Μάρτης 2015, μετά την αποκάλυψη του σχεδίου απόδρασης της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, βλέπουμε τα αστικά ΜΜΕ να προβάλλουν την αντιτρομοκρατική να καμαρώνει για πολυάριθμες συλλήψεις. Μεταξύ των συλληφθέντων η Αθηνά Τσάκαλου, μητέρα των Γεράσιμου και Χρήστου Τσάκαλου, μελών της Σ.Π.Φ., και η Εύη Στατήρη, σύντροφος του Γ. Τσάκαλου, κατηγορούμενες αρχικά για υπόθαλψη της Α. Σπυροπούλου και μετά για συμμετοχή στην οργάνωση. Σε αυτήν την υπόθεση, η οποία αφορά ξεκάθαρα την εκδικητική προφυλάκιση των συγγενικών και φιλικών προσώπων, στόχος του κράτους είναι ο παραδειγματισμός και η επίδειξη ισχύος, όχι μόνο για τα μέλη της Σ.Π.Φ., αλλά και για κάθε έναν που αγωνίζεται εντός και εκτός φυλακών.
Την ίδια μέρα, τα μέλη της Σ.Π.Φ. και η αναρχική Α. Σπυροπούλου ξεκινούν απεργία πείνας για την αποφυλάκιση μητέρας και συντρόφου. Παράλληλα, σε απεργία πείνας βρίσκεται και η πλειοψηφία των πολιτικών κρατουμένων, που μεταξύ άλλων διεκδικούν την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α που αφορούν και την ποινικοποίηση των συγγενικών προσώπων.
Με όλους τους πολιτικούς κρατούμενους να έχουν οδηγηθεί σε νοσοκομεία, ενώ κάποιοι έφτασαν κοντά στο θάνατο, το αποτέλεσμα της 48ήμερης συνολικά απεργίας, ήταν η συγκυβέρνηση Σύριζα-Αν.Ελ. να ψηφίσει κάποιες διατάξεις οι οποίες θα ικανοποιούσαν ως ένα βαθμό τα αιτήματα των απεργών. Όσες πολιτικές “τρίπλες” όμως κι αν κάνουν, η πραγματικότητα μας φανερώνει το αληθινό πρόσωπο της εξουσίας.
Ακόμη και μετά την ψήφιση των συγκεκριμένων διατάξεων αλλά και την παρέλευση της 6μηνης προφυλάκισής της, η Ε.Στατήρη παρέμενε φυλακισμένη, ενώ η Α.Τσάκαλου που αποφυλακίστηκε, βρίσκεται σε ιδιότυπο καθεστώς εξορίας με κατ΄οίκον περιορισμό στην Σαλαμίνα. Η Ε.Στατήρη, εξαντλώντας κάθε νομικό περιθώριο, διεκδίκησε την απελευθέρωση της, καθώς και την άρση των περιοριστικών όρων της Α. Τσάκαλου, προχωρώντας σε απεργία πείνας στις 14/09. Παράλληλα, στον ασφυκτικό κλοιό της φυλακής, ο Γ. Τσάκαλος στάθηκε δίπλα της πραγματοποιώντας απεργία πείνας στο ίδιο χρονικό διάστημα, ενώ κινήσεις αλληλεγγύης όπως στάσεις, αποχές συσσιτίου, αναρτήσεις πανό είχαν γίνει στις φυλακές Τρικάλων, Δομοκού, Γρεβενών, Γυναικείων – Αντρικών και Υπογείου Παραρτήματος Κορυδαλλού.
Ύστερα από εξαντλητική απεργία πείνας 19 ημερών και όντας στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση, αποφασίζεται να αποφυλακιστεί με βαρύτατους περιοριστικούς όρους. Συγκεκριμένα η Εύη βρίσκεται έγκλειστη σε μια ακτίνα ενός χιλιομέτρου από το σπίτι της, είναι υποχρεωμένη να παρουσιάζεται στο Α.Τ. της περιοχής της τρεις φορές τον μήνα, ενώ της απαγορεύεται η οποιαδήποτε επικοινωνία με τον Γ. Τσάκαλο, τα υπόλοιπα μέλη της Σ.Π.Φ. και την Α. Τσάκαλου.
