Μεξικάνικες φυλακές: Ανακοίνωση των 4 αναρχικών κρατουμένων για τη λήξη της απεργίας πείνας

Προς όλο τον αλληλέγγυο κόσμο
Προς τα ελεύθερα μέσα πληροφόρησης

Με συλλογικό και συντονισμένο τρόπο αποφασίσαμε στις 17 Οκτώβρη να λήξουμε την απεργία πείνας. Πιστεύουμε πως πετύχαμε να δώσουμε στην απεργία ένα χαρακτήρα που δικαιώνει μια στάση άρνησης και βαθιάς απαξίωσης για τις φυλακές και το συθέμελα σάπιο σύστημα που τις κυβερνά, και το ίδιο θα συνεχίσουμε να κάνουμε στην καθημερινότητά μας, είτε μέσα είτε έξω από τις φυλακές.

Αυτή μας η δράση ήταν ένας τρόπος για να σπάσουμε την απομόνωση και τη διασπορά μας σε διαφορετικές φυλακές, για να δημιουργήσουμε και να κρατήσουμε ένα σημείο αγώνα, δείχνοντας πως ακόμα και πίσω από τα κάγκελα δεν κατάφεραν να κάμψουν το αντάρτικο πνεύμα μας.

Ως αναρχικοί, τμήμα της ρήξης που επιλέγουμε να πραγματώσουμε αποτελεί και η άρνησή μας απέναντι στον έλεγχο και στην προσαρμογή που επιδιώκει να επιβάλει στα σώματα και στις ζωές μας το κράτος κι οποιαδήποτε Αρχή. Είμαστε εμείς που με ατομικό και ενσυνείδητο τρόπο οφείλουμε να αποφασίζουμε για μας τους ίδιους, και κανείς άλλος. Γι’ αυτό ξαναπήραμε τον έλεγχο των σωμάτων μας, κι η απεργία πείνας υπήρξε ένα σαφές παράδειγμα.

Μπορούμε να συνοψίσουμε την πράξη μας ως μια μικρή συνεισφορά στον αμείωτο πόλεμο ενάντια στην κυριαρχία της καθεστηκυίας εξουσίας, για την αξιοπρέπεια όσων μπορούν να κοιτάξουν κατά πρόσωπο τον εχθρό δίχως να κατεβάζουν το βλέμμα. Μια πράξη ανταρσίας και ανυπακοής, κι όχι θυματοποίησης. Μια πράξη που ενώνει τις καρδιές μας και μας κάνει να νιώθουμε ενεργό κομμάτι ενός συνεπούς αγώνα που δεν πρόκειται να σταματήσει.

Δεν αποκλείουμε την πιθανότητα να χρησιμοποιήσουμε πάλι αυτό ή οποιοδήποτε άλλο μέσο κρίνουμε πρόσφορο για να φέρουμε τις μάχες μας σε πέρας.

Ευχαριστούμε βαθιά τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη όλων αυτών των ατόμων που βρέθηκαν στο πόδι από την έναρξη της διαμαρτυρίας μας, υπενθυμίζοντάς τους πως ούτε καν οι φυλακές δεν μπορούν ν’ ανακόψουν την ανταρσία μας.

Γιατί δεν αρκεί να μιλάμε για αναρχία, πρέπει να είμαστε έκφρασή της.

Μέχρι να λευτερωθούμε όλες κι όλοι μας!

Μάριο Γκονσάλες Γκαρσία
Κάρλος Λόπες «Τσίβο»
Φερνάντο Μπάρσενας
Αμπραάμ Κορτές

πηγή: Αναρχικός Μαύρος Σταυρός Μεξικού