Τον Νοέμβρη του 2013 πέντε αναρχικά συντρόφια συνελήφθησαν στη Βαρκελώνη, κατηγορούμενα για την επίθεση που πραγματοποιήθηκε εναντίον της βασιλικής του πυλώνα στη Θαραγόθα και για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Σύμφωνα με τον Τύπο και το δικαστή που ανέλαβε την υπόθεση, πρόκειται για το «Εξεγερσιακό Κομάντο Ματέο Μορράλ, που εντάσσεται στις Συντονισμένες Αναρχικές Ομάδες, που με τη σειρά τους αποτελούν τον ισπανικό τομέα της FAI/FRI (Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας/Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο)». Όπως είναι γνωστό, δύο από τους πέντε (η Μόνικα και ο Φρανσίσκο) βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στη φυλακή, ωστόσο όλα τα συντρόφια αντιμετωπίζουν τις ίδιες κατηγορίες.
Η αστυνομία, το Εθνικό Δικαστήριο, ο Τύπος, το κράτος… όλοι τους χάνουν το χρόνο τους αναζητώντας «αναρχο-εξεγερσιακές τρομοκρατικές οργανώσεις». Το ότι επιχειρούν να εντοπίσουν δομές, συντονιστικά, ομάδες ή ομοσπονδίες για να τις χτυπήσουν δεν τους βοηθάει σε τίποτα, μιας και το πραγματικό πρόβλημα για το σύστημα (αν τυχόν δεν το ξέρετε, μπορούμε να σας το πούμε εμείς) δεν είναι καμιά δομή αλλά οι ίδιες οι αναρχικές ιδέες και τα ίδια τα εξεγερμένα άτομα.
Δεν αρνούμαστε τη σημασία του συντονισμού, της γνωριμίας, της επικοινωνίας, της εξύφανσης δικτύων, επίσημων ή άτυπων. Αυτό που λέμε, νέτα σκέτα, είναι πως σε κάθε άτομο ενυπάρχει ο σπόρος της ανταρσίας. Στις αναρχικές ιδέες, και στην πρακτική εφαρμογή τους, ενυπάρχει ο σπόρος που θα καταστρέψει κάθε υπόνοια εξουσίας. Όσο υπάρχει το κράτος ή οποιοσδήποτε άλλος τύπος εξουσίας, θα υπάρχουν επίσης αντεξουσιαστικές ιδέες και αναρχικά άτομα διαθέσιμα να ξεκάνουν κάθε Αρχή.
Όσο υπάρχει έστω και ένα αναρχικό συντρόφι, ο αγώνας συνεχίζεται. Το γεγονός πως το κράτος μπορεί να κατηγορήσει όποιον του γουστάρει, για ό,τι του γουστάρει, φωτογραφίζοντας ή επιχειρώντας να εκφοβίσει το κίνημά μας, τις δομές μας και τα συντρόφια μας, δε θα του φανεί και τόσο χρήσιμο. Πάει ήδη κάμποσος καιρός που το επιχειρεί. Συγκεκριμένα μες στο 2013, το κράτος επέδειξε υπερβάλλοντα ζήλο πάνω στο θέμα, ενώ ο Τύπος υπήρξε επίσης ιδιαίτερα επίμονος αναφορικά με τον αναρχικό κίνδυνο, τις επιθέσεις, τους βίαιους αντισυστημικούς που παρεισφρέουν στις διαδηλώσεις. O σπόρος της δυσαρέσκειας έχει ήδη φυτευτεί. Ο σπόρος της ανταρσίας υπάρχει, κι εμείς οι αναρχικοί θα εξακολουθήσουμε να διαχέουμε τις ιδέες μας, τους τρόπους με τους οποίους συσχετιζόμαστε (όπου καμία εξουσία δε χωράει), τις πρακτικές μας, και θα συνεχίσουμε να αποζητάμε συνενοχές με όλους αυτούς τους καταπιεσμένους που θέλουν να λευτερωθούν από τις αλυσίδες τους, ή που απλά επιχειρούν να αγωνιστούν ενάντια σε ό,τι τους εκμεταλλεύεται κάθε μέρα.
Όλη μας την αλληλεγγύη στον Φρανσίσκο, στη Μόνικα και στους υπόλοιπους διωκόμενους της Βαρκελώνης.
Όλη μας την αλληλεγγύη στ’ αναρχικά συντρόφια από τη Γαλικία που συνελήφθησαν τον Γενάρη του 2014, κατηγορούμενα για επίθεση ενάντια σε γραφεία αφεντικών [ενάντια στον Κύκλο Επιχειρηματιών της Γαλικίας-Χρηματοπιστωτικό Κλαμπ του Βίγκο, ενέργεια που έλαβε χώρα το 2012].
Όλη μας την αλληλεγγύη σε συντρόφια που συνελήφθησαν στις ποικίλες διαδηλώσεις και εξεγέρσεις απ’ άκρη σ’ άκρη της ισπανικής επικράτειας και του υπόλοιπου κόσμου.
Όλη μας την αλληλεγγύη στους κρατουμένους μας και σε όλους τους αιχμάλωτους αντάρτες που μάχονται για την αξιοπρέπειά τους.
Σεβασμό και τιμή στο σύντροφο Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ, πεσόντα στη Χιλή, και σε όλους τους πεσόντες στον αγώνα ενάντια στην εξουσία στα πέρατα της γης, στα πέρατα της ιστορίας.
Πάντοτε αποφασισμένοι, πάντοτε αναρχικοί. Κόντρα σε κάθε εξουσία, κι όπως είπαν άλλα συντρόφια πριν από εμάς, η αναρχία είναι αναπόδραστη.
Συντονισμένες Αναρχικές Ομάδες
Μάρτης 2014