Βίγια Φράνσια, 3 Φλεβάρη 2014
Καλές φίλες και συντρόφισσες, καλοί φίλοι και σύντροφοι:
Η αγαπημένη μας Ταμάρα Σολ είναι στη φυλακή.
Με αστραπιαία κι εκδικητική ταχύτητα, όπως συμβαίνει πάντοτε όταν το θέμα είναι να μπει στη φυλακή κάποιος φτωχός ή ανατρεπτικός, μια δικαστής του συστήματος ονόματι Πάολα Ρομπίνοβιτς επιδιώκει να καταδικάσει την Ταμάρα Σολ σε ποινή που κυμαίνεται απ’ τα 10 χρόνια και 1 μέρα μέχρι τα ισόβια, με την κατηγορία της «διακεκριμένης κλοπής», το πιο σκληρό δικονομικό σχήμα του χιλιάνικου ποινικού συστήματος, ισχυριζόμενη πως η Ταμάρα Σολ αποτελεί κίνδυνο για την κοινωνία. Μια κοινωνία χτισμένη τόσο τακτοποιημένα επί της εξωφρενικής ανισότητας ανάμεσα σε μερικούς λίγους αδιανόητα πλουσίους και στους πολλούς αδιανόητα φτωχούς. Μια κοινωνία στρατιωτικοποιημένη μ’ εκατοντάδες μπάτσους στους δρόμους, και κυρίως στην περιφέρεια, να τραμπουκίζουν τη νεολαία στις γειτονιές, έχοντας το ελευθέρας να χτυπάνε, να ψεύδονται, να στήνουν σκευωρίες, να συλλαμβάνουν, να κάνουν σπίτια άνω κάτω, να δολοφονούν, να κατασκοπεύουν, να φωτογραφίζουν… Μια κοινωνία που είναι μια «μεγάλη αγορά», μια κοινωνία περήφανη για την εξατομίκευση που έχει δημιουργήσει, περήφανη για τη μετριότητα που έχει δημιουργήσει, μια κοινωνία όπου τα μέσα επικοινωνίας μεταδίδουν μοναχά κους κους ή εγκλήματα πάθους… Η δικαστής, υπερασπιζόμενη αυτή την κοινωνία, απεφάνθη πως η Ταμάρα Σολ πρέπει να περάσει το χρόνο που διαρκεί η έρευνα (που αρχικά ορίζεται στις 60 μέρες) στη φυλακή του Σαν Μιγκέλ, και μάλιστα στην πτέρυγα υψηλής ασφαλείας. Σ’ αυτή την πειθαρχική πτέρυγα οι κρατούμενες δικαιούνται μονάχα μισή ώρα προαυλισμού… μ’ άλλα λόγια, είναι όλη μέρα κλειδαμπαρωμένες.
Αυτή η βιάση, βέβαια, των δικαστών να επιβάλουνε ποινή είναι εξολοκλήρου απούσα όταν το θέμα είναι να καταδικαστούν ένστολοι, που παρά το γεγονός ότι δολοφονούν και καταχρώνται την εξουσία τους εις βάρος νεολαίων και αμάχων στις κοινότητες, ζουν αμέριμνοι στα σπίτια τους. Εμείς για τη δολοφονία των παιδιών μας, του Εδουάρδο και του Ραφαέλ, χρειάστηκε να περιμένουμε πάνω από είκοσι χρόνια για να τοποθετηθεί η δικαιοσύνη, ενώ η ποινή που επιβλήθηκε ήτανε απ’ τις ελάχιστες, μόνο 7 χρόνια για τη δολοφονία δύο ατόμων, με τις συλλήψεις των φονιάδων εν τη απουσία του Τύπου, δίχως να δείχνουνε τα πρόσωπά τους, χωρίς περασμένες χειροπέδες, και μ’ εξασφαλισμένη τη διαμονή τους στο ξενοδοχείο 5 αστέρων του Πούντα Πέουκο (προνομιακό κατάστημα κράτησης). Ούτε βέβαια βλέπουμε τέτοιο πνεύμα σβελτάδας από πλευράς των δικαστών άμα πρόκειται για την καταδίκη κλεφτών με γιακά και γραβάτα, όπου παίζουν επίσης φράγκα στη μέση, με αποτέλεσμα όλα να εξομαλύνονται και να περνάνε στα μουγκά.
Θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι η Ταμάρα Σολ είναι σε σχετικά καλή κατάσταση (λαμβάνοντας υπόψη τη συνθήκη αιχμαλωσίας της). Το ηθικό της είναι σθεναρό κι ακμαίο· είναι μια γυναίκα αξιοπρεπής και θαρραλέα που μας έβαλε στη θέση μας, εμάς, την πιο κοντινή της φαμίλια, δείχνοντάς μας πως είμαστε δειλοί, ότι ποτέ δε θα κάνουμε το βήμα να βγούμε απ’ αυτό το καταραμένο σύστημα, ότι βολευόμαστε με ψίχουλα, ότι ποτέ δε θα ’ναι «η ώρα» για μας ούτε θα ’χουμε τα «επαρκή μέσα», ότι βάζουμε μπρος κι άξαφνα ρίχνουμε μερικά ποδοβολητά, αλλά τίποτα παραπάνω που να διαρρηγνύει τούτη τη θανατερή ρουτίνα στην οποία είμαστε χωμένοι.
Εμείς υποφέρουμε αφάνταστα γιατί αυτή που βρίσκεται κρατούμενη είν’ η μικρούλα μας, που την αγαπάμε από τα βάθη της καρδιάς μας. Είμαστε όμως και περήφανοι, γιατί είναι πλέον γυναίκα κι έχει δείξει τεράστιο θάρρος στη ζωή της.
Μια γυναίκα που θέτει τη στάση μας υπό βαθιά αμφισβήτηση, προκειμένου να μην κάτσουμε στη γωνιά μας εντός αυτού του συστήματος, προσαρμόζοντας τις ζωές μας στις υπαγορεύσεις τους, συνηθίζοντας τις δολοφονίες συντρόφων, τη φυλάκιση νεαρών αγωνιστών, τη μόνιμη κλοπή στην οποία μας υποβάλλουνε ως λαό σε όλα τα πεδία, απ’ την αρπαγή του καθημερινού μας βίου μέχρι την αρπαγή της γης μας, της θάλασσάς μας, του πλούτου μας, των δέντρων μας.
Χρειαζόμαστε δύναμη, συντρόφισσες και σύντροφοι, χρειαζόμαστε την ειλικρινή και ανιδιοτελή φιλία σας, έτσι όπως την προσφέρατε πάντα.
Το μονοπάτι μας έχει ήδη χαραχτεί, και δεν μπορούμε να μείνουμε ήσυχοι περιμένοντας απ’ τους άλλους να κάνουν αυτό που εμείς οφείλουμε να συνεχίσουμε να πράττουμε… ν’ αγαπάμε βαθιά την ιδέα μιας κοινωνίας λεύτερης κι αδερφωμένης, και να τη χτίζουμε με μικρές και μεγάλες δράσεις, όχι μονάχα στα λόγια, αλλά με όλες τις μορφές αγώνα και σε όλα τα πεδία της ύπαρξής μας.
Ταμάρα Σολ, κόρη, εγγονή, αδερφή, σε αγαπάμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Ταμάρα Σολ, μαχόμενη συντρόφισσα, σε θαυμάζουμε για το θάρρος σου. Είμαστε μαζί σου.
Ταμάρα Σολ, θα σε συντροφεύουμε για πάντα· δε θα είσαι ποτέ σου μόνη.
Ταμάρα Σολ, «ο ουρανός αντικατοπτρίζεται στη θάλασσα και μόνο τότε κοιτάει προς τη Σελήνη». Υπομονή, υπομονή, υπομονή, αγάπη.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όσες κι όσους ήρθαν να μας δουν στο σπιτικό μας, αυτούς που μας έδειξαν τη στοργή τους άμεσα, αυτούς που στάθηκαν αλληλέγγυοι φέρνοντας πράγματα που η Ταμάρα Σολ έχει ανάγκη εκεί, στη φυλακή.
Ευχαριστούμε τις γυναίκες που την υποδέχτηκαν σ’ αυτό το ζοφερό περιτείχισμα, συμπεριφερόμενες απέναντί της με στοργή.
Ευχαριστούμε επίσης αυτούς που δεν ήτανε μαζί μας, καταδεικνύοντας με τη στάση τους πως διαφωνούν με την Ταμάρα Σολ και κάνοντάς μας να δούμε ξεκάθαρα με ποιους θα συμπορευτούμε από ’δώ και πέρα.
Άνα Βεργάρα Τολέδο, Λουίζα Τολέδο Σεπούλβεδα, Μανουέλ Βεργάρα Μέσα
πηγή: refractario