Κείμενο-συνεισφορά των ανατρεπτικών κρατουμένων Φρέντυ, Μαρσέλο και Χουάν σε εκδήλωση ενάντια στις φυλακές που πραγματοποιήθηκε στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, όπου παρουσιάστηκε η μπάντα 89 Puñaladas:
Από το Σαντιάγο/Χιλή μέχρι τα εδάφη που ελέγχονται από το ουρουγουανικό κράτος.
Με όλη μας τη στοργή και συνενοχή για τ’ αδέρφια μας που βρίσκονται στην εν λόγω επικράτεια… προς τα ελεύθερα πνεύματα και τις ενσυνείδητες ατομικότητες που αποζητούν την καταστροφή όλων όσων μας καταπιέζουν, μας καταστέλλουν και μας εκμεταλλεύονται.
Γράφουμε με την καρδιά να χτυπάει σταθερά και δυνατά στον ακριβή παλμό του πολέμου μέχρι θανάτου με την κοινωνία του εγκλεισμού, με το κράτος και το Κεφάλαιο σ’ ένα συνεχές μιας μάχης και αντίστασης που μας έκανε να περάσουμε κατά τη διάρκεια των τελευταίων 26 χρόνων και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους από τις χιλιανές φυλακές.
Στο παρελθόν υπήρξαμε ενεργά μέλη οργανώσεων αριστερού αντάρτικου πόλης, όπως το Μαπού-Λαουτάρο και το MIR… ένα παρελθόν το οποίο δεν απαρνούμαστε ούτε το ξεχνάμε, αλλά με την εξέλιξη του αυτόνομου αγώνα έχουμε αποστασιοποιηθεί από τις θεωρητικές του βάσεις, τις οπτικές και πρακτικές του, με τις οποίες εδώ και χρόνια πια δεν ταυτιζόμαστε, μήτε και μας αντιπροσωπεύουν.
Από αυτή την προοπτική έχουμε βιώσει τον δύσβατο αλλά αξιοπρεπή δρόμο της ανατρεπτικής κι ελευθεριακής αυτονομίας, που είναι η πυξίδα της καθημερινής οικοδόμησης του εαυτού μας. Επιλέγουμε την οριζοντιότητα, τη συγγενικότητα, την αλληλοβοήθεια και τις άμεσες σχέσεις, χωρίς να αναθέτουμε σε κανέναν τη βούλησή μας να συναντηθούμε με όλα εκείνα τ’ αδέρφια από διαφορετικά μήκη και πλάτη κι από διαφορετικές γενιές που επί της παρούσης συγκρούονται με την κυριαρχία κι όλο το υπάρχον.
Πιστεύουμε ακράδαντα στη διάρρηξη των θεωρητικών/πρακτικών συνόρων που διαιρούν και κατακερματίζουν τις κοινές προσπάθειες οι οποίες, μέσα από την αναγκαία διαφορετικότητά τους, στοχεύουν ενάντια στον ίδιο εχθρό: την εξουσία και κάθε Αρχή! Γι’ αυτό κι εμείς απομακρυνόμαστε απ’ τον σεχταριστικό δογματισμό οποιασδήποτε ιδεολογίας και κινούμαστε προς το σμίξιμο των ειλικρινών επιθυμιών όσων ρισκάρουν τη ζωή τους στο εγχείρημα αυτό… μας απωθεί η περιχαράκωση σε μικρά γκέτο, γιατί καταλαβαίνουμε πως ο αγώνας είναι ολικός και μαζί με «όλους κι όλες που κουβαλάνε έναν νέο κόσμο στις καρδιές τους».
Η πεποίθησή μας καθορίζεται απ’ αυτή την απέραντη αγάπη για τη λευτεριά που ξεπερνά κάθε θεωρία ή πολιτικάντικη ρητορική… με αυτόν τον τρόπο τα όνειρά μας μετατρέπονται σε φως και οδηγό σε αυτό το μονοπάτι πολέμου που επιλέξαμε… φωτιά που φωτίζει τις διόδους φυγής των καταζητούμενων εξεγερμένων… τα κρύα κελιά όπου εκατοντάδες αδέρφια κρατούνται αιχμάλωτα επειδή εξεγέρθηκαν κι επιτέθηκαν ενάντια στην κανονικότητα της δημοκρατίας του Κεφαλαίου.
Σε αυτό το πλαίσιο οξυνόμενης καταστολής κι αιχμαλωσίας συντρόφων δεν μπορούμε να παραλείπουμε σε οποιονδήποτε αγώνα την καθημερινή πρακτική της αντάρτικης, ανταγωνιστικής κι ανατρεπτικής αδερφοσύνης… γι’ αυτό και κάθε στιγμή των λογισμών μας ανταμώνουμε με όλους/ες τους/ις αιχμάλωτους/ες του κοινωνικού πολέμου, πέρα από διαφορές προέλευσης κι επαναστατικής τάσης.
Όσοι επιδιώκουν να ξεκάνουν τον κόσμο της εξουσίας είναι συνένοχοί μας και αδερφοί μας. Όσες ρισκάρουν μέρα τη μέρα τη ζωή τους για να είναι ελεύθερες είν’ η έμπνευσή μας.
Για να μιλήσουμε για συνολική απελευθέρωση η συνείδησή μας ενάντια στον εγκλεισμό πρέπει να πάει πέρα απ’ την απλή καταγγελία, αφήγηση ή διαπίστωση, πρέπει να γίνει κατ’ ανάγκην μαχητική αλληλεγγύη, αντεξουσιαστικός ανταγωνισμός, λόγος και δράση.
Με όλη μας τη στοργή, αδέρφια του Ατλαντικού… από τη Φυλακή Υψηλής Ασφαλείας (CAS) του Σαντιάγο της Χιλής.
ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΖΕΡΙΑ, ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ!
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ!
Χουάν Αλίστε Βέγκα
Μαρσέλο Βιγιαρροέλ Σεπούλβεδα
Φρέντυ Φουεντεβίγια Σάα
Πέμπτη, 1 Οκτώβρη 2015.