Περίπου 120 άτομα συμμετείχαν στην αντεξουσιαστική και αντικαπιταλιστική διαδήλωση στην πόλη του Σετούμπαλ. Αυτή ήταν η τέταρτη στη σειρά χρονιά όπου συντρόφια που στηρίζουν διάφορες ελευθεριακές τάσεις κατέβηκαν στο δρόμο με στόχο να διεκδικήσουν το νόημα της πρωτομαγιάς και να προωθήσουν τον αγώνα ενάντια σε Κράτος και Κεφάλαιο.
Στη διαδήλωση του 2011, μετά την αντίσταση που προέβαλε ο κόσμος για να αποφευχθεί η σύλληψη ενός συντρόφου, οι μπάτσοι βγήκαν εντελώς εκτός ελέγχου αφού είχε τελειώσει η πορεία, ρίχνοντας πλαστικές σφαίρες εναντίον των διαδηλωτών καθώς και πραγματικά πυρά στον αέρα. Παρά τους πυροβολισμούς, οι διαδηλωτές παρέμειναν στο σημείο αντιστεκόμενοι.
Η πορεία του 2012 επικεντρώθηκε στο να σταλεί το μήνυμα πως οι αναρχικοί δε φοβούνται να βγουν μπροστά και να προτάξουν δημόσια τις πεποιθήσεις τους, ανεξάρτητα απ’ την αστυνομική καταστολή. Εκείνη την πρωτομαγιά οι ναζήδες του PNR καλούσαν επίσης για πρώτη φορά διαδήλωση στο Σετούμπαλ. Γι’ αυτό και το ζήτημα της περιφρούρησης αποτελούσε προτεραιότητα το 2012. Τα συντρόφια είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα για αντεπίθεση, με κράνη, σημαίες-παλούκια και αυτοσχέδιες ασπίδες, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που ήρθαν από άλλες πορτογαλικές πόλεις για να σταθούν αλληλέγγυοι στον αναρχικό χώρο του Σετούμπαλ.
Αυτήν τη χρονιά τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά. Το μαχητικό πνεύμα ήταν σίγουρα παρόν, αλλά η οργανωμένη περιφρούρηση έλειπε. Περίπου 25 συντρόφια κουβαλούσαν σημαίες-παλούκια, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν αρκετές δυνάμεις για να προστατευτεί η πορεία σε περίπτωση που οι μπάτσοι εφορμούσαν ή για να περάσει ο κόσμος πρώτος στην επίθεση εναντίον των γουρουνιών και των συμβόλων της εξουσίας.
Υπενθυμίζεται ότι στις 16 Μάρτη 2013 ο Ρουμπέν Μαρκές [Rúben Marques] δολοφονήθηκε από μπάτσους στη γειτονιά της Μπέλα Βίστα στο Σετούμπαλ, ύστερα από καταδίωξη για παραβίαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Οι μπάτσοι, που πυροβόλησαν τον 18χρονο νεαρό με πλαστικές σφαίρες ενόσω αυτός οδηγούσε τη μηχανή του, ισχυρίζονται ότι δε φορούσε κράνος… Μετά τη δολοφονία του Ρουμπέν απ’ την αστυνομία ξέσπασαν συγκρούσεις.
Αυτή την πρωτομαγιά, οι διαδηλωτές άρχισαν να συγκεντρώνονται από τις 3 η ώρα το μεσημέρι στην πλατεία Λάργου ντε Μισερικόρδια, απ’ όπου θα ξεκινούσε η πορεία. Μετά από καμιά ώρα, σύντροφοι διάβασαν με ντουντούκα το κάλεσμα, και ο κόσμος ξεκίνησε να πορεύεται στο δρόμο. Το κεντρικό πανό έγραφε: «Κατάργηση του Κράτους/Κεφαλαίου και της μισθωτής σκλαβιάς». Υπήρχαν ακόμα τρία πανό: «Δεν θα περάσουν» από μια αντιφασιστική συλλογικότητα, «Ούτε αντιπρόσωποι ούτε αντιπροσωπευόμενοι – Αυτοοργάνωση, άμεση δράση, αυτοδιαχείριση» από τους αναρχοσυνδικαλιστές της ΑΙΤ, και ένα τέταρτο πανό που έγραφε: «Κουμάντο κάνει ο λαός».
Σχεδόν μετά από 100 μέτρα, τα ελευθεριακά μπλοκ βγήκαν στη λεωφόρο Λουίζα Τόντι, όπου συνάντησαν μια δυσάρεστη έκπληξη: βρίσκονταν πρόσωπο με πρόσωπο με τη διαδήλωση της CGTP (Γενικής Συνομοσπονδίας Πορτογάλων Εργαζομένων, ελεγχόμενη από το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα). Προκειμένου να μην κολλήσει η αναρχική πορεία σε αυτό το σημείο, αποφασίστηκε να στρίψει σ’ έναν από τους παρακείμενους δρόμους.
Η πορεία συνέχισε μέσα από εργατικές γειτονιές, ώσπου έφτασε στην πλατεία του Λάργου ντα Φόντε Νόβα, όπου δύο χρόνια πριν είχε λάβει χώρα η ένοπλη επίθεση των μπάτσων. Τα συντρόφια ξεκίνησαν να φωνάζουν: «Εδώ είμαστε πάλι, δίχως φόβο, δίχως νόμο». Ο κόσμος της γειτονιάς, που είχε βοηθήσει το αναρχικό μπλοκ το 2011, χειροκρότησε την πορεία σε ένδειξη αλληλεγγύης, γνωστοποιώντας ότι κανείς δεν ξεχνά τι συνέβη στην ίδια πλατεία την πρωτομαγιά.
