η αναγνώρισή της στις μάχες που δίνονται αλλού. Μένοντας θεατές απέναντι σ’ αυτό το εξεγερτικό σκίρτημα στην Αίγυπτο μονάχα στην απομόνωσή και την κατάπνιξή του βοηθάμε. Για να στηρίξουμε και να ενισχύσουμε την πραγματική επαναστατική ορμή εκεί, την ορμή που φιλοδοξεί να τελειώσει μια και καλή με κάθε είδους εκμετάλλευση και κάθε εξουσία, πρέπει να δράσουμε. Να βουτήξουμε σ’ αυτή τη σύγκρουση οπλισμένοι με την ιδέα της λευτεριάς, της αληθινής.
Πιστεύουμε λοιπόν πως είναι η στιγμή για ένα κάλεσμα να περάσουμε στην επίθεση, να στηρίξουμε, εκεί όπου βρισκόμαστε, με τις δικές μας ιδέες, τα δικά μας μέσα, το επαναστατικό κύμα στην Αίγυπτο. Αν στην Αλεξάνδρεια, στο Κάιρο, στο Ελ Μαχαλά… χιλιάδες άνθρωποι ορμούν στη μάχη για έναν καινούριο κόσμο, ας δράσουμε ώστε σε κάθε γωνιά του κόσμου κάθε εκπρόσωπος του κράτους και του αιγυπτιακού κεφαλαίου να βρει τη σύγκρουση μπροστά στο κατώφλι του. Κάθε κρατιστής, καπιταλιστής κι υπηρέτης της τάξης ολόκληρου του κόσμου να νιώσει στο σβέρκο του την ανάσα της κοινωνικής επανάστασης.
Ας χτίσουμε δεσμούς δράσης ανάμεσα στις εξεγερτικές εστίες σε ολόκληρο τον κόσμο! Για την καταστροφή κάθε εξουσίας!
[11-1/2013]