Προφανώς, κυρίαρχο ρόλο σε όλον αυτόν τον παραλογισμό, παίζει η ίδια η δικαστική εξουσία. Πρόκειται για μια εξουσία άμεσα συσχετισμένη με την νομοθετική και την εκτελεστική που χρησιμοποιεί κάθε μέσο, ώστε να διασφαλίσει την αστική νομιμότητα και κανονικότητα του καπιταλιστικού εκτρώματος. Ένας σάπιος και φασιστικός μηχανισμός δικαστικών-εισαγγελέων-εφετών-ανακριτών που πράττει κατά το δοκούν ανάλογα πάντα με τα συμφέροντα που εξυπηρετεί. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της αποφυλάκισης του νεοναζί Κασιδιάρη από την ίδια δικαστική επιτροπή και τον εφέτη ανακριτή Ε. Νικόπουλο, που προκλητικά απέρριψαν 6 φορές τις αιτήσεις αποφυλάκισης της Εύης. Άδειες διεκδίκησε και ο Ν. Ρωμανός με τον δικό του αγώνα για ανάσες ελευθερίας, οι οποίες απορρίφθηκαν από τους ίδιους, με χαρακτηριστικότερη την τελευταία αίτηση, έχοντας ως αιτιολόγηση κείμενα του, που δημοσιεύτηκαν σε μέσα αντιπληροφόρησης.
Δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσουν οι βαρύτατοι όροι που επέβαλλε αυτό το δικαστικό συμβούλιο, καθώς το κράτος έχει εμπλουτίσει το νομικό του οπλοστάσιο, με σκοπό να εξοντώσει αυτούς που επιλέγουν έμπρακτα να αντισταθούν στο σάπιο σύστημά, τους αμετανόητους εχθρούς του. Η στοχοποίηση των συγγενικών και φιλικών προσώπων, ως συναισθηματικός εκβιασμός, δεν αποτελεί καινούρια τακτική της εξουσίας, καθώς αμέτρητα είναι τα ιστορικά παραδείγματα παρακολουθήσεων, παρενοχλήσεων, κατηγοριών και καταδικών, προκειμένου να καμφθεί το ηθικό αυτών που αγωνίζονται και του περίγυρού τους. Οι κατ΄οίκον περιορισμοί, τα παρών σε τμήματα, οι απαγορεύσεις εξόδου από την χώρα ή την πόλη, οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων, οι υπέρογκες εγγυήσεις, όπως και το σύστημα γεωντοπισμού «βραχιολάκι» (το οποίο χρεώνεται 12,5€ την ημέρα), δεν βγάζουν απλά ανθρώπους από τα κελιά, αλλά με τη βοήθεια της τεχνολογίας που συνεχώς εξελίσσεται, επεκτείνουν τα σύνορα της φυλακής, κάνοντας την κοινωνία ελέγχου όλο και πιο ευδιάκριτη.
Για μας είναι ξεκάθαρο πως όσο δεν μας πτοεί η σκληρότητα των όρων που επιβλήθηκαν στην Εύη, άλλο τόσο δεν μας εφησυχάζει η αποφυλάκισή της. Σαν αναρχικοί/ές επιθυμούμε την άνευ όρων, απελευθέρωση κάθε συντρόφισσας/ου μας, κάτι το οποίο γνωρίζουμε καλά πως ούτε παραχωρείται από καμία εξουσία, ούτε κερδίζεται με καταγγελίες, αλλά κατακτιέται…
ΥΓ. Εν μέσω της απεργίας πείνας της Ε. Στατήρη, παρακολουθήσαμε άλλη μια “επιτυχία τεραστίων διαστάσεων” της Αντιτρομοκρατικής. Αυτή της σύλληψης του Γιώργου Πετρακάκου, κατηγορουμένου για απαλλοτριώσεις τραπεζών και συμμετοχή σε επιθέσεις αντάρτικου πόλης, καθώς και της Μαρίας Θεοφίλου, συντρόφου του Γ. Πετρακάκου και αδερφή του αναρχικού κρατουμένου Τάσου Θεοφίλου. Τη σύλληψη της Μ. Θεοφίλου ακολούθησαν οι γνωστές μεθοδεύσεις της Αντιτρομοκρατικής. Διαπόμπευση στα ΜΜΕ, εισβολές σε σπίτια συγγενών και εν τέλει προφυλάκιση με βαρύτατο κατηγορητήριο, εν απουσία στοιχείων και παρόλο που είναι μητέρα δύο νηπίων. Για μας, πρόκειται για άλλη μια προφυλάκιση συγγενών πολιτικών κρατουμένων στην οποία δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί θεατές.
ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΤΗΣ Ε. ΣΤΑΤΗΡΗ ΚΑΙ ΤΗΣ Α. ΤΣΑΚΑΛΟΥ
ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΤΟΥ Ν. ΡΩΜΑΝΟΥ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ
Συνέλευση ενάντια στον εγκλεισμό, Χανιά