Το βράδυ της Παρασκευής, 21 Μάρτη 2014, μια διαδήλωση θορύβου πορεύτηκε με πολύ σαματά προς τον αριθμό 850 επί της οδού Μπράιαντ, όπου βρίσκεται η τωρινή φυλακή του Σαν Φρανσίσκο, αλλά και το οικόπεδο στο οποίο έχει προταθεί η ανέγερση νέας φυλακής. Συμμετείχαμε σε αυτήν τη διαδήλωση τόσο για να εκφράσουμε την απέχθειά μας απέναντι στα πλάνα επέκτασης των φυλακών, όσο και για να δείξουμε αλληλεγγύη σε όσους κι όσες βρίσκονται επί της παρούσης έγκλειστοι/-ες εκεί μέσα. Περίπου 100 άτομα πορευτήκαμε κρατώντας πανό που γράφανε «ούτε νέα ούτε παλιά φυλακή» και «τσακίστε την πατριαρχία, κάψτε τα κελιά: μια φυλακή είναι πάντοτε φυλακή». Με το που φτάσαμε απ’ έξω, ανάψαμε πυροτεχνήματα για όσες κι όσους κρατούνται μες στο κάτεργο, ενώ αστυνομικά οχήματα και το ίδιο το κτήριο της φυλακής βανδαλίστηκαν με πέτρες, σπρέι και χρωμοβόμβες.
Εδώ και μήνες ακούμε για τα πλάνα του αρχηγείου του σερίφη του Σαν Φρανσίσκο να χτιστεί μια νέα φυλακή που θα αντικαταστήσει την υπάρχουσα επί της οδού Μπράιαντ 850. Πρόκειται για πρόταση που την τρέχει ο σερίφης Ρος Μιρκαρίμι, ο οποίος ισχυρίζεται πως μια νεόδμητη φυλακή είναι αναγκαία ώστε ν’ αντιμετωπιστούν οι αβίωτες συνθήκες της τωρινής. Η εναντίωση στην ανέγερση της καινούργιας φυλακής έχει επικεντρωθεί στη δημοσιονομική ανευθυνότητα της οικοδόμησης ενός ολόκληρου σωφρονιστικού κέντρου σε τέτοιους καιρούς. Και παρ’ ότι δε διαφωνούμε με το γεγονός ότι η δαπάνη εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων για μια νέα φυλακή είναι ξεκάθαρη γελοιότητα, ωστόσο απορρίπτουμε ανεπιφύλακτα τα όσα συνεπάγεται αυτό το επιχείρημα. Πολλοί απ’ τους ανθρώπους που ’ναι σήμερα φυλακισμένοι στο τερατούργημα επί της Μπράιαντ 850 έχουν ήδη εκφράσει την αντίθεσή τους στο νέο κατασκευαστικό έργο, το οποίο υποτίθεται πως θα φτιαχτεί προς όφελός τους. Ανεξάρτητα απ’ το πόσο γερός θα είναι ο οικονομικός προϋπολογισμός του έργου, εμείς δεν πιστεύουμε πως θα υπάρξει ποτέ κατάλληλη στιγμή για μια νέα, «ασφαλέστερη» φυλακή, γιατί κάθε κελί είναι αβίωτο. Η καρδιά του προβλήματος είναι ότι οι μικρότερες ή μεγαλύτερες φυλακές είναι θεσμοί που τσακίζουν με τη βία κόσμο που ’χει μείνει ρέστος, κι ιδίως μαύρους που δεν έχουν φράγκο. Είναι εργοστάσια προορισμένα για τη συνεχή αναπαραγωγή της λογικής και βίας της λευκής υπεροχής. Τι έχουν να πουν οι Αρχές της πόλης για το γεγονός ότι, ενώ ο μαύρος πληθυσμός στο Σαν Φρανσίσκο είναι μόλις της τάξεως του 7%, πάνω από το 50% των έγκλειστων της τοπικής φυλακής είναι μαύροι; Καταλαβαίνουμε πως η κάψα των δημοτικών αρχών για μια νέα φυλακή, όπως και η επέκταση της αστυνόμευσης σε γειτονιές σαν το Μίσσιον είναι η απόκρισή τους στα ολοένα κι αυξανόμενα επίπεδα πλούτου στο Σαν Φρανσίσκο. Όλο αυτό το χρήμα το τσεπώνουν φοβισμένοι γιάπηδες και τεχνοκράτες, κι αυτές είναι οι μόνες κοινότητες που θέλουν να προστατεύσουν οι Αρχές της πόλης. Γι’ αυτό κι εμείς λέμε σκατά στα μούτρα τους!
Όταν οι επιλογές που παρουσιάζονται αφορούν μονάχα το μέγεθος μιας συνεχώς διογκούμενης κοινωνίας-φυλακής, η μόνη μας επιλογή είναι η εξέγερση. Προφανώς, οποιοσδήποτε ουσιαστικός αγώνας ενάντια στην ανέγερση μιας φυλακής περιλαμβάνει αμέτρητες πράξεις αντίστασης και ανατροπής, τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών. Αναγνωρίζουμε ότι η εν λόγω διαδήλωση ωχριά μπροστά στο μέγεθος της δύναμης που απαιτείται για να μπλοκαριστεί η κατασκευή μιας νέας φυλακής, αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε. Αυτή η πορεία ήταν μια ταπεινή συνεισφορά προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και μια πρόσκληση σε άλλον κόσμο. Καλούμε τον καθέναν και την καθεμία που σιχαίνεται αυτόν τον κόσμο της αιχμαλωσίας να βρει κι άλλα άτομα ή να χτυπήσει κατά μόνας. Αντί για τις κάλπικες επιλογές (ευγενική προσφορά του αρχηγείου του σερίφη, της αστυνομικής διεύθυνσης του Σαν Φρανσίσκο, του δημοτικού συμβουλίου και της εισαγγελίας), αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα κύμα σύγκρουσης ενάντια σε τούτη την εξέλιξη.