Χιλιανές φυλακές: Αντίποινα δεσμοφυλάκων εναντίον της αγαπημένης συντρόφισσας Σολ

Καλοί μας φίλοι και σύντροφοι, καλές μας φίλες και συντρόφισσες:

Είμαστε η οικογένεια της Ταμάρα Σολ Φαρίας Βεργάρα. Όπως θα γνωρίζετε ήδη, η Ταμάρα βρίσκεται αιχμάλωτη στη φυλακή του Σαν Μιγκέλ από τις 22 Γενάρη 2014. Κατά τη διάρκεια του επισκεπτηρίου της Δευτέρας, 16 Ιούνη, που ήταν μονάχα για την οικογένεια, αντιμετωπίσαμε σοβαρά προβλήματα με τη δεσμοφυλακή και την εκδικητική συμπεριφορά που υπεστήκαμε. Η δεσμοφύλακας που έλεγξε τη γιαγιά της Ταμάρα, την εβδομηνταπεντάχρονη Λουίζα, την υποχρέωσε να γδυθεί και να κάνει καθίσματα, ισχυριζόμενη πως φορούσε πολλά ρούχα. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι το μέρος όπου οι κρατούμενες υποδέχονται τις οικογένειές τους είναι ένα γυμναστήριο που ναι μεν έχει σκεπή, αλλά είναι ανοιχτό και από τις δυο πλαϊνές πλευρές, με αποτέλεσμα να μπαίνει μέσα ο αγέρας και η βροχή, μουσκεύοντας όλο το πάτωμα και προκαλώντας μια ακραία παγερή και υγρή ατμόσφαιρα [στη Χιλή είναι χειμώνας]. Στη συνέχεια, η ίδια ανθρωποφύλακας άρχισε να ουρλιάζει στη συγγενή άλλης κρατουμένης γιατί το μερικών μηνών μωρό της ήταν χεσμένο κατά τη διάρκεια της έρευνας. Φώναζε πως αυτό ήταν ανεπίτρεπτο και ότι έπρεπε να έχει αλλάξει τη μικρή προτού μπει για επίσκεψη! Αυτή η μάνα έφτασε τελικά στο γυμναστήριο που προορίζεται για τις επισκέψεις έχοντας βάλει τα κλάματα. Η Άνα Λουίζα, η μαμά της Ταμάρα, υπέστη πιο βίαιο τραμπουκισμό υποχρεούμενη σε έλεγχο και γύμνωμα μαζί με άλλο άτομο, ενώ η δεσμοφύλακας την υποχρέωσε επίσης να πετάξει τη ζώνη από λινό που φορούσε, απειλώντας την ότι αν δεν το έκανε θα την απομάκρυναν απ’ τους χώρους της φυλακής, όλο δαύτο υψώνοντας τον τόνο της φωνής της και χειρονομώντας με το δάχτυλό της αλαζονικά.

Απέναντι στην τόσο προκλητική συμπεριφορά της ανθρωποφύλακα, η Άνα πέταξε βίαια τη ζώνη της στα σκουπίδια και υπογράμμισε στην υπάλληλο ότι μονάχα εκεί μέσα μπορούσε να καταχράται αυτή την εξουσία, κι ότι έξω στο δρόμο δεν είναι παρά ένα μηδενικό. Η οργή της Άνα ξέσπασε επειδή δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο, μα θεωρήθηκε ως «σοβαρότατη έλλειψη σεβασμού έναντι της Αρχής», κι έτσι της αρνήθηκαν τη δυνατότητα να περάσει τον έλεγχο ώστε να δει την κόρη της. Η γιαγιά κι ο παππούς της Ταμάρα, Λουίζα και Μανουέλ, είχαν ήδη μπει για να δούνε την εγγονή τους, αλλά με το που κατάλαβαν τι συνέβη συμφώνησαν από κοινού να βγουν απ’ το επισκεπτήριο για να στριμώξουν τη δεσμοφύλακα εξαιτίας της ηλίθιας αλαζονικής συμπεριφοράς που επιδείκνυε απέναντι στους επισκέπτες των κρατουμένων και της αρρωστημένης ανάγκης της ν’ αναγνωριστεί ως «Αρχή», κάνοντάς της σαφές πως ούτε αυτή ούτε κανένας ένστολος δεν έχει εξουσία πάνω μας. Παππούς και γιαγιά απειληθήκαμε με τις ποινές της κολάσεως και πως θα μας τραβάγανε στο «αρχιφυλακείο» των δεσμοφυλάκων για να τιμωρηθούμε καταλλήλως.

Η Ταμάρα, με το που ενημερώθηκε για την ντροπιαστική μας μεταχείριση και την κατάχρηση εξουσίας από πλευράς της δεσμοφυλακής προς την οικογένειά της, πραγματοποίησε μια τολμηρή ενέργεια αξιοπρέπειας, που ταιριάζει στο μεγαλείο της ως ανθρώπινου πλάσματος, βάζοντας στ’ αλήθεια μπροστά την αξιοπρέπειά της και υπερασπιζόμενη τη δικιά μας. Ζήτησε να δει τη διευθύντρια των φυλακών και της τα ’χωσε για την κακοποίηση των συγγενών της, κάνοντας σαφές πως δεν ανέχεται να απειλούν και να εξευτελίζουν διαρκώς τη φαμίλια της οι δεσμοφύλακες που καβατζώνονται πίσω από τη στολή και τα πρωτόκολλα ελέγχου για το επισκεπτήριο, σφραγίζοντας την καταγγελία της μ’ ένα φτύσιμο στα μούτρα της διευθύντριας των φυλακών και στα μούτρα του υπασπιστή της, κατεβάζοντας στη συνέχεια το παντελόνι της και δείχνοντάς τους τον πισινό της (πράξη γνωστή κι ως «χλωμό πρόσωπο») για να καταδείξει τον εξευτελισμό που σημαίνει για τους επισκέπτες η υποχρέωση να ξεγυμνωθούν μπροστά στο προσωπικό της φυλακής, να σκύψουνε και να δείξουνε τ’ απόκρυφά τους ολόγυμνα κάνοντας καθίσματα, παρά το γεγονός ότι οι φυλακές διαθέτουν σύγχρονα μηχανήματα ανίχνευσης μετάλλων (αψίδες εντοπισμού μεταλλικών αντικειμένων στις εισόδους, καθίσματα-σαρωτές όπου πρέπει να καθόμαστε, και φορητούς ανιχνευτές).

Η Ταμάρα τιμωρήθηκε με απαγόρευση επισκεπτηρίου για 7 μέρες. Από την άλλη, η μητέρα της, Άνα, τιμωρήθηκε με απαγόρευση επισκεπτηρίου για 3 μήνες, με τους ένστολους να ισχυρίζονται πως τάχα «απείλησε με θάνατο την υπάλληλο», κάτι που είναι απολύτως ψευδές. Αυτήν τη στιγμή τρέχουμε καταγγελία, μέσω του Εθνικού Ινστιτούτου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά και προς τον ίδιο το θεσμό της δεσμοφυλακής, για την αναίρεση αυτών των καταχρηστικών πειθαρχικών μέτρων. Ένα άλλο πράγμα το οποίο θα θέλαμε να κάνουμε γνωστό είναι ότι η Ταμάρα χτυπήθηκε πριν από ένα μήνα από δύο άλλες κρατούμενες, δεν τα κατάφερε να αμυνθεί, ωστόσο τιμωρήθηκε με απαγόρευση επισκεπτηρίου για 2 βδομάδες. Σ’ εκείνη την περίπτωση αιτηθήκαμε τη μεταφορά της Ταμάρα σε άλλη πτέρυγα, αλλά τελικά αυτές που μετήχθησαν σε άλλη φυλακή ήταν οι επιτιθέμενες. Αυτήν τη φορά όμως δε θα επιτρέψουμε να περάσει τούτη η άδικη κατάσταση γιατί, μπροστά στη δεσποτική συμπεριφορά του προσωπικού της δεσμοφυλακής, πιστεύουμε πως έχουμε φτάσει σε επικίνδυνο όριο να χάσουμε την αξιοπρέπειά μας.

Ως οικογένεια Βεργάρα Τολέδο, καταγγέλλουμε δημοσίως τη διαρκή παρενόχληση και κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους των δεσμοφυλάκων, όχι μόνο απέναντι στην οικογένειά μας αλλά και προς όλα τα επισκεπτήρια των γυναικών που κρατούνται στις φυλακές του Σαν Μιγκέλ. Αντιλαμβανόμαστε πως τόσο οι κρατούμενες όσο και οι συγγενείς τους δεν τολμούν να καταγγείλουν τους τραμπουκισμούς των ανθρωποφυλάκων διότι οι συνέπειες είναι προφανείς. Η δεσμοφύλακας που προκάλεσε όλη αυτή την κατάσταση τελεί υπό την προστασία του θεσμού της, απ’ όπου αρνούνται να παραδώσουν τα στοιχεία ταυτότητάς της στη δημοσιότητα, ακριβώς όπως προστατεύονται οι υπαίτιοι του γεγονότος ότι 81 έγκλειστοι κάηκαν ζωντανοί μέσα στο ίδιο αυτό κέντρο εξόντωσης. Δολοφονήθηκαν 81 άτομα στα χέρια του χιλιανού κράτους και της δεσμοφυλακής, και δεν υπάρχουν υπεύθυνοι! Απευθύνουμε ένα κάλεσμα σε όλους τους συγγενείς όλων των φυλακισμένων ανδρών και γυναικών να καταγγείλουν κάθε καταχρηστική ενέργεια που διαπράττει η δεσμοφυλακή.

Παρά τις κυρώσεις και τους κινδύνους που συνεπάγεται η αντιπαράθεση με το σύστημα του εγκλεισμού, ιδίως όταν έχει κανείς εκεί μέσα ένα αγαπημένο του πρόσωπο σε κατάσταση ομηρίας, πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο να κρατήσουμε την αξιοπρέπειά μας, και να μην υποκύψουμε στον εκφοβισμό και στην αλαζονεία εκείνων που έχουν ανάγκη να αισθάνονται πως είναι «Αρχή», και το μοναδικό νόημα στη ζωή τους είναι το «επιτηρείν και τιμωρείν».

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τη λατρεμένη μας Ταμάρα Σολ για τη μεγάλη της πράξη θάρρους και αξιοπρέπειας όντας έγκλειστη εκεί. Μέσα απ’ την αδάμαστη σιωπή της, μας μαθαίνει πως οι δράσεις δε χρειάζονται πολλά λόγια, μονάχα την απόφαση να τις πραγματώσει κανείς και τη σαφήνεια πως μ’ αυτές γινόμαστε πιο αξιοπρεπείς και λεύτεροι άνθρωποι.

ΤΑΜΑΡΑ ΣΟΛ, ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΟΥ!

Λουίζα Τολέδο Σεπούλβεδα
Μανουέλ Βεργάρα Μέσα
Άνα Λουίζα Βεργάρα Τολέδο

Σαντιάγο, 21 Ιούνη 2014

πηγή: hommodolars