Εργάτες οπλισμένοι κι έτοιμοι να σκοτώσουν, φύλακες της τάξης και του νόμου, υπάλληλοι των εξουσιαστών, πληρωμένοι δολοφόνοι. Είναι η Ομοσπονδιακή Αστυνομία Αργεντινής. Ο ψυχολογικός πόλεμος αποτελεί μέρος του κοινωνικού πολέμου, στον οποίο μαχόμαστε κόντρα σε κάθε εξουσία, αλλά δεν είναι η μορφή που προκρίνουμε ή προωθούμε, μιας και ο δικός μας πόλεμος είναι ο φυσικός, αυτός της άμεσης επίθεσης ενάντια στους καταπιεστές και στα υπάρχοντά τους. Δε μας αρκεί να ξέρουμε ότι ο εχθρός μας το ’χει καταλάβει πως μπορεί να φάει πέσιμο, αλλά μας γεμίζει να ξέρουμε ότι αυτό γίνεται πράξη μέσα από μιαν επίθεση. Κι αν ακόμα μας έτρωγε κάποιο ψυχολογικό ενδιαφέρον, τούτο θα τροφοδοτούνταν κατευθείαν από μιαν υλική πραγματικότητα, που συγκεκριμενοποιείται στην άμεση έφοδο που αναφέραμε ήδη.
Την Κυριακή, 24 Νοέμβρη 2013, μεταξύ μιάμιση με δύο τη νύχτα, επιτεθήκαμε με εμπρηστικούς μηχανισμούς σε δύο περιπολικά της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας Αργεντινής, το ένα στην υπηρεσία της 41 κομισαρίας και το άλλο της 27ης.
Δύναμη στο σύντροφο Ίλια Ρομανόφ, που κρατείται στη Ρωσία μετά τον τραυματισμό του από έκρηξη μηχανισμού που προοριζόταν για την μπατσαρία.
Αλληλεγγύη στα συντρόφια Φρανσίσκο Σολάρ και Μόνικα Καμπαγέρο, κρατούμενα στην Ισπανία για μία μπόμπα που τοποθετήθηκε στη Βασιλική Ελ Πιλάρ στη Θαραγόθα.
Ένα συνωμοτικό χαιρετισμό γιομάτο αγάπη κι αναρχία για τους συντρόφους Αλφρέντο Κόσπιτο και Νικόλα Γκάι, έγκλειστους στην Ιταλία και περήφανα μέλη του Πυρήνα Όλγα FAI/FRI.
Φίλοι της Γης / Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία