Συγκέντρωση στην πρεσβεία της Ελλάδας σε αλληλεγγύη προς τους αναρχικούς/αντεξουσιαστές κρατουμένους
Παρασκευή, 30 Γενάρη 2015, Σαντιάγο Χιλής.
Το απόγεμα της Παρασκευής, 30 Γενάρη, διαταράξαμε την ηρεμία (της Δημοκρατίας) της συνοικίας Λας Κόντες, έξω απ’ την ελληνική πρεσβεία. Μπροστά στα μάτια κάποιων περίεργων κι ενός μπάτσου που έμεινε σύξυλος, κρεμάσαμε δυο πανό στα κάγκελα, κόψαμε την κυκλοφορία ξεδιπλώνοντας ένα τρίτο πανό, πετάξαμε τρικάκια, ανάψαμε ένα καπνογόνο και εκτοξεύσαμε βεγγαλικά, ενώ ταυτόχρονα διαβάζαμε ένα κείμενο. Όλο αυτό έγινε σε αλληλεγγύη στα συντρόφια μας που ’ναι φυλακισμένα στο ελληνικό κράτος κι ως αλληλέγγυο κλείσιμο του ματιού στα συντρόφια που βρίσκονται έγκλειστα στην ισπανική επικράτεια.
Προτού ξεκινήσουμε να περιγράφουμε εν συντομία τι συμβαίνει σε εκείνα τα μέρη στην άλλη ήπειρο, παραθέτουμε το κείμενο που διαβάστηκε δημόσια:
Το τέλος του 2014 και το ξεκίνημα του 2015 σημαδεύτηκαν από δυο απόπειρες κατευνασμού του αγώνα ενάντια στο κράτος/φυλακή/Κεφάλαιο. Το ισπανικό κράτος εξαπέλυσε την “επιχείρηση Πανδώρα”, αιχμαλωτίζοντας τον κοντινό περίγυρο των συντρόφων Μόνικα Καμπαγέρο και Φρανσίσκο Σολάρ, που βρίσκονται έγκλειστοι σ’ αυτή την επικράτεια, κάνοντας σαφές πως οποιαδήποτε χειρονομία αλληλεγγύης θα στοχοποιείται ως “τρομοκρατική πράξη”. Από την άλλη, το ελληνικό κράτος ξεκίνησε τις μεταγωγές κρατουμένων στις φυλακές τύπου Γ του Δομοκού, ένα νέο κέντρο εξόντωσης σχεδιασμένο με στόχο την απομόνωση των επαναστατών κρατουμένων. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση δεν μπορούμε να μείνουμε αδρανείς, γι’ αυτό και καλούμε στη διάχυση της ενεργούς και μαχητικής αλληλεγγύης. Φωτιά στα σύνορα: Λευτεριά στους αναρχικούς κρατουμένους σε Ισπανία κι Ελλάδα.
Μες στο 2014 άρχισε η εφαρμογή ενός νέου νομοσχεδίου στην Ελλάδα που κατηγοριοποιεί τους κρατουμένους σε Α, Β και Γ. Στην τελευταία κατηγορία εμπίπτουν όσοι έχουν καταδικαστεί για ένοπλη ληστεία, εκβίαση (με συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση), πολιτικοί κρατούμενοι ή όσοι θεωρούνται επικίνδυνοι, φυλακισμένοι που εκτίουν από δεκαετή ποινή μέχρι ισόβια κάθειρξη, καθώς και όσοι συμμετέχουν σε ταραχές εντός των φυλακών.
Ο νέος αυτός νόμος αποσκοπεί στον περιορισμό των επισκεπτηρίων, των τηλεφωνικών επικοινωνιών και της επαφής με τους εκτός των τειχών γενικότερα, καθιστώντας την απομόνωση το υπ’ αριθμόν ένα όπλο ενάντια σε όποιον έχει κηρύξει εαυτόν εχθρό του κράτους/Κεφαλαίου, γι’ αυτό και ήταν απαραίτητη η σύσταση μιας νέας δομής εγκλεισμού που θα μπορούσε να υποστηρίξει αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο στοχεύει στην αποδυνάμωση του ένοπλου αγώνα που δεν κατάφεραν να ξεκάνουν.
Στις αρχές του 2015, κι ενώ τα πράγματα ήταν κοιμισμένα λόγω των γιορτών, το ελληνικό κράτος ξεκίνησε να μεταφέρει αιχμάλωτους επαναστάτες στις προσφάτως εγκαινιασμένες φυλακές τύπου Γ του Δομοκού. Η απόπειρα να περάσει απαρατήρητη αυτή η κίνηση δεν είχε αποτέλεσμα, προκαλώντας πολλαπλές απαντήσεις εντός κι εκτός Ελλάδας.
Από την άλλη, στις 16 Δεκέμβρη 2014 εξαπολύθηκε στην Ισπανία η επιχείρηση Πανδώρα, με μπούκες των μπάτσων σε σπίτια και τη σύλληψη 11 συντρόφων, 7 εκ των οποίων προφυλακίστηκαν, όλοι κι όλες τους με την κατηγορία της ένταξης σε “τρομοκρατική συμμορία”, σύμφωνα πάντα με το ισπανικό κράτος, σε σχέση με την τοποθέτηση διαφόρων εκρηκτικών μηχανισμών.
Τα συντρόφια αυτά έχουν πλέον αποφυλακιστεί, καταβάλλοντας κατ’ άτομο μια εγγύηση των 3.000 ευρώ, όμως η δίωξη εναντίον τους συνεχίζεται, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ταξιδέψουν εκτός της ισπανικής επικράτειας ενώ πρέπει να εμφανίζονται κάμποσες φορές μέσα στη βδομάδα ενώπιον των δικαστικών αρχών.
Η νέα αυτή επιχείρηση του ισπανικού κράτους στόχευε έναν περίγυρο συγκεκριμένο, δηλαδή όσους κι όσες συμπαραστέκονταν άμεσα στα συντρόφια Μόνικα Καμπαγέρο και Φρανσίσκο Σολάρ.
Λέγοντας αυτά, και για να το λήγουμε, θέλουμε να γίνει κατανοητό πως η διεθνής επαναστατική αλληλεγγύη είναι αναγκαία για την οικοδόμηση δεσμών που θα επιτρέπουν την αμοιβαία ανατροφοδότηση και στήριξη, κι οπωσδήποτε θα παράγουν αναμεταξύ μας συνδέσεις που θα μας κάνουν πιο ανθεκτικούς στα σφυροκοπήματα της εξουσίας, ακονίζοντας τις ιδέες και πάνω απ’ όλα τις πρακτικές μας ώστε να μπορούμε να εφορμούμε κάθε φορά με πιο εύστοχα χτυπήματα, καθιστώντας τη σύγκρουση με το κράτος/Κεφάλαιο κάτι το καθημερινό κι ολοένα πιο απειλητικό.
Απευθύνουμε ένα κάλεσμα για ενεργοποίηση της μαχητικής αλληλεγγύης στα αιχμάλωτα συντρόφια σε Ισπανία κι Ελλάδα· να πολλαπλασιάσουμε κάθε χειρονομία, δράση ή συγκέντρωση, να καταστήσουμε σαφές πως κανείς και καμιά δεν μένει μόνος και μόνη, πως καμιά απόπειρα της εξουσίας να μας φιμώσει δεν θα πετύχει, πως τα σύνορα δεν θα σταθούν εμπόδιο γιατί σε αυτόν τον πόλεμο είμαστε δοσμένοι, όπως το αποδεικνύει και κάθε συντρόφι που αντιστέκεται στον εγκλεισμό καθημερινά με αξιοπρέπεια και περηφάνια για τον αγώνα που επέλεξε να δώσει. Από την πλευρά μας θα αναδείξουμε στο δρόμο την αγκιτάτσια, την προπαγάνδα και τη διάχυση, κάνοντας επίσης τη συνωμοσία μια διαρκή άσκηση.
Στέλνουμε τους θερμούς χαιρετισμούς μας στους φυλακισμένους συντρόφους της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, στα συντρόφια της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και στους αναρχικούς απαλλοτριωτές που αντιστέκονται στη φυλακή σ’ εκείνα τα εδάφη.
Διεθνή κι επαναστατική αλληλεγγύη.
Φωτιά στα σύνορα: Λευτεριά στους αιχμαλώτους!
Μερικές Συγγενικότητες για την Αναρχία.
Συλλογικότητα Επαναστατικός Αγώνας.
Ακρατικός πυρήνας Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.