Από κάποιο σημείο κι έπειτα η παρουσία της αστυνομίας έγινε ασφυκτική. Περιπολικά έκοβαν βόλτες γύρω από τους δρόμους όπου περνούσε η πορεία, ενώ μια μονάδα της αστυνομίας δημόσιας ασφαλείας, μαζί με μία κλούβα, πήγαιναν καροτσάκι τη διαδήλωση. Παρ’ όλα αυτά, έλαβαν χώρα μικρής κλίμακας άμεσες δράσεις. Στο μεταξύ, διάφοροι δημοσιογράφοι και ασφαλίτες έπαιρναν φωτογραφίες. Οι περισσότεροι απ’ τους διαδηλωτές είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους, αλλά δεν έπαιξε κανενός είδους σύγκρουση με τους φωτορεπόρτερ.
Η πορεία κατέληξε στην αρχή της λεωφόρου Λουίζα Τόντι, κοντά σε ένα αντιφασιστικό μνημείο. Οι κατασταλτικές δυνάμεις, που ακολουθούσαν την πορεία από πριν, παρέμειναν κοντά στη συγκέντρωση. Ο κόσμος μάζεψε το προπαγανδιστικό υλικό και επιχείρησε να φύγει σε ομάδες, αλλά σύντομα έγινε αντιληπτό ότι οι μπάτσοι των μονάδων ταχείας επέμβασης είχαν μπλοκάρει την πρόσβαση στην υπόλοιπη λεωφόρο, με σαφείς οδηγίες να μην επιτρέψουν σε αναρχικούς να προσεγγίσουν το πανηγυράκι των αποκαλούμενων κομμουνιστών. Αργότερα ασφαλίτες σταμάτησαν μια ομάδα 4 συντρόφων για εξακρίβωση, κατάσχεσαν το προπαγανδιστικό υλικό και εξαπέλυσαν απειλές εναντίον τους. Προφανώς αρκετά από τα συνθήματα τους είχαν ενοχλήσει…
Κάποια απ’ τα συνθήματα της μέρας ήταν:
Η ζωή μας δεν ανήκει στο κάθε αφεντικό, δε διαπραγματευόμαστε τους όρους της σκλαβιάς μας
Ο αγώνας μας είναι αγώνας για την κατάργηση κάθε μορφής κυριαρχίας
Αλέρτα, αλέρτα αντιφασίστα
Α-αντί-αντικαπιταλίστα
Ο φασισμός δε χωράει στη λαϊκή κουλτούρα
Αγώνα δίχως σύνορα και εξεγερτικό, θάνατο στα κράτη και στο Κεφάλαιο
Απ’ τη Λισαβόνα μέχρι την Αθήνα, πετροβολώ τους μπάτσους και νιώθω φίνα
Οι μπάτσοι δεν είναι εργάτες, είναι σκυλιά της εξουσίας, γι’ αυτό πάντα να τους την πέφτουμε και να γουστάρουμε πολύ
Αλληλεγγύη στους αναρχικούς κρατουμένους στην Ελλάδα
Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι (στα ελληνικά)
Το πάθος για την ελευθερία είναι δυνατότερο από κάθε εξουσία
Κουβαλάμε ένα νέο κόσμο στις καρδιές μας, χωρίς νόμο, ούτε θεό, χωρίς πατρίδα και κανένα αφεντικό
Αναρχία, αποσταθεροποίηση, άμεση δράση, εξέγερση (και στα ιταλικά)
Εγκληματίας είναι το κράτος/Κεφάλαιο. Να τελειώνουμε με τις φυλακές κι όλα τα αφεντικά.
Καμία ανοχή, καμιά υπομονή, λύσσα, λύσσα και συνείδηση
Πολιτικοί και τραπεζίτες, βγείτε από τα παλάτια κι ακούστε το καλά: γεννηθήκατε παιδιά του κοσμάκη και γίνατε πουτάνας γιοι
Μπάτσοι γαμιόληδες, μπάσταρδοι ρουφιάνοι, γαμιέται η μάνα σας, θα δέσουμε μια κοτρόνα γύρω απ’ το λαιμό σας να πάτε στου ποταμού τον πάτο
Μπουρλότο και φωτιά σε όλα τα κελιά, κι ένα μεγάλο τάφο για όλα τ’ αφεντικά…
Μια άλλη σημαντική δραστηριότητα που έλαβε χώρα στο κέντρο της πόλης την πρωτομαγιά ήταν μια έκθεση φωτογραφίας μαζί με μοίρασμα φυλλαδίων ενάντια στην καταστροφή του δρυμού της Αρράμπιδα (έξω απ’ την πόλη του Σετούμπαλ) από τον όμιλο Secil, έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς τσιμέντου στην Πορτογαλία. Οι σύντροφοι που προετοίμασαν αυτή την εκδήλωση αντιπληροφόρησης εξήγησαν ότι αυτό ήταν ένα πρώτο βήμα της πρωτοβουλίας τους στον αγώνα ενάντια στην επέκταση της γιγαντιαίας φάμπρικας παραγωγής τσιμέντου στην περιοχή.