Τ’ απόγευμα της πρωτομαγιάς, σε μια πολύβουη διασταύρωση της γειτονιάς Κάπιτολ Χιλ του Σηάτλ, κρεμάστηκε ένα πανό που ’γραφε «Αυξήστε τον κατώτατο θυμό (Α)». Επίσης μοιράστηκαν και πετάχτηκαν φυλλάδια με αναφορά στην ιστορία και σημασία της πρωτομαγιάς, συν μια σύντομη αναλυτική ματιά πάνω στο ζήτημα του αστικού εξευγενισμού. Το σύνθημα στο πανό αφορμάται απ’ το δημόσιο διάλογο γύρω από την ενδεχόμενη αύξηση του κατώτατου μισθού στο Σηάτλ, με κατώτατο ωρομίσθιο τα 15 δολάρια. Τέλος, πετάχτηκαν στο δρόμο βόμβες πορτοκαλή καπνού.
Το κείμενο του φυλλαδίου που μοιράστηκε:
«Την 1η Μαΐου 1886, 40.000 εργάτες στο Σικάγο –και μισό εκατομμύριο ανά την επικράτεια των Ηνωμένων Πολιτειών– κατέβηκαν σε απεργία διεκδικώντας οκτάωρη εργάσιμη μέρα. Η αστυνομία του Σικάγου άνοιξε πυρ, σκοτώνοντας τέσσερις απεργούς. Ως απάντηση στο γεγονός αυτό, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 4 Μαΐου στην πλατεία του Χεϋμάρκετ. Όταν οι μπάτσοι εφόρμησαν στο πλήθος, ρίχτηκε μια βόμβα προς το μέρος τους. Στη συνέχεια η αστυνομία πυροβόλησε αδιακρίτως ενάντια στο πλήθος. Τουλάχιστον τέσσερις διαδηλωτές και οκτώ μπάτσοι σωριάστηκαν νεκροί.
Οκτώ αναρχικοί συνελήφθησαν και κρίθηκαν ένοχοι για τη βομβιστική επίθεση. Πέντε απ’ αυτούς εκτελέστηκαν, ενώ οι άλλοι τρεις φυλακίστηκαν. Ο Λούις Λινγκ [Louis Lingg], ένας από τους πέντε συντρόφους καταδικασμένους σε εκτέλεση, επέλεξε να δώσει τέλος στη ζωή του το προηγούμενο βράδυ, στις 10 Νοεμβρίου 1887.
Σύμφωνα με τα λόγια του Τζωρτζ Ένγκελ [George Engel], μάρτυρα του Χεϋμάρκετ, “η μεγαλύτερη επιθυμία μου είναι να μπορέσουν οι εργάτες ν’ αναγνωρίσουν ποιοι είναι οι φίλοι τους και ποιοι είναι οι εχθροί τους”.
Η πρωτομαγιά ζει στις μνήμες των αγώνων εκείνων των επαναστατών κι εξακολουθεί να είναι ακμαία πάνω από εκατό χρόνια αργότερα. Στο Σηάτλ, η μάχη ενάντια στον καπιταλισμό είναι επίσης μια μάχη ενάντια στον εξευγενισμό της πόλης. Ο εξευγενισμός είναι η κοινωνική και οικονομική διαδικασία που μετατρέπει τις γειτονιές από κοινότητες της εργατικής τάξης, ως επί το πλείστον ανθρώπων του χρώματος, σε πλούσιες λευκές περιοχές. Καθίσταται εφικτός χάρη στους παράγοντες της ανάπτυξης, τους επενδυτές, τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, τους γιάπηδες και τους πολιτικούς. Ο τελικός στόχος θα επιφέρει τη διαγραφή της συλλογικής μνήμης, της κοινότητας, της κουλτούρας, της αυτονομίας και της δυνατότητας να ζει κανείς ακόμη και στα όρια της πόλης του Σηάτλ. Να συσπειρωθούμε για να καταπολεμήσουμε τον καπιταλισμό σε όλες του τις μορφές».